)
)
)
)
)
)
Ellen van Dijk was zeer emotioneel na afloop van de olympische tijdrit. Een glibberpartij in de eerste 10 kilometer van de race tegen de klok, zorgde ervoor dat ze naast het podium eindigde. Met tranen in haar ogen deed ze na afloop haar verhaal bij de NOS. ,,Dat ik het zo vergooi is zo eeuwig, eeuwig zonde."
,,Het ging goed, maar er was 1 ding dat niet goed ging. Dat kost me een medaille. Een tijdrit is op het scherpst van de snede. Ik weet niet precies wat er gebeurde. Volgens mij kreeg ik een windvlaag, waardoor ik de bosjes in werd geblazen."
'Droomde van zilver'
Het duurde lang voordat ze weer op de fiets zat, maar vond wel snel weer haar ritme. ,,Daarna moet je het vergeten, maar dat lukt niet. Misschien gooi ik er wel goud mee weg. Ik durfde nooit te dromen van een medaille omdat het niet mijn koers was en niet mijn Spelen waren. Tot van de week, toen voelde ik me echt goed. Ik droomde dat ik de zilveren medaille won. Het kon gewoon. Dat ik het dan zo vergooi is zo eeuwig, eeuwig zonde. Meer kan ik er niet van zeggen. Eigen fout. Dat is heel hard."
)
)
)
)
)
)
)
)