)
)
)
)
)
&format=webp)
Bij deze een verzoek aan Pieter van den Hoogenband, of iemand anders die erover gaat: laat alsjeblieft hockeyster en strijder Joosje Burg de Nederlandse vlag dragen bij de slotceremonie van de Olympische Spelen. Niets hield haar tegen om voor het vaderland te strijden in Parijs. Sportnieuws.nl sprak haar na de medailleceremonie: "Mijn ogen zijn mooi symmetrisch blauw geworden."
Dat ze terug het veld in wilde nadat haar neus aan diggelen geschoten was in de halve finale tegen Argentinië, was abnormaal maar ergens nog wel te begrijpen. Dat ze vrijdag na de medailleceremonie de pers te woord wilde staan, getuigde eveneens van dapperheid. Het is toch je gezicht dat aan gruzelementen ligt. Burg: "Als je ziet dat je neus in allerlei stukken ligt op de CT-scan, dan schrik je enorm. Maar nu is het klaar: ik heb een gouden medaille en mijn neus gebroken. Volgende week zet ik hem lekker terug. Staat hij weer recht."
)
De bal kwam van links
Die blauwe plekken onder je ogen zijn mooi symmetrisch.
"Ja, mooi hè? Ik dacht eerst: die bal kwam van links, dus mijn gezicht wordt links blauw. Maar mijn ogen zijn mooi samen blauw geworden. Het is klote, maar in elk geval nog symmetrisch. Iedereen zei ook van, hoe kan het dan dat het bij jou dan weer gewoon normaal eruitziet?"
Was een masker een optie voor jou?
"Je kan een carbonmasker laten maken, dat duurt vier dagen. Daar was sowieso geen tijd voor. Alle andere maskers die je maakt, hebben geen nut. Zelfs als een masker een optie was geweest, weet ik niet of Paul (bondscoach Paul van Ass, red.) het had gedaan. Want hij wil op honderd procent spelen."
Wat zeiden de dokters tegen je op het veld?
"De medische staf gaf een go. Was het gebroken? Ja. Als ik er een tik tegenaan zou krijgen, kon het dan verder breken? Ja. Ik zei: maakt me niet uit. Schijt. Al staat mijn neus die kant op, dan nog zou ik die finale spelen. Dat typeert mij wel een beetje, dus ik denk dat ze mij gewoon in bescherming hebben genomen. Inmiddels kan ik terugkijken en denken dat het oké is. Ik heb zeven wedstrijden gespeeld, onderdeel uitgemaakt van dit team. Ook al zat ik op de tribune, ik voelde me ook wel echt onderdeel van het team. En dat vond ik heel bijzonder."
)
)
Had je er moeite mee om op de tribune te zitten?
"Dat dacht ik gister wel: oeh, hoe gaat dat zijn op de tribune. Maar iedereen zei: als ik scoor, dan maak ik een hartje, dan wijs ik naar jou. Maria deed het in de shoot-out, een vingertje en toen deed ik terug. Kippenvelmomentje. Ik ben trots en blij dat ik hier was."
Je was niet bang toen je naar de cornervlag rende na de beslissende penalty.
"Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik er vooraf over heb nagedacht om op te letten met hoe ik iedereen zou gaan knuffelen. Maar toen ik eenmaal bij die cornervlag was, dacht ik: boeien. Dan krijg ik maar een knal, dan zal het maar zo zijn."
En hoe gaat dat straks dan in het TeamNL Huis?
"Nou, daar heb ik het ook wel even over gehad gisteren. Want toen ik die mannen gister zag binnenkomen daar, zag dat er wel lomp uit met ellebogenwerk. Iedereen raakt je aan. Misschien ga ik morgen wel met mijn hand op de neus en die medaille naar voren lopen."
)
Gelukkig zijn je tanden bespaard gebleven.
"Ik ben heel blij mee dat het net 10 centimeter hoger was. Ik voelde meteen op het veld dat het een hele harde bal was. Ik dacht dat ik oké was, totdat ik in mijn hand keek en heel veel bloed zag. Er zit zo'n jaap in mijn gezicht, dacht ik. Maar de dokter stelde me gerust dat het een mini-sneetje was. Maar je hebt wel je neus gebroken."
Alles over Olympische Spelen in Parijs
Check op onze speciale pagina over de Olympische Spelen al het laatste nieuws vanuit Parijs, het programma van de dag, de medaillespiegel, beluister onze exclusieve podcast met olympisch kampioenen Ellen Hoog & Naomi van As en bekijk onze video's vanuit het TeamNL Huis.
)
)
)
)
)
)
)