Toen Mathieu van der Poel ontroostbaar was na vier lekke banden tijdens verloren WK veldrijden

03:00, 01-02-2025 / Laatste Update: 09:05, 01-02-2025
Toen Mathieu van der Poel ontroostbaar was na vier lekke banden tijdens verloren WK veldrijden
i

Mathieu van der Poel na de lekke bandenrace ©Pro Shots

03:00, 01-02-2025 / Laatste Update: 09:05, 01-02-2025

Het WK veldrijden vindt dit weekend plaats in het Franse Lièvin en de torenhoge favorieten bij de mannen elite zijn uiteraard Mathieu van der Poel en zijn aartsrivaal Wout van Aert. Van de afgelopen tien edities won de Nederlander er zes en de Belg er drie. De meest memorabele koers was die van 2017 toen Mathieu van der Poel maar liefst vier lekke banden reed en met dikke tranen als tweede over de finish kwam.

Mathieu van der Poel is nog maar één wereldtitel veldrijden verwijderd van het record van Erik De Vlaeminck. Dit weekend hoopt de in België geboren Nederlander zijn zevende titel in elf jaar te veroveren. Veel oud-renners, fans en wielerjournalisten zijn het over eens: Mathieu is de beste die we ooit gehad hebben. Zelfs Tom Pidcock (de enige winnaar van het WK veldrijden sinds 2014 die geen Mathieu of Wout heet) zei het na de editie van 2023: "Mathieu is gewoon de beste crosser ooit."

Maar we gaan even acht jaar terug in de tijd, het jaar dat Wout van Aert op het hoogste treetje van het podium stond. Met daarnaast een ontroostbare Mathieu van der Poel. Niet dat de 22-jarige alleskunner niet tegen zijn verlies kon, nee, hij reed in één race maar liefst vier keer lek en kwam uiteindelijk 44 seconden later over de eindstreep dan zijn 'Aertsrivaal'.

Brute pech

MvdP greep dus naast die gouden plak na vier platte banden. Het zou destijds zijn tweede titel zijn geweest, maar nu was het Van Aert die zijn tweede pakte. Overigens zou Van Aert een jaar later zijn derde (en laatste!) titel grijpen. De brute pech kwam kanonnenhard aan bij Van der Poel, die de tranen de vrije loop liet na afloop. Op beelden van de finish, het podium en een uur later van de persconferentie waren de bittere waterlanders te zien.

God, dat jeugdige bekkie, je zou 'm een knuffel willen geven, nietwaar? Met de wetenschap van nu weten we dat die tranen als diesel werkten voor zijn latere ontelbare successen. Maar goed, in 2017 kon je daar als tv-kijker nog niet zoveel mee.

Hoe het precies ging? Van der Poel had de eerste vier van in totaal acht ronden gedomineerd. Reeds bij de start schoot hij weg als een pijl en sloeg hij gelijk een gaatje met Van Aert en consorten. Een gaatje werd een straatje, totdat hij voor het eerst lek reed. Vrijwel meteen erna reed hij voor de tweede keer een lekke band, waarop Van Aert hem weer aan de horizon kon zien.

De Belg sloot aan en de koers begon 'opnieuw'. Van der Poel had het lastig, sprong niet meer met fiets en al over de obstakels, maar wist zich te herpakken. Maar toen sloeg het noodlot toe: alsof het een potje Mario Kart betrof, reed Mathieu op drie ronden van het einde wederom lek. Van Aert versnelde en won de koers, met een voorsprong van 44 seconden.

Vechtlust

“Van de eerste drie lekke banden kon ik nog bekomen", sprak een beduusde Van der Poel in een tv-interview. "Toen ik in het wiel van Wout zat, kreeg ik zelfs extra vertrouwen. Maar de laatste lekke band, daar verloor ik te veel tijd en kracht mee. Als je voor de vierde keer lek staat, heb je het gehad. Ik heb geprobeerd te vechten, maar het ging niet meer. Nochtans heb ik me echt geamuseerd op dit parcours.”

Waar menigeen na de tweede lekke band zijn biezen zou hebben gepakt, ging Mathieu onverdroten voort. Hij liet zich niet kennen. Sterker nog: na de deceptie op de finish, de marteling op het podium en de barre tocht langs de pers, nam het wielericoon uitgebreid de tijd voor selfies en handtekeningen met fans die hem in de kou en modder hadden aangemoedigd. Toen al een kampioen.