)
)
)
)
)
Hoe kan het dat de 4 Nederlandse wielrenners bij de olympische wegwedstrijd voor vrouwen niet (of niet op tijd) wisten dat er nog 1 Oostenrijkse hardrijder op kop reed - met minuten voorsprong ook nog eens? Loes Gunnewijk heeft na het debacle van zondag een dag na kunnen denken en de boel in haar hoofd kunnen nagaan. Maar helaas komen er geen heldere antwoorden uit de mond van de bondscoach van de vrouwelijke wielrenners.
In gesprek met de NOS zegt ze aan de ene kant dat "de wielrensters sommige dingen zelf moeten zien", maar erkent ze ook dat die rensters "wel de informatie hadden moeten krijgen". Los van alle verwarring over de koerssituatie, stelt ze dat de vrouwen "er eerder aan hadden moeten beginnen op Douchi Road." Het oranjekwartet besloot dat toen nog niet te doen, tegen de instructies in dus.
Borden
Vanuit de koersorganisatie werd wel degelijk geprobeerd om info door te geven aan de wielrenners. Zo stonden er in de bevoorrading mensen met borden. "Maar niet iedereen heeft die gelezen." Tja, dat schiet lekker op. En toen was het te laat: "Toen ik zag dat er verwarring was, dat ze de zaken niet begrepen, was er geen mogelijkheid om bij ze te komen."
Conclusie
Ze lijkt al met al best tevreden met de oogst: zilver. "Ik denk dat we er alles aan gedaan hebben. En dan is het een samenloop van omstandigheden." Daar valt wel wat op af te dingen. Zoals wielerjournalist Thijs Zonneveld schreef: "De koers van vandaag is een aanfluiting. Nederland heeft gereden als los zand. Nul afspraken, nul strategie." En onderdeel van 'er alles aan doen' is simpelweg even tellen of je alle vluchters hebt bijgehaald...
)
)
)
)
)
)
)
)