Oud-schaatskampioene open over vurige carrièreswitch: 'Dat egoïstische is wel verdwenen'

07:10, 15-02-2025
Oud-schaatskampioene open over vurige carrièreswitch: 'Dat egoïstische is wel verdwenen'
i

Jorien ter Mors. Getty Images

07:10, 15-02-2025

Jorien ter Mors stopte in 2022 met schaatsen na een zeer succesvolle carrière. In de zoektocht naar een nieuwe identiteit kwam ze terecht bij de brandweer. Daar ziet ze grote verschillen met topsport.

Van ijs naar vuur een groter verschil kan bijna niet. "Ja het vuur brandde altijd wel van binnen, maar ik had eigenlijk niets met de brandweer", zegt Ter Mors bij Carrie op Vrijdag. "Toen ik stopte met schaatsen moest ik op zoek naar een nieuwe identiteit. En toen kwam ik via die zoektocht bij een studiegenootje die bij de brandweer werkte. Die zei: miscchien is het iets voor jou."

"Ik heb toen een 24-uursdienst meegedraaid en toen was ik verkocht", vertelt de oud-shorttrackster. Ze won in haar schaatscarrière drie keer olympisch goud. Op de 1500 meter en ploegenachtervolging in Sotsji in 2014 en op de 1000 meter in Pyeongchang in 2018.

Samenwerken

Wat haar het meest aantrok was het familiegevoel en het samenwerken met een team. "Dat heb ik ook altijd gehad in mijn shorttrack-carrière dat je samen op een doel afgaat. Dus dat voelde heel vertrouwd." Toch verloopt die samenwerking bij de brandweer heel anders.

Het verschil tussen een shorttrackteam en een brandweerteam is groot. "Bij het schaatsen gebruik je eigenlijk je ploeggenoten om zelf beter te worden. Maar bij de brandweer kun je het echt niet alleen. Je moet alles met elkaar doen", legt Ter Mors uit.

Egoïstisch

"Je kan niet jezelf egoïstisch op een plek zetten want dan ga je het gewoon niet tot een succesvol einde brengen. Het is allebei samenwerken, maar de egoïstische kant is wel verdwenen."

Adrenaline

Ook de adrenaline die ze voelt is anders dan die bij topsport. "Want je weet dat je voor een heel ander doel staat", zegt de 35-jarige. Dat merkte zal al bij haar eerste nachtdienst. Er was toen brand in een schoolgebouw. "Ik was onwijs nerveus. De eerste keer is alles natuurlijk extra spannend." Ze sprong uit bed en even later stond ze plots in de brandende school.

Ze mist het wel om te winnen en op het podium te staan, maar alles wat ze ervoor moest doen en laten absoluut niet. "Ik ben nu gelukkig. Maar tijdens mijn schaatscarrière ook. Het is een ander soort geluk."