Naomi van As had er al een drukke zondagmorgen op zitten toen ze een vraag kreeg waar ze geen nee op kon zeggen. Achteraf stelt ze dat ze dat beter wel had gedaan. En haar vriend Sven Kramer is het daar helemaal mee eens.
Van As was die zondag druk in de weer geweest om Kramer en haar goede vriendin Ellen Hoog aan te moedigen tijdens hun deelname aan de halve marathon van Amsterdam. Toen ze eenmaal terug thuis was, ging ze langs de kant van de weg staan om de deelnemers aan de hele marathon een hart onder de riem te steken.
"Wij wonen langs het parcours en als de deelnemers bij ons huis zijn, hebben ze er zo'n achttien kilometer op zitten", vertelt Van As in de podcast En door, die de ex-tophockeyster samen met Hoog maakt.
'Wit brood met jam'
"Vorig jaar toen ik de halve marathon liep, hoopte ik echt dat ik niet naar de wc hoefde", leidt ze het bijzonder onsmakelijke verhaal in. "Niet voor het een en niet voor het ander. Ze zeggen ook altijd dat je wit brood met jam moet eten vooraf, zo min mogelijk vezels in je lijf."
"Onze poort stond open en er kwam iemand vragen of ze even naar de wc mocht", gaat Van As verder. "Dan vind ik het toch moeilijk om nee te zeggen, dus ik zei dat ze wel even in de schuur mocht. Dus die vrouw liep al een beetje moeilijk daarheen. Wij vroegen ons al af of het een number two zou zijn."
Hygiënische doekjes
Van As vermaakte zich ondertussen prima, totdat even later haar vriend verscheen. "Sven zei: 'Wil jij geen mensen meer in onze wc laten?'" Het bleek behoorlijk mis te zijn. "Die hele plee zat onder de kak", aldus Van As, tot ongeloof van Hoog. "Ze had het wel een beetje proberen op te ruimen. We hadden van die hygiënische doekjes en die had ze allemaal in het prullenbakje gestopt, maar daar zat geen zakje in. Hij zei dat hij het al helemaal had schoongemaakt met chloor.”
'Een beetje inleven'
Terwijl Hoog alleen maar uit kan brengen het allemaal bijzonder onsmakelijk te vinden, stelt Van As dat ze inderdaad besloot maar geen mensen meer toe te laten op de wc. “Aan de ene kant is het zo ontiegelijk goor en aan de andere kant denk ik: hoe ongelukkig heeft deze vrouw zich gevoeld? Ze zei al dat het al mis ging bij de start, toen had ze al ik weet niet wat in haar broek gedaan. Vervolgens heeft ze heel die wc bij ons platgebombardeerd."
Hoog walgt op de achtergrond en roept meermaals hoe smerig ze het vindt. “Dan maak je toch gewoon schoon?!” Van As: “Dat had ze ook geprobeerd, maar je zit toch ook in een soort van haast ofzo. Ik wil het niet goedpraten, maar probeer me een beetje in te leven.” Hoog: “Ik vind het zo’n goor verhaal.”
‘WC kapot’
De getroffen prullenbak is ‘linea recta’ de kliko in gegaan, gieren de twee het uit. “Het was natuurlijk de grap van de dag. Mensen die wilden weten of er al bloemen waren bezorgd om het goed te maken, maar nee hoor.”
Hoog: “Volgende keer een spandoek ophangen: ‘Geen WC’ of ‘WC kapot’. Van As lachend: “Dit gaan we niet meer doen. In het begin staan dixies, aan de overkant staan dixies, schijt die lekker vol. Maar die vrouw heeft zich vast ook slecht gevoeld, want dan moet je nog 22 kilometer met een volgescheten broek rennen…”
)