Voormalig topschaatser Mark Tuitert heeft één grote interesse: drijfveren van mensen. Het is zelfs hét onderwerp van zijn eigen podcast, die de naam 'Drive' draagt. Daarin heeft hij inmiddels bijna honderd gasten gesproken over hun passie en doorzettingsvermogen, wat hem een belangrijk inzicht heeft gegeven.
Na het voeren van al deze gesprekken is het Tuitert duidelijk wat de basis van gedrevenheid is. "Het is niet talent. Het is niet geluk. Het is niet eens discipline. Het is pijn", zo schrijft hij in zijn column.
Mooie verhalen aan de voorkant
De schaatslegende legt uit het vaak alleen de mooie verhalen zijn die we horen, maar dat daarachter vaak minder leuke dingen schuilen. Het is namelijk pijn dat de drijfveer achter successen is.
De voormalig olympisch kampioen grapt er zelfs over met zijn vrienden die ondernemer zijn. "als je goed personeel zoekt, neem mensen aan die ergens pijn hebben meegemaakt".
Volgens hem zijn mensen dan juist sneller erop gebrand om te presteren. "Een beetje trauma kan namelijk littekens achterlaten die juist de basis vormen voor een enorme bewijsdrang. En die drang kan weer de sleutel zijn om uit te blinken in je werk."
Op zoek naar dieptepunten
Tuitert oppert dan ook dat als je innerlijke voldoening of rust zoekt, dat je dan de confrontatie aan moet gaan met je eigen dieptepunten. Daar kom je dan je pijn tegen, maar die kan je volgens hem dragen. "Je ziet ook persoonlijke groei, een groter bewustzijn, een gewonnen wijsheid die je menselijk maakt."
De schaatslegende wil dan ook een belangrijke boodschap meegeven. "Stel jezelf de vraag: 'Welke pijn of teleurstelling uit mijn verleden drijft me nog steeds?' Wees eerlijk. Wees specifiek. Als je zowel de glimmende als de schaduwkant van de medaille kunt zien, ga je vliegen."
Ook bij Tuitert zelf
Het verhaal dat hij in zijn column vertelt, geldt ook voor Tuitert zelf. Zijn weg naar de top was allesbehalve eenvoudig. Zijn thuissituatie was niet idaal, met zijn ouders die in een scheiding lagen. Daarnaast ging hij te veel in zichzelf geloven, waardoor hij overtraind raakte en de spelen van 2002 miste. Uiteindelijk wist hij zijn tegenslagen overwinnen en pakte vervolgens goud op de 1500 meter tijdens de Olympische Spelen van 2010 in Vancouver.
)