Sportnieuws.nl presenteert Dinja van Liere, glamourgirl op het paard: 'Ik kan niet zonder'
i

EPA

Sportnieuws.nl presenteert Dinja van Liere, glamourgirl op het paard: 'Ik kan niet zonder'

Eimert Pruis • 12:03, 04-10-2021 / Laatste Update: 00:21, 05-01-2024

Als iemand een crazy jaar heeft gehad, dan is het Dinja van Liere wel. De 31-jarige amazone, die schittert op haar paard Hermès of Haute Couture met alle glitter en glamour, verloor haar opa en mocht niet met Hermès naar de Olympische Spelen in Tokio na een fout van een stagiair. "Zonder paard ben ik nergens. Ik kan moeilijk zelf door de bak heen gaan lopen", zegt Van Liere, het volwassen paardenmeisje dat in 2021 haar grote doorbraak beleefde.

Door: Eimert Pruis

En dus wilde Sportnieuws.nl weten wie Dinja van Liere nou echt is. Want mocht ze toch zonder paard door die bak lopen dan zullen er geheid nog punten voor haar gegeven worden. Van Liere is altijd druk bezig met haar uitstraling en die van haar paarden. De 31-jarige Zeeuwse is dan ook een prettige verschijning op haar paard.

Vind je dat vervelend dat mensen het over je uiterlijk hebben?

"Haha, ben ik zo knap dan? Ik wist niet eens dat mensen daar op letten. Wel ben ik veel bezig met hoe ik op mijn paard overkom en ik ben een echt meisje-meisje. Ik vind het vooral leuk om in de spotlights te staan en de bekendheid komt er een beetje bij. Het is leuk dat ik zoveel reacties krijg. Steeds meer mensen valt het op dat we iets bijzonders doen."

Tekst gaat hieronder verder

 

 

Een bericht gedeeld door Dinja van Liere (@dinjavanliere_dressage)

Je bent wel een echt paardenmeisje hè Dinja? Zelfs dit interview doe je terwijl je aan het paardrijden bent.

"Absoluut. Ik ben helemaal gek met paarden en kan me niet voorstellen dat ik een maand lang zonder paarden zou moeten. Hoe ik dat zou moeten overleven weet ik niet. Ik rijd al paard sinds mijn 6e. Een jaar later kreeg ik van mijn opa mijn 1e pony. Sindsdien ging ik elke dag met mijn opa naar de stal. Opa financierde niet alleen mijn paardendroom, hij ging ook altijd met me mee. Hij was mijn grote steun en toeverlaat en belangrijkste persoon voor mij in de paardenwereld."

Hoe ben je dressuurrijdster geworden? Iedereen wil toch altijd maar springen met de paarden?

"Ik deed ook eerst springen en dat vond ik veel leuker. Het is harder en spannender. Mijn 2e pony was alleen iets te groot voor mij. Ik ben altijd een klein meisje geweest en met een grotere pony had ik geen controle. Dat had deze pony ook in de gaten. Je zag hem denken: 'Oh dat kleine meisje zit weer op mij. Die zoekt het maar uit'. Dan ging ie stilstaan en kwam hij niet meer voor- of achteruit. Toen ging ik maar dressuren om controle over het paard te krijgen. Ik ben dus verplicht begonnen met dressuur. Dat ging eigenlijk zo goed en ik vond het zo leuk dat ik niet meer terug wilde naar springen. Dankzij die stugge koppige pony ben ik dressuuramazone geworden."

Tekst gaat hieronder verder

En nu sta je bekend als een dame met glamour op het paard. Hoe komt dat zo?

"Ja, ik vind dat leuk. Ik maak het ook zelf. Ik ben iemand die de paarden aankleed met matchende outfits. De meeste glitters zie je bij mij en mijn paard terug en dat valt extra op. Ik ben een meisje-meisje en alles moet voor mij mooi gestyled zijn. Ik let op alle kleuren en details. Ik ben dan ook veel bezig met Instagram. Het is een goed reclamemiddel voor het werven van nieuwe sponsoren en het krijgen van lesklanten. Daarnaast is het ook ter promotie voor mezelf. Mijn sport is en blijft een jurysport en dus is naamsbekendheid heel belangrijk. De mensen die jureren zijn ook mensen. Ik vergelijk het met een nieuw liedje op de radio. Als het van Ed Sheeran is, dan blijf je nog even luisteren. Maar mocht Pietje Klaassen zijn nieuwe single hebben uitgebracht, dan stap je snel uit de auto."

Mensen zien in jou die knappe dame op de paard, maar je bent natuurlijk meer dan dat. Wat zijn de karaktertrekken waaraan mensen jou herkennen?

"Ik ben een echte streber en doorzetter. Een haantje de voorste die altijd graag vooraan wil staan. Ik ben eigenwijs en zou als ik meer tijd heb ook graag andere sporten doen. Ik houd vooral van individuele sporten, omdat ik mijn eigen leven er zo goed in herken. Ergens keihard voor gewerkt hebben en er dan staan. Iemand die echt ergens een passie voor heeft. Ik heb geen tijd voor andere sporten, want wat ik doe is heel intensief. 7 dagen in de week 's ochtends en 's avonds. Mijn ontspanning haal ik uit het samenzijn met vrienden en veel uitslapen. Als ik dat kan, slaap ik veel. Lekker uit eten natuurlijk en winkelen is ook heel leuk."

Elk moment van de dag wel bezig met paarden. Je hebt er echt alles voor over of niet?

"Ja , ik ben erg prestatiegericht. Ik wil altijd winnen, voor mij is de nummer 2 de 1e verliezer. Mijn opa vond meedoen altijd belangrijker dan winnen. Hij zei dan: 'Als je laatste bent moet je ook gewoon lachen hoor'. En ik reageerde dan als klein meisje: 'Neeeee, opa! Ik wil winnen!'. Want mijn droom is nog steeds de Olympische Spelen en dan zeker niet meedoen volgens het olympische motto. Nee, ik wil medailles winnen."

Tekst gaat hieronder verder

 

 

Een bericht gedeeld door Dinja van Liere (@dinjavanliere_dressage)

Hoe erg was dan de klap toen je hoorde dat je niet met Hermès mocht meedoen aan de Spelen in Tokio, maar reserve moest zijn met Haute Couture?

"Ik heb daar nog steeds geen woorden voor. Het is een droom waar je samen voor geknokt hebt. Hermès is mijn beste paard en alles lukte en alles gaat de goede kant op. Mijn opa, mijn grote held, overleed en daar haalde ik een soort kracht uit. Uiteindelijk werden we geselecteerd voor de Spelen terwijl we nog geen jaar op niveau rijden. Heel bijzonder. En dan gaat het door een stom onbenullig dingetje niet door. Een vreselijk klap in het gezicht. Een stagiair had bij een systeemwissel van de paardenbond FEI per ongeluk de verkeerde nationaliteit ingevuld bij Hermès (Duitse). Alleen voor de Spelen moet de nationaliteit van het paard dezelfde zijn als de ruiter. Dus kregen we plots een afwijzing van de organisatie van de Spelen. We dachten dat we zo'n administratief dingetje wel konden rechtzetten, maar daar gingen ze niet in mee. Regels zijn regels en ze zijn bang dat als ze 1 uitzondering maken dat ze dan nog honderden mensen op hun dak krijgen."

Als je die stagiaire nu tegen zou komen, wat zou je dan doen?

"Die hoeft niet bang te zijn hoor. Ik kan hier niet boos over zijn tegenover de stagiaire. Iedereen kan fouten maken. De manier waarop het is gegaan, is gewoon vreselijk. Ik wil altijd winnen maar kan ook tegen mijn verlies, maar helemaal niet tegen oneerlijkheid. Ik zit dus niet vol met woede, het is vooral veel verdriet. Het ultieme komt eraan en dat wordt plots van je afgepakt."

Hoe erg was het dan om er toch als reserve bij te zijn in Tokio?

"Ik ga niet liegen. Het vreet echt wel aan je. Vroeger had ik direct getekend om als reserve mee te mogen naar de Spelen, maar op deze manier reserve zijn, is wel erg zuur. 'Hier had ik kunnen staan', dacht ik telkens. Je mag het niet hardop zeggen maar stiekem hoop je wel dat er iets gebeurt met de anderen, zodat je alsnog mag starten. Dat is logisch, lijkt mij. Zij gunnen het mij ook niet dat ik er niet bij kon zijn, maar zijn wel blij dat ze nu in plaats van mij mochten rijden."

Reserve was je dus met Haute Couture. Met haar en met Hermès heb je 2 toppaarden van 9 jaar. Wat is het verschil tussen deze 2 paarden?

"Hermès is een jongetje en Haute Couture een meisje, haha! Nee zonder gekheid: het geslacht maakt niet zo uit. Het verschil zie je terug in het karakter. Haute Couture is een prinsesje en Hermès is een boefje. Dat is het grote verschil, want ze kunnen allebei de moeilijkste oefeningen. Haute Couture is vlugger, scherper en feller met een scherp randje. Hermès is iets rustiger in de beweging en scoort beter op algemene uitstraling. Ook is hij wat groter en straalt hij meer macht uit. Daardoor krijgt hij vaak wat meer punten."

Tekst gaat hieronder verder

Hoe afhankelijk ben je van je paard?

"Heel afhankelijk. Zonder paard ben ik nergens. Als ik geen paarden heb, kan ik moeilijk zelf door de bak heen gaan lopen. Ik train en ontwikkel ook veel paarden. Er zitten heel veel paarden net onder het niveau van Hermès en Haute Couture. Het is juist belangrijk om die andere paarden die daaronder zitten verder te ontwikkelen. Ik rijd nu 6 jaar op zowel Hermès en Haute Couture en die ontwikkeling samen meemaken is geweldig. Samen een band opbouwen. Het blijft 50/50. Het paard kan niet zonder mij en ik niet zonder het paard. Alles wat ze kunnen, is hun talent en dat wat ik ze heb geleerd. Ik moet toch ook de proef aan elkaar sturen en op het moment suprême moet het toch even gebeuren."

Hoe bang ben je dan dat je beste paard wordt verkocht?

"Het is het risico van het vak, maar wel het verschrikkelijkste onderdeel. Ik denk ook dat het de reden is dat ik nu pas ben doorgebroken. Eerder werden paarden die heel goed gingen altijd verkocht. Aan de andere kant is het wel mijn verdienmodel. Mensen betalen mij om paarden te trainen en die verkopen ze dan weer door. Ik heb geen grote portemonnee meegekregen, dus moet op die manier ook hard werken om aan inkomen te komen en mijn carrière te financieren. Het nadeel is dat een paard dan verkocht wordt waar je net zo goed mee presteert. Ik hoop niet dat het met Hermès gebeurt. De eigenaar Joop van Uytert vindt het ook wel erg leuk wat er nu allemaal gebeurt. Zijn intentie is dan ook om Hermès bij mij te houden tot en met de Spelen in Parijs van 2024. Hij wil graag dat zijn paard daar loopt. Dat is gelukkig weer het voordeel dat ik nog niet op de Spelen ben geweest met Hermès. Dit jaar zou ik nieuwkomer zijn geweest en over 3 jaar hoop ik zoveel verder te zijn en die medaille te winnen."

Gelukkig liet je na de Spelen direct zien dat je er nog was. En dat met 2 paarden. Hoe knap is dat?

"Ja, bij het EK ging het super met Haute Couture en werd ik de beste Nederlander. Daar ging ik met Hermès in Aken nog even overheen. De 2e plaats en een superscore bij de kür op muziek. Voor ons een échte overwinning, dat ik er direct stond. Het is heel erg bijzonder wat er allemaal gebeurt met 2 paarden. Het is al heel wat om 1 paard te hebben op dit niveau en ik heb er gewoon 2 en ze zijn ook nog heel jong. Er zit dus zeker wat aan te komen."

Tekst gaat hieronder verder

 

 

Een bericht gedeeld door Dinja van Liere (@dinjavanliere_dressage)

Maar voorlopig nog niet met de veranderingen in de dressuur. 5 jaar geleden riep je om moderne veranderingen. Je wilde zelfs heuse battles organiseren. Daar is weinig van terecht gekomen hè?

"Ja, ik merkte al snel met gesprekken dat er weinig steun was voor mijn ideeën. In de afgelopen jaren is er weinig veranderd maar er zijn wel wat goede aanpassingen gekomen. De jury kon eerst maar wat opschrijven maar moet zich nu aan een vaste formule houden bij het beoordelen van de moeilijkheidsgraad. We krijgen straks ook een kortere grand prix. Allemaal goede ontwikkelingen."

En dan heb jij ook nog een moderne eigen stijl. Waaraan herkennen mensen de Dinja van Liere-stijl?

"Ik vind het belangrijk dat niet alleen ik blij ben, maar dat ook mijn paarden blij zijn. Het paard moet er ook plezier aan beleven. Ik wil dus niet teveel forceren, al kan ik dat ook niet echt omdat ik zo klein ben. Ik zet me er iedere dag voor in dat het paard het ook leuk vindt. Het mooie is dat mensen dat nu zien. Het ziet er bij mij heel harmonieus en vriendelijk uit. Ik vind dat ook het belangrijkste in dressuur. Het moet lijken alsof alles heel natuurlijk en vanzelf gaat. Alsof het paard het heeft bedacht. Ik wil zoveel mogelijk niets doen. Hoe minder ik zelf doe, hoe minder ik in de weg kan zitten. Ik geef hulp aan het paard om een oefening te doen en hoop dan dat het paard het zelf oppikt en dat het dan vanuit hemzelf komt."

2021. Wat een jaar nu al voor jou en wat komen er mooie jaren aan. Wat kan jou nog tegenhouden om de komende jaren niet in de wereldtop mee te draaien?

"Als er iets met mijn paarden gebeurt. Ja, dat is het enige. 2021 was het jaar van mijn doorbraak, een heel bijzonder jaar. Het is erg wisselend geweest, absoluut een rollercoaster van emoties. Van heel euforisch naar heel verdrietig en nu toch weer euforisch. De droom is er nog steeds en is nu misschien wel meer dichterbij dan ooit. Ik wil die medaille, net als Anky van Grunsven. Stiekem lijken wij best wel veel op elkaar qua persoonlijk. We hebben dan wel weer een heel andere stijl. Wat zou het gaaf zijn als ik de nieuwe Anky zou worden en dan met nog meer glitter en glamour."

 

 

Een bericht gedeeld door Dinja van Liere (@dinjavanliere_dressage)

 

 

Een bericht gedeeld door Dinja van Liere (@dinjavanliere_dressage)