'De Premier League Darts moet echt anders, voordat iedereen is afgehaakt na wéér Michael van Gerwen tegen Michael Smith'

De Premier League of Darts balanceert al jaren op het randje van desinteresse. Het format moet snel op de schop, anders dreigt het op papier mooie toernooi als een nachtkaars uit te gaan. We zijn in 2024 nog geen zes weken onderweg en we hebben de topdarters al vaker tegen elkaar zien spelen dan goed voor ons is. Op een gegeven moment ben je verzadigd en is Michael van Gerwen tegen Luke Humphries voor de dertiende keer in tien weken echt niet zo leuk meer.

Stel je als voetbalfan maar eens voor dat je weer in 2014 leeft: elke week spelen Lionel Messi en Cristiano Ronaldo tegen elkaar. De beste voetballers ter wereld. Wauw, dat wil iedereen zien! En volgende week weer. En de week erop weer. En de week erna weer. En dan nog een keer. En dan nog een keer. Je voelt al aan: op een gegeven moment is de sjeu eraf. Dan is het weer 'gewoon' een wedstrijd als elke andere. En op dat punt is de Premier League Darts volgens Sportnieuws.nl-redacteur Martijn Baars nu ook aanbeland.

Uitkijken naar Van Barneveld - Taylor

'Vroeger was alles beter', wordt vaak gebezigd als het gaat over dingen die niet naar wens zijn. Maar qua dartkalender is het de afgelopen jaren zo volgebouwd door de PDC dat we de toppers op alle toernooien vooral tegen elkaar zien gooien. 'Vroeger' kon je je nog verheugen op die ene Raymond van Barneveld tegen Phil Taylor. Of Michael van Gerwen tegen Van Barneveld of Taylor. Met alle toernooien die de PDC heeft toegevoegd aan de kalender én die toernooien ook nog eens is gaan uitzenden, is het niet meer de spannende vraag óf de toppers nog tegen elkaar gooien, maar vooral hoe vaak en wanneer.

Successen in het verleden

Het probleem hoeft niet per se bij de Premier League of Darts te liggen, maar is wel bij uitstek het toernooi waar er van alles geprobeerd kan worden. Er is geen geld voor de ranking te verdienen en het is het langste toernooi van het hele jaar. Voor corona zat er nog een competitie-element in: de slechtste twee darters werden halverwege het toernooi uitgeschakeld, waardoor de eerste acht weken echt ergens om gingen. Rond corona kwam de PDC met lokale darthelden op de proppen: in elke stad die de Premier League aandeed, werd een random darter uitgenodigd. De opkomsten van John Henderson in Aberdeen en William O'Connor in Dublin staan nog in het geheugen gegrift.

Je kijkt niet meer écht uit

Dat was leuk: er veranderde wat. Het was niet elke week dezelfde darters tegen elkaar. Of het ging ergens om. In de eerste jaren van de Premier League in Rotterdam Ahoy keken fans maandenlang vooruit naar de confrontaties die daar gepland stonden. Van Gerwen tegen Van Barneveld of Van Gerwen tegen Taylor. Nu het speelschema niet eens meer zo belangrijk. De kans dat Van Gerwen in de nieuwe toernooivorm meerdere wedstrijden op een avond speelt, is groot. Tegen wie maakt dan eigenlijk niet uit. Tegen Humphries, Littler en Price speelt Van Gerwen tegenwoordig minstens een keer in de week.

Doe íéts

Er moet íéts gebeuren aan de Premier League Darts. De PDC gooide vorig jaar het format om, met toernooivorm in plaats van 'gewoon' een wedstrijd tegen elkaar. Op zich goed dat de PDC blijft doorontwikkelen, maar blijf dat ook nu dan doen. Breng de lokale challengers terug, laat twee darters weer uitschakelen, of bedenk iets heel anders. Ga met legs van 701 gooien in plaats van 501, laat iemand uit de zaal gooien. Houd het spannend. Zorg ervoor dat mensen weer uitkijken naar de Premier League Darts. De (dronken) mensen in de zaal zal het niet eens zoveel boeien, maar wel de miljoenen dartfans die wekelijks voor de buis willen genieten van iets nieuws. Niet naar een herhaling van wedstrijden die ze vorige week ook al hebben gezien.

Zoals worstelen in Amerika

Neem een voorbeeld aan WWE, de worstel- en entertainmentorganisatie in Amerika. Die hebben iets fantastisch bedacht wat al jaren een daverend succes is: de Royal Rumble. Het publiek zit klaar, een worstelgevecht is al bezig in de ring en daar klinkt ineens de bekende opkomst van een andere worstelaar. Niemand in de zaal weet van te voren wie er ten tonele komt, maar ineens is daar die ene favoriet, iemand die terug is van een blessure of een oudgediende. En die betreedt de ring, maakt het gevecht af en vijf minuten later klinkt de volgende opkomst al. Kijk hoe het publiek uit z'n dak gaat.

Hoe vet zou dat zijn in het darten?! Dat pakweg Michael Smith en Michael van Gerwen tegen elkaar aan het gooien zijn en dat ineens de sirene van Raymond van Barneveld klinkt. Die komt met een verbeten blik op en kiest ervoor om een leg te gooien tegen Van Gerwen. En dan is daar ineens de populairste walk-on-song van iedereen: Mr. Brightside! Nathan Aspinall komt eraan en die trekt Smith weer bij zich en samen met hem gooit hij een koppel-leg tegen Van Gerwen en Van Barneveld. Daar net van hersteld, hoort het publiek ineens de tune van Gary Anderson! En zien we daar ook nog hints naar The Power...? Enzovoorts.

Of, kijk naar het schaken

Een ander idee, misschien iets haalbaarder: neem een voorbeeld aan schaken. Daar zien we weleens een grootmeester het op tien borden tegelijk opnemen tegen semi-profs. Elk bord is weer anders, dus hij moet blijven denken. Dat kan ook met darters, desnoods dezelfde darters als nu in de Premier League. Dat Michael van Gerwen deze week aan de beurt is als uitdager en op zeven verschillende borden tegen Smith, Wright, Aspinall, Price, Littler, Humphries en Cross een leg moet zien te pakken. Elke leg is een punt en een week later is iemand anders weer de uitdager. Enfin, ook Martijn Baars mag dromen.