Waarom DJ Dash Berlin geen prof werd maar zijn PSV-tijd koestert: 'Had geen leven'
i

Screenshot Twitter

Waarom DJ Dash Berlin geen prof werd maar zijn PSV-tijd koestert: 'Had geen leven'

Trevor Wagener • 21:46, 10-07-2017 / Laatste Update: 01:44, 08-01-2024

Uiteindelijk werd hij geen profvoetballer, maar mensen uit heel de wereld kennen hem. Jeffrey Sutorius was misschien niet het grootste PSV-talent ooit, maar bereikte als DJ toch de top. Uiteindelijk speelde de 37-jarige Nederlander wel 3,5 jaar in de jeugdopleiding van de Eindhovense club.

"Ik ben geboren in Leidschendam, maar woonde toen in Helmond. Ik was 13 of 14 jaar en ben uiteindelijk namens PSV gescout door Kees Rijvers. Mijn vader had namelijk bij PSV gevraagd of ik eens mee mocht trainen. Na 2 proeftrainingen kreeg ik te horen dat ik mocht blijven."

Bekende namen

Vanuit Helmond reisde Dash meerdere keren per week naar Eindhoven op en neer met de trein, samen met onder andere Wilfred Bouma. "Die is ouder en kwam uit in een andere lichting. Huub Stevens was mijn trainer, net als Robert Verbeek. Later trainde ik met Frank Arnesen", vertelt hij in gesprek met het Brabants Dagblad.

Lokaliseren

"Ik was een aanvallende middenvelder, maar bij PSV heb ik zo'n beetje op alle posities gespeeld. Behalve als keeper, want daar was ik toch echt wat te klein voor. Toen ik bij PSV kwam, trainden we op sportpark Tegenbosch. In die periode heb ik de verhuizing naar De Herdgang meegemaakt. Ik bewaar prachtige herinneringen aan die PSV-tijd", gaat hij verder.

Nare wereld

Het sociale isolement van de sportwereld beviel Dash Berlin eveneens niet. "Iedere dag studeren, trainen, eten, slapen. Een weinig tot geen sociaal leven... Dat trok ik niet", vervolgt hij. In Nederland geniet hij echter amper naamsbekendheid. "Ik neem het niemand kwalijk. De naam Dash Berlin doet veel mensen denken dat ik een Duitser ben die plaatjes draait."

Gekte over de grenzen

In Nederland draait hij nauwelijks nog. "Gemiddeld maar 1 keer per jaar. Het voordeel is dat ik hier rustig over straat kan lopen zonder herkend te worden. Dat hoef ik in Azië of Midden-Amerika niet te proberen. Daar stoppen automobilisten midden op straat om mij een handtekening te vragen of om met mij op de foto te mogen."