)
)
)
)
)
)
)
De Britten raken er niet over uitgepraat: Andy Murray (34) is terug en hoe. Hij overleefde al 2 wedstrijden op Wimbledon en speelt weer ouderwets met zijn leeuwenhart.
De titel winnen is vrijwel onmogelijk, de tennisser speelt tenslotte met een kunstheup. En toch is er dat sprankje hoop.
Vechtershart
Wat kan hij nog bereiken? Hoe ver kan hij nog gaan? Niemand weet het antwoord, zeker Andy Murray zelf niet. Hij maakte al zoveel mee, was zo vaak geblesseerd en huilde al zoveel tranen, dat de tenniswereld hem al vele keren heeft afgeschreven. Maar zie deze editie van Wimbledon: hij is terug en heeft de harten van de thuisfans na 2 zeges al lang en breed weer gestolen.
Niemand kan zo mooi vechten als Andy Murray. Niemand kan zo mooi lijden als Andy Murray. Hij speelt vandaag tegen de als 10e geplaatste Denis Shapovalov, nadat hij woensdag een 5-setter won van de Duitser Oscar Otte. Er zat alles in die heerlijke pot: drama, een glijpartij, liefde, frustratie en de wederopstanding. Op Twitter schreef de Schot na afloop:"Een onwerkelijke sfeer vanavond.” En hij bedankte de fans: "Jullie hebben me over de streep gedragen.”
'Briljant gevoel'
Murray straalt in Londen, in niets is hij nog de bokkige 20'er die hij ooit was. Hij is van de humor en wil herinneringen maken voor de eeuwigheid."Voor deze sfeer doe ik het”, zei hij na afloop van zijn 2e partij tegen de media. "Waarom zou ik dit willen opgeven? Dit is zo’n briljant gevoel. Ik geniet er nog steeds van. Door deze momenten kan ik het nog altijd opbrengen om door te gaan.”
Het is de 1e keer sinds 2017 dat hij weer zo ver is gekomen op het heilige Londense gras. Destijds was de 2-voudig kampioen van Wimbledon de beste van de wereld. Maar wat niemand zag, voelde hij al wel: zijn heup viel langzaam uit elkaar. 2 jaar geleden leek het einde voorgoed daar. Na de Australian Open kwam hij, overmand door emoties, niet uit zijn woorden. De pijn was te erg, de angst te groot.
Het werd zelfs zo erg dat hij amper nog kon lopen, zijn sokken niet meer aankreeg. Maar Murray wilde niet van het einde weten en probeerde alles. Hij kreeg uiteindelijk een metalen kunstheup. Een prothese die in Nederland en veel andere landen niet mag worden gebruikt, omdat de negatieve gevolgen voor de lange termijn groot kunnen zijn. Hij zette door.
Pech, pech, pech
Murray krabbelde op, maar raakte opnieuw geblesseerd. Pech achtervolgde hem, zelfs in bed liep hij een liesblessure op. Hoe dan? Hij maakte een val op de ranglijst, de nummer 1 werd de nummer 131. Waar de grote mannen verder gingen, raakte de Schot - ooit nummer 1 van de wereld - in de vergetelheid. Dit jaar zou hij er weer bij zijn tijdens de Australian Open, maar de pech hield aan. Hij liep corona op, zonder een idee te hebben hoe. Hij besmette ook nog zijn zwangere vrouw Kim en 3 kinderen.
Zou het tij nu eindelijk gekeerd zijn? Houdt zijn lijf het of is het een tijdelijke opleving en wordt partij drie te veel voor hem? "Ik kan nog steeds meedoen op het hoogste niveau”, zei Murray deze week zelf. Het publiek weet dat het niets mag verwachten en dat de kans groot is dat ze hem vandaag al moeten uitzwaaien. Maar heel diep van binnen gloeit er toch wat, de hoop op het wonder van Wimbledon.
)
)
)
)
)
)