)
)
)
)
)
Zijn 3e Zomerspelen kwam vandaag tegen Australië al in de kwartfinale een einde. Was dit het laatste olympisch avontuur van Mink van der Weerden? "Uit frustratie kun je zeggen: ik moét en zal nog een keer. Maar ik weet het écht nog niet", zegt hij tegen het AD.
Groot was de emotie bij de strafcornerspecialist van de Nederlandse hockeyploeg. Zwaar teleurgesteld én gefrustreerd sjokte Mink van der Weerden het veld af in Tokio, na het verlies van Australië in de kwartfinale. "Speel je by far de beste wedstrijd van het toernooi, verlies je alsnog met shoot-outs. En koop je er dus geen kut voor", foeterde de 32-jarige Brabander.
Hij heeft zilver op zak van Londen 2012, was er in Rio vijf jaar terug ook bij, toen Nederland vierde werd. Maar nu keert hij al vroeg naar Schiphol terug, zonder medaille. "Laat m’n vrouw en kinderen dit niet lezen, maar ik moet er niet aan denken nu al naar huis te gaan."
"Natuurlijk ben ik verdrietig. Maar de enige op wie ik kwaad kan zijn is mezelf, want ik ben echt niet blij met mijn eigen toernooi. Dit is gewoon niet het toernooi geworden waarin we de kwaliteit die we kunnen brengen, hebben gebracht. En daar schaam ik me gewoon voor. Ik schijt gewoon van m'n eigen kwaliteiten in de poulefase, dat was gewoon helemaal kut", mopperde Van der Weerden. "Daar schaam ik me gewoon voor, want we kunnen véél beter dan dat. Als je daar ook speelt zoals vandaag, is het gewoon anders. En dat besef doet pijn. Want wat hebben we hier, behalve die wedstrijd van vandaag, nou gedaan? En hoe komt dat? Daar kan ik nog niet de vinger op leggen en dat frustreert."
)
)
)
)
)
)
)
)