DELEN

Hoe een stilteretreat de transfer van een Fins international naar de maan blies: 'Hij was zo boos'

Rick Kraaijeveld • 05:00, 29-06-2025 / Laatste Update: 12:32, 30-06-2025
Hoe een stilteretreat de transfer van een Fins international naar de maan blies: 'Hij was zo boos'
i

Diogo Tomas bij ADO Den Haag ©Getty Images

Rick Kraaijeveld • 05:00, 29-06-2025 / Laatste Update: 12:32, 30-06-2025

ADO Den Haag-speler Diogo Tomas is een atypische voetballer in zijn verschijning, maar heeft ook atypische hobby’s voor een voetballer. Hij mediteert, schrijft ontzettend veel en gaat naar verschillende retraites. Zo liet hij één keer onderhandelingen met een club stuklopen, omdat hij op stilte-retraite was. “Mijn agent begreep er niks van en we stopten de samenwerking.”

Een gesprek met Diogo Tomas is vrijwel altijd interessant. De geboren Fin is een open boek, neemt de tijd voor het gesprek en kiest zijn woorden zorgvuldig. Hij is ook berucht: zo liet hij twee Finse journalisten ooit een uur lang zwijgen, voordat ze hem mochten interviewen. In de tussentijd gingen ze mediteren, in ijskoud water zwemmen en gedachten opschrijven. Het bleef ditmaal achterwege. 

“Hij was zó boos, ik vertelde dat hij de club maar even moest afhouden. Hij begreep het niet en we besloten uit elkaar te gaan."

Mediteren in de Noorse bossen

Wel ging Tomas gelijk de diepte in, als hem gevraagd wordt wat mediteren inhoudt. Het is voor mij eerder zijn, dan iets doen. Het is dingen laten gebeuren, die gebeuren en accepteren dat dat zo is in het moment. Ik reflecteer veel op het leven, ik schrijf en ik praat. Ik ben gewoon simpelweg nieuwsgierig naar het leven en probeer te observeren.”

In een eerder artikel uit dit interview sprak Tomas over hoe hij meditatie gebruikt in de voetballerij en hoe hij naar de voetbalwereld an sich kijkt. Hij kwam rond zijn twintigste in aanraking met yoga en meditatie, maar vond pas écht de juiste plek om dit toe te passen tijdens zijn voetbalcarrière in Noorwegen. Toen hij een jaartje bij Odds BK ging voetballen. 

Fins international van ADO Den Haag openhartig over 'voetbalverslaving': 'Dat is best beangstigend'

7 juni 2025, 04:30

De voetballer Diogo Tomas krijgt snel labels op zich geplakt. In het begin van zijn carrière in Finland werd hij de rat, in Nederland groeide hij gauw uit tot cultfiguur, maar voor hemzelf is hij gewoon Diogo. Zichzelf zijn vindt hij het belangrijkste. Al weet hij dat dit niet makkelijk is in de voetbalwereld. Een verhaal over de moeilijkheden van jonge voetballers, anders zijn en eerlijkheid over de verslaving die elke voetballer heeft.

Diep in de bergen van de kleine stad met 50.000 inwoners, staat een kleine berghut. Het kijkt uit over een vallei met een groot meer en reusachtige bergen op de achtergrond. “Het was magisch.” Het was - niet geheel toevallig - daar waar hij de kunst van mediteren praktiseerde. “Toen ik door het gebied van de stad reed, zag ik de bergen en toen dacht ik: ik wil in de natuur leven.” Zo kwam hij in het geboortehuis van een legende van de club. 

Blokhut van een legende

Ondanks de prachtige locatie bleef hij maar één jaar bij de club, omdat hij voelde dat hij zijn ambities daar niet waar kon maken. “Ik wil altijd nieuwe dingen ervaren en mijn eigen potentie vinden, waar ik kan groeien. Ik maak keuzes met mijn hart, niet met mijn hoofd. Ik heb veel keuzes gehad die voetbaltechnisch beter zouden zijn geweest in mijn carrière, maar het voelde dan niet goed. Mijn ouders spoorden me ook aan altijd naar mijzelf te luisteren.”

Hij pakte dus al gauw weer zijn spullen in Noorwegen, maar nam daar ook veel ervaringen mee. “Het leven in Noorwegen was een belangrijk onderdeel van mijn ontwikkeling als persoon, maar ook als voetballer. Dat wordt snel vergeten. Ik leerde over mijzelf, hoe ik het beste van mij de wereld in kan brengen. En natuurlijk is dat ook in het voetbal. Voetbal is mijn passie, dus hoe kan ik alles geven voor het voetbal? Ik moet mijzelf begrijpen, mijn gedachten en emoties begrijpen om de beste te zijn op het veld.”

Tomas is zich bewust van zijn rol als voetballer, van de drukte die daarbij komt kijken. Juist daarom past het mediteren goed bij hem, het helpt hem om - vrij letterlijk - dicht bij zichzelf te blijven. Op dat moment wil Tomas net uitleggen dat hij aan zijn ego wil werken, waarvan hij denkt dat iedereen wel wat van heeft.

i

Diogo Tomas in het shirt van ADO ©Getty Images

Hij vertelt dat iedereen gevleid of gestreeld is als er aandacht is voor die persoon. Precies op dat momenten lopen twee jongemannen langs en onderbreken het interview. Ze willen op de foto met Tomas, die de dag voor het interview een wedstrijd heeft gespeeld. “Zie je, dat bedoel ik dus”, grijnst hij. 

Problemen met zijn agent

Om zichzelf niet gek te laten maken, luistert hij inhoudelijk alleen naar zijn kleine cirkel; vrienden, familie en een eventuele agent. Al lukt dat ook niet altijd. Hij vertelt een krankzinnige anekdote over een akkefietje met een agent. Tomas had op dat moment geen club en was midden in de onderhandeling met een club via zijn agent. “Op dat moment ging ik op stilte-retreat." 

"Ik zei tegen hem dat ik vijf dagen weg zou zijn en dat ik totaal niet bereikbaar zou zijn.” Zijn agent spatte haast uiteen van verbazing. “Hij was zó boos, ik vertelde dat hij de club maar even moest afhouden. Hij begreep het niet en we besloten uit elkaar te gaan. Misschien was het omdat we elkaar niet begrepen.”

Het laat de eigenzinnigheid zien van Tomas, die hij in al zijn aspecten van het leven heeft. “Ik voelde dat ik het toen nodig had en wilde doen, dus toen deed ik dat gewoon. Ik had het ervoor over dat ik dan geen contract zou krijgen bij die club. Ik moest toch op hun antwoord wachten, want ik was nog helemaal niet akkoord met het eerste voorstel.”

Doodse stilte op een boerderij in Portugal

Hij legt uit dat zijn eerste stilteretraite een ontzettend taaie was. “Je had twee keer per dag een meditatie en een yogasessie. Daarbuiten ging je wat eten en mocht je schrijven, maar dus niet praten. Ik zat in een kleine hut, zonder telefoon. Niks. De eerste twee dagen waren de ergste, daarna was het heel makkelijk. Ik herinner me dat ik daarna in het centrum van Lissabon terechtkwam. Ik werd daar helemaal gek. Ik was zo gevoelig voor alle prikkels.”

Nog altijd gaat hij terug naar die boerderij in Portugal, maar dan voor yoga retraites. “Ik heb dat gewoon nodig, vier à vijf dagen geen impulsen krijgen. Het is ongelofelijk hard om van 100 naar 0 te gaan wat dat betreft, maar ook weer terug van 0 naar 100. Maar het is een proces waar je doorheen moet.” Een proces waar hij deze zomer na het seizoen met ADO Den Haag weer doorheen gaat.