Tranen met tuiten bij 'trotse' roeister nadat olympisch goud door vingers glipt: 'Ik kijk nu vooral uit naar een knuffel'
i

De roeisters hebben het zwaar na de finish. © Getty Images

Tranen met tuiten bij 'trotse' roeister nadat olympisch goud door vingers glipt: 'Ik kijk nu vooral uit naar een knuffel'

Nick Klaessens • 16:13, 31-07-2024 / Laatste Update: 20:50, 01-08-2024

Tot aan de lunch zou elke Nederlander vandaag getekend hebben voor zilver, maar de manier waarop de dubbelvier vrouwen op de laatste meter goud verloren was bijna niet te verdragen. Sportnieuws.nl sprak met drie van de vier medaillewinnaars. "Het is een levenswerk dat samen moet komen in zes minuten, dat is zo beladen."

De hele race lang lagen de Nederlandse roeisters in gouden positie, maar in de laatste vier meter kwamen de Britse vrouwen alsnog voorbij. Als de baan één meter korter was geweest, had er een andere kleur medaille om hun nek gehangen. Maar helaas is een baan tweeduizend in plaats van 1999 meter.

Bente Paulis sprak over gemengde gevoelens na afloop: "Ik denk dat we echt wel meededen om het goud, het scheelde niet veel. Het voelt een beetje alsof we goud hebben verloren. Maar ik ben ook heel trots op wat we hebben neergezet. Het was echt een fotofinish, ik had geen idee wie gewonnen had. Maar ja, je ziet ze dan al komen in die laatste 250 meter."

Roeisters dubbelvier grijpen na bizarre finish net naast goud op Olympische Spelen

31 juli 2024, 12:45

De vrouwen dubbelvier hebben net naast een gouden medaille gegrepen op de Olympische Spelen. Laila Youssifou, Bente Paulis, Roos de Jong en Tessa Dullemans zagen hun mannelijke collega's even daarvoor goud pakken en leken hard op weg om dat kunstje te herhalen, maar werden woensdag in de laatste centimeters verslagen door Groot-Brittannië. De vrouwen moeten na een fotofinish dus genoegen nemen met een prachtige zilveren medaille.

Niks laten liggen

Laila Youssifou zat op de boeg, zij zag het helemaal gebeuren: "Ik heb in principe het beste overzicht en ik voelde die Britten opkomen. Ik heb ook het commando in de boot, dus ik heb de meiden voor me én mezelf lekker opgejut. En ja, dat voerden we naar mijn idee perfect uit. Alleen op de finish was het net één haal te weinig. Ik zou nu niet kunnen zeggen dat we het ergens hebben laten liggen. We zijn ook trots hoor. Als we ergens iets verkeerd hadden gedaan, dan hadden we echt oprecht kunnen balen van onszelf."

Dikke tranen

Tessa Dullemans beet op haar lip om sterk te blijven tijdens het gesprek. Dat het verschil 0,15 seconden was, hoorde ze nu voor het eerst. "Wij zien geen tijden, alleen een eentje en een tweetje. Ik zag alleen maar zwart op het einde. Dan weet je dat je alles eruit hebt gehaald. En ik denk dat ik dan niet alleen voor mezelf spreek, maar voor ons alle vier. Hoe het met mij gaat, ik heb geen idee. Ik was zo kapot na de race. Ik heb echt tien minuten niet kunnen ademen. Ik ben heel erg dankbaar voor de rest van mijn ploeg dat ze me zo ondersteund hebben."

En toen braken de dijken, dikke tranen rolden over Dullemans' wangen. "Ik ben ook blij dat dat gebeurt, want dan weet ik dat ik er alles uit heb gehaald. En daar kan ik ook best wel trots zijn eigenlijk, ondanks dat ik heel erg teleurgesteld ben. Ik ga nu eerst eventjes naar mijn vrienden en familie, ik heb echt heel veel zin in om die even een knuffel te geven, daar kijk ik echt naar uit. Die tranen zijn ook voor hen."

Beladen levenswerk

Youssifou stond inmiddels al een poos met haar arm om Dullemans heen. "Dat is natuurlijk iets wat de buitenwereld niet ziet, maar wij trainen hier jaren voor. Dat is best wel emotioneel. Het is een levenswerk dat samen moet komen in zes minuten. Dat is zo beladen." Paulis vulde aan: "En dan is het gewoon bizar dat er zoveel mensen op de tribune zitten die geld betalen om jou te komen aanmoedigen. En deze meiden... Het is heel fijn om aan de start te liggen en te weten met wie ik in de boot zit, ik zou het met niemand anders willen doen en deze meiden zijn gewoon fucking sterk."