Een ode aan Ayrton Senna, 1 van de grootste F1-racers aller tijden (video's)
i

ANP

Een ode aan Ayrton Senna, 1 van de grootste F1-racers aller tijden (video's)

Martijn Baars • 22:59, 21-03-2018 / Laatste Update: 10:39, 05-01-2024

Hij zou vandaag, 21 maart 2018, 58 jaar zijn geworden: Ayrton Senna. De Braziliaan is 1 van de grootste Formule 1-coureurs ooit en kwam veel te vroeg om het leven bij een crash in 1994 op het circuit van Imola.

In de 10 jaar dat Senna rondreed in de Formule 1 werd hij 3 keer wereldkampioen, startte hij 65 keer op poleposition en won hij 41 GP's.

Hoe goed was hij?

Natuurlijk zijn overwinningscijfers en de hoeveelheid wereldkampioenschappen belangrijk. Maar om het daarbij te laten, zouden we hem tekort doen. Senna was namelijk meer dan overwinningen. Hij was een vernieuwer. Zijn rijstijl was spectaculair, zijn inhaalacties gedurfd, hij viel de gevestigde orde aan en hij durfde ook gewaagde uitspraken te doen.

Legendarische regenrace op Monaco

Toen Senna in 1984 begon in de Formule 1 reed hij voor Toleman. Een team dat puntjes moest sprokkelen en eigenlijk niet echt meedeed. Toch reed Senna zich daar in de kijker tijdens de legendarische GP van Monaco. Het was kletsnat die dag. Alain Prost, toen al een keer 2e geworden in het wereldkampioenschap en teamgenoot van Niki Lauda, die wereldkampioen zou worden in 1984, stond op poleposition. Senna, de debutant in de matige auto begon op plek 13. Maar dankzij waanzinnig stuurwerk werd Senna 2e. En de meeste mensen dachten dat Senna zou hebben gewonnen als de wedstrijd niet voortijdig was afgevlagd. Hij zou dat seizoen ook nog 2 keer op een 3e plaats eindigen.

Tekst gaat door onder de video.

Eerste overwinning

Een jaar later stapte Senna over naar een beter team, Lotus-Renault. Qua positie in het WK en prestaties een team dat vergelijkbaar is met het Red Bull van nu. Daar won hij zijn 1ste Grand Prix op het circuit van Portugal. En je raadt het misschien al: in de regen. Verderop het seizoen zou hij ook de GP van België winnen en stond hij nog 4 keer op het podium. Hij begon 7 keer op poleposition. Hij eindigde het WK op de 4e plek en de 2 seizoenen daarna zouden soortgelijk verlopen.

Tekst gaat door onder de video.

Gevechten met Prost

Dus stapte Senna in 1988 over naar het team van McLaren Honda. Daar werd hij de teamgenoot van wereldkampioen Alain Prost. McLaren was onaantastbaar en Senna en Prost verdeelden 15 van de 16 GP's dat seizoen. Senna werd direct wereldkampioen en Prost werd 2e. Dat zat de Fransman natuurlijk niet lekker. De strijd werd het seizoen daarna een stuk harder, wat zorgde voor ruzies tussen de 2. Het ging pas echt fout tijdens de GP van Japan. Beide coureurs streden voor de wereldtitel toen ze met elkaar in botsing kwamen. Prost vond het meteen wel best, want als ze allebei geen punten haalden, was hij wereldkampioen. Senna ging na de crash gewoon door en won de race. Uiteindelijk werd hij gediskwalificeerd vanwege de botsing en werd Prost wereldkampioen. Na afloop was er veel discussie over de actie van Senna. Was zijn inhaalactie binnendoor wel echt een goede reden voor diskwalificatie of moet dat mogen? Zelf zei hij daarover: "Als je als coureur niet in een gat duikt, ben je geen coureur meer."

Tekst gaat door onder de video.

Ferarri vs McLaren

Prost was het zat en vertrok na dat seizoen naar Ferrari. Maar het gevecht tussen de 2 was nog niet voorbij. Wederom op het circuit van Suzuka stonden ze nummer eerste en tweede in het klassement, maar dit keer had Senna meer punten. In Japan begon de Braziliaan op pole en begon de Fransman op 2. Na de kwalificatie werd ineens besloten om de startgrid aan te passen waardoor Senna wel op plek 1 begon, maar op het vuile deel van de baan. Senna had nog een appeltje te schillen met Prost en wist dat als ze allebei geen punten pakten, Senna voor de 2e keer wereldkampioen zou zijn. Prost kwam sneller weg bij de start, maar Senna nam geen gas terug in de eerste bocht en beukte Prost van de baan. De crash zag er heftig uit, maar Senna was wel wereldkampioen. Later gaf hij wel toe dat hij niet zo trots was op de manier waarop.

Tekst gaat door onder de video.

Regenrace in Engeland

Ook in 1991 was de McLaren de beste auto en Senna de beste coureur. Dat seizoen won hij 7 van de 16 races en eindigde hij maar 4 keer niet op het podium. De 2 jaar daarna kon de auto van McLaren niet echt meer mee met de concurrentie. Senna won in '92 nog wel 3 en in '93 5 races, maar een wereldkampioenschap zat er niet meer in. Toch reed hij nog wel een legendarische race op het circuit van Donington.

Senna moest vanaf de 4de plaats beginnen en had een slechte start, waardoor hij gelijk een positie verloor. Wat er daarna gebeurde, is voor altijd de geschiedenis van de autosport ingegaan. Senna liet zien waarom hij toch de beste coureur was: binnen enkele bochten verschalkte hij Wendlinger, Schumacher en Hill. Vooraan reed, daar is ie weer, Alain Prost. De Fransman keerde na een sabbatical terug in de F1 op voorwaarde dat Senna niet zijn teamgenoot zou worden. In zijn superieure Williams had Prost een klein gaatje geslagen met zijn concurrenten, maar Senna reed dat binnen 3 bochten dicht en pakte vervolgens de 1ste plaats over.

Tekst gaat door onder de video.

Fatale overstap

Senna was niet tevreden over de auto dus stapte hij in 1994 over naar Williams Renault. Hij toonde gelijk zijn klasse door op op alledrie de circuits waar hij van start ging, op pole te mogen beginnen. Hij reed geen van de races met de Williams uit, door materiaalpech. Zo ook zijn 3e en fatale race. Op het circuit van San Marino ging er iets gruwelijk fout waardoor Ayrton Senna zijn auto op gruwelijke manier in een muur boorde. Hij was op slag dood doordat een deel van de voorwielophanging zijn helm doorboorde.

Tekst gaat door onder de video (heftige beelden).

Vanzelfsprekend stond de Formule 1-wereld op zijn kop na de crash. Ook omdat er ook al een andere coureur, de Oostenrijker Roland Ratzenberger, een dag voor de Braziliaan op het zelfde circuit was verongelukt.

Senna was meer dan een legendarische coureur. Hij was geliefd. Zijn uitspraken, de opstootjes, geloof in zichzelf en God en zijn inzet voor kansarmen maken hem nog altijd een grote held in Brazilië. De begrafenis van Senna werd wereldwijd uitgezonden, waarna de regering van Brazilië 3 dagen van nationale rouw afkondigde.