)
)
)
)
)
)
Nog een maandje geduld en dan begint op 29 februari met Omloop het Nieuwsblad 'officieus' het Europese wielerseizoen. Dan duurt het nog wel een tijdje voordat de grote rondes op het programma staan, helemaal de Vuelta (start: 14 augustus). Maar wil je nou al eerder de smaak van het Spaanse wielrennen te pakken krijgen, dan is het boek De weg naar Covadonga misschien wel iets voor jou. Check snel onze recensie!
In Nederland zijn we nuchter. Misschien wel iets té nuchter. Prachtig hoor, die prestaties van onze sporthelden. Maar een standbeeld? Dat hoeft nou ook weer niet. Dan Spanje; daar dragen ze hun helden op handen. Toch was het maar de vraag of dit ook voor wielrenners zou gelden. Stukjes over die sport volgen normaliter pas na de voetbal-, basketbal- en motorsportartikelen. Alleen de écht grote prestaties (een Tourzege of een wereldkampioenschap) halen de voorpagina's van de sportkranten.
Wielerbedevaart
Maar ja, zouden al die honderden renners die het land heeft voortgebracht dan in de anonimiteit en vergetelheid zijn geraakt? Edwin Winkels wilde dat weleens uitzoeken - de ondertitel luidt niet voor niets 'Een Spaanse wielerbedevaart' - en neemt je in De weg naar Covadonga op fantastische wijze mee door het land dat hij op zijn duimpje kent. Sinds 1988 woont en werkt hij in Spanje, waardoor zijn verhalen nergens gekunsteld aanvoelen.
Meesterverteller
Wie hem al kent van zijn reportages voor onder meer het AD, en/of boeken (Johan Cruijff in Barcelona, La Vuelta) weet dat Winkels een begenadigd schrijver is. Ook met dit boek laat hij weer zien een meesterverteller te zijn; je hangt aan zijn lippen en snakt steeds naar meer. In 26 hoofdstukken 'bezoek' je samen met Winkels evenzoveel plekken in Spanje. Logischerwijs hebben ze allemaal een link met de wielersport. Soms is er een groot renner geboren, soms is er eentje gestorven - de dood komt vaak terug.
Pizzeria en het hoofdkwartier van Lance Armstrong
Natuurlijk komen bekende Spaanse wielergrootheden als Miguel Indurain en Alberto Contador voorbij, maar ook voor het verhaal van iemand als Paco Galdós is plek. Hij deed mee aan 20 grote rondes en opende later de 1e pizzeria ooit in Vitoria-Gasteiz, omdat hij tijdens zijn Giro-deelnames zo lekker had gegeten.
Of wat te denken van Girona, het stadje dat je misschien wel kent van de voetbalclub. Lance Armstrong verbleef er tijdens zijn hoogtijdagen in een peperduur appartement en belde vaak boos de burgemeester op als de stroom weer eens was uitgevallen. Later zou blijken waarom: de zakken met bloed moesten natuurlijk wel koel blijven in zijn 'dopinglaboratorium'.
Feest voor de geest én het oog
De weg naar Covadonga is echter meer dan 'gewoon' een wielerboek. Zo komt de Spaanse geschiedenis ruim aan bod. Je leert bijvoorbeeld veel over de dictatuur van Francisco Franco. Saai? Welnee, alles heeft een haakje met het wielrennen, wees gerust. Daarnaast is ook de vormgeving om je vingers bij af te likken. Het boek is uitgegeven als hardcover en elk verhaal is verrijkt met prachtige foto's, gemaakt door Winkels zelf. Zo is de uitgave niet alleen een feest voor de geest, maar ook voor het oog.
Paradijs
Tijdens het lezen (en kijken) krijg je dan ook kriebels, zin om zelf de fiets te pakken en je aan de Spaanse bergen te wagen. Misschien ook niet zo gek. Ergens op het einde schrijft Winkels, bij het bezoeken van het plaatsje Fuente Dé, dat er in het paradijs geen plaats is voor auto's. Na het lezen van dit boek ben je daar heilig van overtuigd. In het paradijs is er namelijk alleen maar plaats voor fietsen.
Meer lezen? Check hier onze eerdere recensies:
Basta biedt een fascinerend inkijkje in het hoofd van Van Basten
)
)
)
)
)
)
)
)