)
)
)
)
)
)
Haar opwarmingsdansje alleen is al goed voor wereldwijde bekendheid, maar de Australische atlete Michelle Jenneke is veel meer dan alleen die sexy hordeloopster. De atlete, die tijdens de aanstaande Commonwealth Games uiteraard in de gaten wordt gehouden, reageert op de felle kritiek die ze kreeg na de Olympische Spelen.
De loopbaan van Jenneke is er voorlopig een van extremen: ze behoort tot de meest populaire atleten van haar land. Of dat komt door haar geweldige opwarmingsritueel, weet niemand. Wel raakte ze in opspraak na haar falen op de Olympische Spelen 2016.
Bijzaken belangrijker
De hordeloopster raakte in haar kwalificatie niet verder dan een 6e plek ("1 van mijn slechtste races ooit", zei ze daar zelf over) waarna ze Rio al snel moest verlaten. Dat kwam haar op forse kritiek te staan van nationale atletiekcoach Craig Hilliard, die haar verweet dat ze te weinig sportieve focus had en te veel bezig was met haar nevenactiviteiten.
Met de Commonwealth Games in haar thuisland voor de deur - die gaan van start op 4 april in Gold Coast, Queensland - verdedigt Jenneke zich bij adelaidenow.com.au. "Veel van de kritiek vind ik misplaatst. Ik had me voor Rio op de best mogelijke manier voorbereid. Maar omstandigheden waar ik geen controle over had hebben me beïnvloed."
Slecht op de Spelen
Zo zou ze last hebben gehad van een blessure aan haar been en mocht ze zich voor haar wedstrijd niet opwarmen. "Daardoor was ik zelf niet zo ontgoocheld zoals de buitenwereld dat blijkbaar wel was. Ik denk dat ik toch wel beter weet wat daar gespeeld heeft, net als de mensen die me kennen, dan de publieke opinie en de atletiekwereld in het algemeen."
Die laatste bedachten al snel de bijnaam 'Jiggling Jenneke' voor haar, na haar opwarmingsritueel voor elke wedstrijd. De sponsors lieten niet op zich wachten: zo was ze voor de Spelen in Rio het gezicht van Coca-Cola. De kritiek als zou dat te veel verplichtingen met zich meebrengen, schudt Jenneke van zich af.
Babbels
"Daar wordt bijzonder over veel gepraat. Blijkbaar heb ik zo veel opdrachten naast de atletiek dat ik niet voldoende kan trainen. Terwijl die sponsors dus helemaal niets veranderd hebben, dat is nooit nodig geweest. Eigenlijk heb ik net heel weinig verplichtingen en geef ik weinig interviews aan media. Zeker als je dat vergelijkt met sommige andere atleten. Het is gewoon zo dat wanneer ik iets doe, dat altijd bijzonder veel aandacht krijgt."
Waarna de terechte vraag volgt of er van Jenneke gewoon niet te veel verwacht wordt. Alsof ze elke minuut van de dag de atletiekbaan moet doorbrengen, terwijl dat gewoon niet mogelijk is. "Ik vind inderdaad dat de verwachtingen te hoog liggen. Wanneer je goed bent in sport en je verdedigt je land, is dat in de ogen van de mensen je job, maar wat ze niet begrijpen, is dat je er niet voor betaald wordt."
Een bericht gedeeld door Michelle Jenneke (@mjenneke93) op
Geen salaris
Echt leven kan ze niet van haar sport. "In de atletiek krijg je amper iets voor wat je doet. We steken daar veel tijd en hard werk in omdat we het graag doen, maar bijna allemaal hebben we daarnaast nog een leven. Of we studeren, of we werken. Tel ze maar eens na, de sportlui in de atletiek die louter kunnen leven van hun sport. Maar in de ogen van het grote publiek zijn we wel allemaal professionele sporters."
Zo was er ook veel ophef rond het feit dat Jenneke haar profcontract bij de Australische atletiekbond niet serieus nam. "Ik vrees dat er amper mensen zijn die het systeem snappen. Weten ze wel over welk bedrag het gaat? Jaarlijks 6.500 euro. En dan hoor je de commentaren als zou ik het geld van de belastingbetaler verkwist hebben. Veel media springen daar dan nog eens op en voeden die redenering, terwijl ze niet eens weten over wat het gaat of wat daar speelt."
Good vibes only
En dus houdt Jenneke het lekker bij en voor zichzelf. "In een ideale wereld wordt die informatie nauwkeurig weergegeven en snapt iedereen hoe het in elkaar zit, maar ik ben al wel voldoende realist om te begrijpen dat dit ijdele hoop is." Voorlopig is ze dus gewoon blij dat ze haar criticasters lik op stuk kon geven door zich makkelijk te plaatsen voor de Australische ploeg voor de Commonwealth Games.
Ze finishte tijdens de nationale kampioenschappen in februari als 2e achter Sally Pearson. Ze probeert zich zo weinig mogelijk druk op te leggen, laat staan dat ze motivatie haalt uit de kritiek op haar persoon. “Ik ga er gewoon mijn uiterste beste doen, in de hoop de thuisfans blij te maken."
)
)
)
)
)
)
)
)