)
)
)
)
)
)
Raheem Sterling dribbelt de Italiaanse 16 in. Hij lijkt Giorgio Chiellini kwijt te zijn. "Mannaggia!", denkt de Italiaan. Hij wurmt zich er toch nog tussen en werkt op het laatste moment de bal weg. Het tekent de aanvoerder van Italië: Chiellini kom je altijd nóg een keer tegen.
Van Chiellini kunnen we een heleboel leren. Allereerst de pure wil om te winnen. Zoals hij Sterling tóch afstopte, zoals hij Gianluigi Donnarumma of Leonardo Bonucci bijna onthoofd als een van die gasten een bal van de doellijn redt.
Het verdedigen zit bij niemand meer in het bloed dan bij Chiellini. Telkens die heup erin. Harry Kane is bijvoorbeeld geen enkele keer aan de bal gekomen in de 16 van Italië. Dat is enerzijds Kane aan te rekenen, maar anderzijds ook te danken aan Chiellini en verdedigingspartner Bonucci.
Het hoeft niet mooi, niet met hakjes of tierelantijntjes. Elke pass die hij tegen Engeland in de EK-finale door de lucht gaf, zag er eigenlijk niet uit. Maar ze kwamen wél aan. Bij Studio Europa zeiden ze het eerder in het toernooi ook al een keer: Chiellini weet heel goed wat hij wel en niet kan. En juist dát maakt hem goed: hij doet bijna niks fout, omdat hij zijn kwaliteiten kent.
Inmiddels is het baasie 36 jaar oud. Officieel heeft-ie niet eens een club meer: zijn contract bij Juventus is deze zomer afgelopen. Maar Chiellini komt nog wel ergens terecht. Of het nu bij Juventus is, of ergens anders. Misschien doet-ie wel iets on-Italiaans en vertrekt hij naar het buitenland. Waar hij ook terechtkomt, die club heeft goud in handen.
)
)
)
)
)
)
)
)