BLOG: Meer invloed dan duizend zaakwaarnemers bij elkaar
i

Pro Shots

BLOG: Meer invloed dan duizend zaakwaarnemers bij elkaar

Bart van der Wijst • 17:48, 01-02-2016 / Laatste Update: 20:55, 12-12-2023

Nog een dag en dan kunnen trainers door heel Europa opgelucht ademhalen. Dan is de deadline voor transfers weer verstreken. Niet alleen voor spelers, clubs en zaakwaarnemers zijn de tweejaarlijkse transferperiodes een goudmijn, ook voor kranten is het big business. Dagelijks verschijnen er geruchten over transfers die vaker niet dan wel uitkomen. Waar de Engelse boulevardpers hun inspiratie vandaan halen? De media. 

Door: Bram Steenbeek

Want de media hebben macht. Zaakwaarnemers klampen journalisten aan, slijten quotes over een van hun spelers in de hoop dat een koopgrage voorzitter het bericht oppikt en zijn cliënt wil overnemen voor zijn huidige club. In veel gevallen hoeft een zaakwaarnemer nog niet eens moeite te doen, dat doen de journalisten voor hem. Elke dag moet de krant weer gevuld worden met verse geruchten en deals die 'op handen' zijn. Daarvoor hebben onze (Engelse) mediavrienden een paar slimme trucjes.

De shirtsponsor die 'meebetaalt' aan de transfer.

We beginnen met een speler die de afgelopen jaren elke transferperiode wel een hoofdrol speelde: Mario Balotelli. De Italiaanse spits stond vorige zomer al onder contract bij zijn huidige werkgever AC Milan, dat destijds van hem af wilde. Het Engelse Metro pakte uit met de volgende kop: 'Puma wil deel transfersom Balotelli vergoeden als hij naar Arsenal gaat.'

Lees ook: WOW! Wordt Leicester City door dit brute tiki-taka-voetbal kampioen? (video)

The Gunners hadden, toeval of niet, een paar weken voor dat bericht een contract met kledingmerk Puma gesloten. Balotelli, die zijn kleding geleverd krijgt door het Duitse sportmerk, stond al op de nominatie om te vertrekken bij AC Milan. Medewerkers van Metro bleken het optelsommetje snel te maken en het gerucht werd de wereld in geholpen. Eerder verscheen ook al een bericht dat Chelsea-shirtsponsor Adidas een overgang van Lionel Messi deels wilde bekostigen.

Oost-Indisch doof voor gevorderden

Onze vrienden aan de andere kant van Het Kanaal luisteren ook mee met onze verhalen. Een krappe week geleden gaf Ronald Koeman een interview aan Radio 538. Daarin kwam de vacante positie bij Chelsea (Guus Hiddink vertrekt aan het einde van het seizoen weer) en Koeman gaf aan 'op een goed woordje van Guus' te hopen. Een dag later stond die uitspraak op de voorpagina van een Engelse boulevardkrant. 'KOEMAN: I WANT CHELSEA JOB', stond er in moddervette letters. Zijn 'uitgesproken' zin – die van het goede woordje – staat als een bijzin onder de schreeuwende kop.

Dat het eerder regel is dan uitzondering dat de Engelse pers woorden verdraait, verklapt een opmerkelijk gerucht van vorig jaar. Ronald de Boer vertelde in een tv-programma dat 'Frank wel bij een club als City zou willen werken'. Een op het eerste oog onschuldige opmerking. Totdat een dag later in de Engelse pers te lezen valt dat De Boer plots kandidaat is bij City. Aangezien City-trainer Manuel Pellegrini bijna wekelijks vervangen wordt, neem je dit bericht al met een korreltje zout. Het lijkt echter iets té toevallig dat De Boer juist op dat moment voor het eerst met City in verband wordt gebracht.

De media als opstapje

De media brengen geruchten in de wereld om zo veel mogelijk geld te verdienen aan de verkoop van de kranten. Zaakwaarnemers gebruiken de media om hun spelers in de markt te zetten en ook spelers hebben er baat om genoemd te worden in de media. Het is voor hen een goed pressiemiddel. Neem nou Sergio Ramos deze zomer. Las dat hij naar Manchester United kon, kreeg geen nieuw contract bij Real Madrid en besloot eens lekker dwars te gaan liggen. De geruchten bleven komen, een overgang kwam niet van de grond, maar Ramos heeft aan het einde van de transferperiode wél wat hij wilde: een nieuw, sterk verbeterd contract. Of hij die ook had gekregen als zijn naam niet aan United was gelinkt? Waarschijnlijk niet.

Voordat je gaat denken: wat een lullo's zijn die voetballers toch. Om nog maar te zwijgen over de media: de bovenstaande voorbeelden zijn spelden in een grote hooiberg. Het gaat soms ook heel onschuldig. David Luiz gaf voor het WK 2014 een interview aan Daily Mail waarin zijn grote liefde voor de stad Parijs naar voren kwam. "Het lijkt me heerlijk om daar ooit te wonen", zei Luiz nietsvermoedend. Een paar weken later krijgt hij een belletje van … inderdaad: Paris Saint-Germain. "Je wilde graag in Parijs wonen? Gaan we regelen!". Niet veel later, en vijftig miljoen euro verder, woont en werkt Luiz in de stad van zijn dromen. Daar kan geen zaakwaarnemer tegen op.