Kupper geeft niet zomaar op in Le Dakar

Kupper geeft niet zomaar op in Le Dakar

13:26, 14-01-2015 / Laatste Update: 10:26, 13-12-2023

IQUIQUE/ENSCHEDE - De achtste etappe van deze Dakar Rally zal Eibergenaar Hugo Kupper niet snel vergeten.

IQUIQUE/ENSCHEDE - Natuurlijk zijn Achterhoeker Hugo Kupper en zijn teamgenoten Wuf van Ginkel en Bert van Donkelaar diep teleurgesteld dat ze door tegenslag een dag nodig hebben gehad om de achtste etappe van de Le Dakar te voltooien. Het doel was ditmaal zo hoog mogelijk in de top 10 van de trucks te eindigen. Dat kan startnummer 511 van het Gelderse Ginaf Rally Power nu wel vergeten. Ze zijn door panne in het achterveld beland en vanzelfsprekend leidt dit tot ontgoocheling.

De Ginaf-vrachtwagen vertrekt zondagmorgen rond half tien (lokale tijd) vanuit Boliviaanse Uyuni richting het Chileense Iquique, voor het tweede deel van de monsteretappe die ook werkelijk als een monsteretappe zal uitpakken. Maar in hun hoofden speelt dat uiteraard nog niet. Ze hopen zo snel mogelijk in het bivak te belanden, waar de rustdag wacht.

Even gevloekt
Ze krijgen een lekke band, maar daar raken ze niet van slag. ,,Maar na 224 kilometer breekt opeens de voorophanging af en ook de schokdemper en de luchtvering’’, vertelt Kupper maandag vanuit het bivak. ,,We gingen met de reparatie bezig en uren later was het gefikst. Het leek mogelijk om de rit fatsoenlijk uit te rijden. Maar na 8 kilometer moesten we weer stoppen, dit keer door problemen aan de achteras. We hadden geen aandrijving meer. Toen hebben we wel even flink gevloekt. Want zou niet meer lukken om dat euvel nog meteen te herstellen, het werd zo stikdonker. Een vriend had me er per satelliettelefoon voor gewaarschuwd niet meer aan de reparatie te beginnen. Dat zou veel te gevaarlijk zijn. Er zat niets anders op dan de nacht in de duinen door te brengen.’’

Een geluk bij het ongeluk was dat ze een tentje in de wagen hadden liggen. Daar kropen ze met z’n drieën in. Ze probeerden zo goed mogelijk te slapen, maar ze werden maandagmorgen tegen zessen alweer wakker toen het begon te schemeren. Kupper: ,,Tegen tien uur hadden we de truck weer klaar en zijn we verder gereden in de duinen. Dat ging op zich goed. Maar we zaten allicht niet lekker in de wagen, met de wetenschap dat we onze tiende plaats in het klassement definitief kwijtraakten.’’

Even na elven maandagmorgen (Chileense tijd) daalden ze de imposante duinen bij Iquique af. ,,Dat doet je dan niet meer zoveel’’, zegt Kupper. ,,Iedereen in het bivak kwam een kijkje nemen na onze aankomst in het bivak. Ja, het kan zijn dat onze monteurs applaudiseerden toen we aankwamen, maar zelf ik heb daar door alle commotie niets van gemerkt.’’

Finish halen
De geroutineerde navigator uit Eibergen kan er nog niet over uit. ,,Tot de achtste etappe ging het behoorlijk goed met ons. We stonden tiende in de tussenstand en er zat wellicht nog meer. Ook al omdat we halverwege een klassementsproef al eens als vierde waren doorgekomen. Met de snelheid zat het wel goed. Het enige probleempje was dat we al vier lekke banden kregen. Maar ja, die tiende plek moeten we uit ons hoofd zetten. We gaan nu voor het dagklassement, we willen zo ver mogelijk komen in de eindstand. Misschien valt het nog mee, andere trucks missen ook waypoints en dat kost hen veel tijd. De finish in Buenos Aires willen we zaterdag beslist halen. Er is de resterende maandag volop gesleuteld aan onze vrachtwagen. We geven het niet zomaar op, dat is zeker.’’