)
)
)
)
)
)
Iedere Olympische Spelen is er wel zo’n sporter die de harten steelt van iedere sportvolger. Dit jaar is dat zonder twijfel handboogschutter Sjef van den Berg.
Door onze verslaggever Twan Spierts in Rio de Janeiro
21 jaar is-ie pas, nog een glansrijke carrière heeft ie voor zich. ‘Sjefke’ uit het Brabantse Heeswijk-Dinther. Sympathiek joch, ontwapenende lach. Vindt het allemaal wel best, geniet met volle teugen, doet niet zo moeilijk. En hij doet precies wat ie moet doen: pijlen in de roos schieten.
Met een perfecte set schiet Sjef vrijdagavond een Koreaan naar huis en plaatst hij voor de halve finale. Helaas haalt hij het daar net niet en ook in de strijd om brons gaat het mis. Maar toch.
Handboogschieten is typisch zo’n sport waar de meeste mensen maar één keer per vier jaar naar kijken. Vier jaar geleden in Londen liep Rick van der Ven op één pijl een medaille mis. Dit jaar komt Sjef van den Berg bijna net zo dichtbij.
Je merkt het aan iedereen, bijvoorbeeld hier in het Holland Heineken House. Natuurlijk, bij ieder punt en iedere zege van een Nederlander wordt er gejuicht. Maar het lawaai bij de beslissende pijl van Van den Berg in de kwartfinale is toch nét iets harder. De aanwezige verslaggevers, die net uit een personferentie over Yuri-gate komen, haasten zich naar het eerste beste televisiescherm. Iedereen wil dit zien. Iedereen juicht. En Sjefke lacht.
In de laatste wedstrijden zien we die lach helaas wat minder. Maar over vier jaar is-ie nog steeds pas 25. Dan is het jochie een man geworden. En dan kijken we allemaal weer.
)
)
)
)
)
)
)
)