)
)
)
)
)
)
De bal wilde er maar niet in tegen Nieuw-Zeeland. Tot Jill Roord erin kwam. Met nummer 19 op de rug kopte ze in de blessuretijd de bevrijdende 1-0 binnen. Niet met nummer 12, het nummer dat ze toegewezen kreeg voor het WK in Frankrijk. Dan voelt ze zich te veel de symbolische 'nummer 12'.
Op het WK in Canada, 4 jaar geleden, was ze er al bij. Destijds was ze 18 jaar en speelde ze geen minuut. Kan gebeuren: Sarina Wiegman wisselt niet veel en als tiener moet je 'vooral genieten'. 2 jaar geleden op het EK was ze de vaste stand-in op het middenveld.
'De eeuwige nummer 12'
Ze moet Daniëlle van de Donk, Sherida Spitse en Jackie Groenen voor haar dulden op het middenveld. Dat vindt de 22-jarige middenvelder moeilijk, zeker omdat ze nu al best lang bij de selectie zit. In een eerder interview gaf Roord aan helemaal klaar te zijn met 'de eeuwige nummer 12' zijn.
"Ik ben nog hartstikke jong, ik doe het goed en daar ben ik heel trots op. Maar ik wil ook spelen, punt uit. Dat is wel eens lastig. Je kan soms beter de nummer 23 zijn zonder verwachtingen dan de nummer 12 die wél verwachtingen heeft. En ik snak naar meer speeltijd.”
Met nummer 19 knikte ze gisteren tegen Nieuw-Zeeland het winnende doelpunt binnen in de 92ste minuut, waarmee ze een teleurstellend WK-begin van de Leeuwinnen hoogstpersoonlijk voorkwam.
Basisplaats in belangrijke play-offwedstrijd
In de beslissende play-offwedstrijd voor het WK, in november tegen Zwitserland, kreeg ze eindelijk een basisplek in een belangrijk duel, omdat Groenen geblesseerd was. Na 7 minuten kreeg Anouk Dekker rood en koos Wiegman voor een tactische wissel. Roord moest eraf. Daar ging haar moment.
)
)
)
)
)
)
)
)