)
)
)
)
)
)
Niet Daley Blind, niet Steven Bergwijn, maar een andere Amsterdammer is op de fiets op weg naar het WK in Qatar. Laurens Jagt (34), ondernemer in de cybersecurity, heeft al bijna de finish bereikt en hij hoopt dat bondscoach Louis van Gaal hem juichend gaat ontvangen. "We gaan er een feestje van maken."
Hij baalt dat het WK in Qatar is en dat de aandacht nu uitgaat naar de schaduwzijde van dit WK. Dat terwijl hij juist aandacht wil voor de kracht van voetbal en zo'n evenement. In zijn OneLove-shirt en voor het goede doel fietste hij daarom in 111 dagen naar Qatar. Een verhaal over alle moeilijkheden op weg naar Qatar, de liefde onderweg voor de bal, lekke banden en de kracht van het WK voetbal. "Sport verbroedert en verbindt, dat heb ik wel gezien. Daarom trek ik ook het OneLove-shirt aan in Qatar. Samen voetballen met iedereen."
Door: Eimert Pruis
Automobilisten worden gewaarschuwd voor Laurens en andere fietsers
Date
Begin van dit jaar ontmoette Laurens zijn vriendin. Op de 1e date vertelde hij al dat hij eind van het jaar naar Qatar gaat fietsen. "'Wat een avontuurlijke gast, wat leuk', zal zij gedacht hebben. Die stoere praatjes hielpen wel", zegt Laurens lachend. Niet lang daarna kregen ze een relatie en toen vroeg ze al snel: "Je gaat het toch niet echt doen hè?"
Wereldreis op de fiets
Jawel dus. Maar waarom besluit je om juist naar het WK in Qatar te gaan en dan ook nog op de fiets? "Ik wilde al jaren een wereldreis maken op de fiets, maar ik had geen doel. Die kreeg ik toen ik van een stel Braziliaanse vrienden een bal kreeg. Ik wilde die bal naar het WK brengen op de fiets. Met die bal connect je zoveel beter met mensen. Verschillende landen en religies komen samen op het WK. Daar wil ik vooral naar kijken. Met mijn oranje OneLove-shirt en oranje fiets. En dan ook nog voor het goede doel!"
'Daarom wil ik die bal naar Qatar brengen'
De Amsterdamse raspositivo is ook niet blij dat het WK in Qatar is, maar dat betekent niet dat je nu geen goede dingen mag doen rondom het WK. Zo heeft hij zijn project omgedoopt tot Bike2Unite en fietst hij voor het goede doel KLABU. Dat is een organisatie in Amsterdam die sport met vluchtelingen. "Voordat ik vertrok heb ik nog in het Westerpark met ze gevoetbald. Mooi om te zien hoeveel vreugde de bal kan brengen. Daarom wil ik ook die bal naar Qatar brengen."
Laurens deed prachtige steden aan: 'Maar de afgelegen dorpen vond ik het mooist'
6.000 fietskilometers
Op 1 augustus vertrok hij vanuit Amsterdam en 110 dagen later spreekt hij met Sportnieuws.nl. Inmiddels 6.000 fietskilometers in de benen en heel wat ervaringen rijker. "Zaterdag kom ik aan in Doha en ontmoet ik de mensen van de KNVB en de Nederlandse ambassade. Stiekem hoop ik dat Van Gaal er ook is. Of een speler. Ik wil de bal aan Oranje overhandigen."
'Je wordt een attractie'
Dan is de bal letterlijk en figuurlijk rond, zo vertelt Laurens, die uitgebreid beschrijft wat hij allemaal mee heeft gemaakt onderweg. "Je komt door schitterende steden als Budapest, Istanbul, Capadoccia, Jeruzalem, Petra, maar juist ook de uitgestrekte landschappen zonder mensen en de minidorpen onderweg zijn prachtig. Na Budapest zag ik bijvoorbeeld nauwelijks meer mensen op de fiets. Dan word je echt een attractie en het werd steeds gekker."
Laurens tussen de bergen, altijd met de bal
Met bier en peuk het veld op
"Zo sliep ik vaak bij mensen thuis en op een dag kwam ik na 140 kilometer fietsen aan in een klein dorpje in Servië. Ik was helemaal gesloopt, maar hoorde van een dorpeling dat er een voetbaltraining met het plaatselijke team op het punt stond van beginnen. Dat kon ik niet laten schieten. Ik keek om mij heen en zag die Serven een biertje en een peukje erbij pakken en daarna zo het veld in lopen."
'Toen had ik ze gewonnen'
Bang voor een paar rotschoppen van die 'Servische houthakkers' was hij wel. 'Zij zouden die gekke Hollander wel even vloeren', was volgens Laurens hun gedachten. "Eentje peerde die bal naar mij toe en in mijn wielrenoutfit legde ik de bal plots dood. Toen had ik ze gewonnen. Ik kreeg uiteraard kramp en heb daarna de hele avond biertjes zitten drinken."
Laurens maakt zich klaar voor weer een tocht door de woestijn en bergen
Dwars door de Palestijnse gebieden
Het was niet de enige opmerkelijke ervaring van Laurens onderweg naar Qatar. Zo wilde hij graag Bethlehem bezoeken in het Palestijns gebied. Hij dacht er niet zo over na, maar reed zo door de Palestijnse gebieden heen. "Ik zag plots zoveel militairen. Dat vond ik wel spannend. De Israëliërs zagen mij als een soort held. Dat ik daar op mijn opvallende fiets en in opvallende kleding door Palestina reed."
Dreigende situatie
Tot aan dat moment was veel fietspech hem bespaard gebleven. Oké, 2 lekke banden over duizenden kilometers, maar niets onoverkomelijk. Net op die dag reed hij drie keer lek. "En het regende ook nog de hele dag. Gelukkig hielp een Palestijn mij met de band en kon ik door. Ik had ook dreigende situaties. Zoals een auto die opeens naast mij begon te rijden. Raampje naar beneden. 'Give money!'. 'No, no money, only bike', antwoorde ik. Gelukkig kon ik zo doorrijden."
In een krater bier drinken en naar de sterren kijken
Uiteindelijk kwam hij in het zuidelijkste puntje van Israël aan en kwam hij terecht in de grootste erosiekrater midden in de woestijn. "Mijn host ging met wat vrienden de woestijn en hij vroeg mij mee. Zo zat ik daar in die krater, diep in de nacht. Biertjes te drinken in de woestijn. Je beseft dan hoe vriendelijk mensen zijn."
'Plots zat ik met wildvreemden in die krater biertjes te drinken in de woestijn'
Extreme hitte in de bergen
Maar het was niet allemaal rozengeur en maneschijn in de woestijnen op weg naar Qatar. Heel vaak vroeg Laurens zichzelf af wat hij hier aan het doen was, maar aan opgeven dacht hij nooit. "Het is soms wel eenzaam. Je wordt steeds vermoeider en dan heb je die landschappen in Turkije, Israël en Jordanië. Extreme hitte en dan ook nog bergen. Dan fiets je van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat en ook nog bergop. Dan zit je er soms helemaal doorheen, maar als je dan ergens aankomt is het weer goed."
OneLove-shirt in Qatar
En het is goed als hij zaterdag in Doha aankomt. Na ruim 6.000 kilometer fietsen, met een bal in de fietstas en in opvallend oranje shirt. "Ik wil toch een feestje ervan maken. Het is verschrikkelijk al die omgekomen arbeidsmigranten en de schending van de mensenrechten in Qatar. Maar het leed is al geschied, het gaat nu toch gebeuren. Het evenement zelf blijft een heel mooi ding en met die OneLove-shirt, die ik zeker in Qatar ga dragen, wil ik laten zien dat iedereen de vrijheid moet hebben om te zijn wie je wil zijn. Laten we het WK juist in Qatar aangrijpen voor verandering. En verbroedering, daar sta ik voor. Ik draag het shirt als protest, maar ook als middel voor verandering."
Laurens bracht ook een nacht door op een verlaten zoutvlakte (zie filmpje onderaan)
FIFA wil samenwerken met Laurens
Laurens is zo positief gestemd over de krachten van het WK dat we nog snel even vragen of hij niet stiekem is ingehuurd door Qatar. Veel social influencers (met zijn Bike2Unite is hij er inmiddels ook één) en voetbalfans worden gevraagd om naar Qatar te komen en in ruil voor geld en voetbalkaartjes héél positief te zijn over het WK en het land. "Haha, nee absoluut niet. Een videoproductiebedrijf van de FIFA benaderde mij nog wel. Maar dan zou ik alle rechten moeten afstaan aan de FIFA. Dat gaan we maar niet doen."
Nieuwe fietsers inspireren
Laurens gaat ook door met Bike2Unite. Op social media heeft hij een following opgebouwd en met zijn site hoopt hij mensen te inspireren. "Ik wil mensen uitnodigen om ook zo'n reis te maken. Fietsen voor het goede doel en dan naar een sportevenement in de wereld. Ik wil ze daar graag bij helpen. Ik wil fietsen regelen en kan nu hen heel goed adviseren met mijn ervaringen."
Ene dag tent in de moskee, andere dag op zoutvlakte
Ervaringen heeft hij te over. Want bij de eerder beschreven anekdotes bleef het niet. Hij had een tentje mee, sliep op een grote zoutvlakte in Turkije, in een bos in Hongarije, zette zijn tentje op in een moskee of achter een obscuur tankstation. "Ik ben heel trots dat ik dit gehaald heb. Mijn truc was om het van dag tot dag te bekijken. Zo heb ik Doha gehaald."
'Mooi clubje apen'
In Qatar krijgt hij van de KNVB een ticket voor Nederland-Senegal en hij hoopt dus op een ontmoeting met Oranje en het liefst met de bondscoach. "Als ik straks op de tribune zit te kijken naar Oranje kijk ik met heel veel trots terug op mijn ervaringen en ook op de mensheid. Ik ben zoveel gastvrijheid en liefde tegengekomen. Er is zeker niet alleen maar slechtheid in de wereld en zo zal dat ook niet in Qatar zijn. Een mooi clubje apen zijn wij. De mens is goed en lief, we moeten elkaar alleen leren vertrouwen."
Een bericht gedeeld door Laurens Jagt (@bike2unite)
)
)
)
)
)
)
)
)