Na een ongekende machtsvertoning kroonde Mathieu van der Poel zichzelf in Glasgow tot wereldkampioen. Hij reed weg bij een supertrio bestaande uit Wout van Aert, Tadej Pogacar en Mads Pedersen, en kwam alleen over de streep, na tussendoor ook nog te zijn gevallen. "Als dit me de titel had gekost, sliep ik een paar avonden niet."
"Het voelt fantastisch dat ik vandaag heb kunnen winnen. Naar mijn mening is mijn carrière nu bijna compleet. Dit is misschien wel de grootste wedstrijd die je kan winnen op de weg", zei Van der Poel in zijn eerste interview na de slopende wedstrijd over dik 270, die geen moment teleurstelde. "Ik kan nog niet helemaal beseffen dat ik het komende jaar in de regenboogtrui mag rijden."
Valpartij
Met nog dik 22 kilometer te fietsen besloot Van der Poel de aanval te kiezen op 1 van de steilere stroken van de plaatselijke ronde in Glasgow. Een vooraf uitgedacht plan? "Ik wist dat dit het moeilijkste moment van de race zou zijn, met een stukje afdaling en daarna weer een steil stuk. Ik voelde me nog sterk en zag dat de rest al bijna op de limiet zat. Ik had niet verwacht gelijk zo'n gat te hebben. Toen niemand volgde kreeg ik vleugels. Ik vloog echt over het parkoers...tot die val."
'Boos op mezelf'
Van der Poel gleed in de slotfase tegen het natte Schotse asfalt en een nieuw drama leek zich te voltrekken. "Heel stom van me was dat niet, want ik nam helemaal geen risico's. Maar ineens lag ik op de grond", zei de Nederlander daarover. "Desondanks was ik vrij kwaad op mezelf. Het was echt superglad op bepaalde punten, daarvoor ook al."
'Revanche voor vorig jaar'
Uiteindelijk bleek het zijn zege alleen maar meer glans te geven. Hij stapte weer op en vergrootte zijn voorsprong alleen nog maar. "Mooier was de overwinning daardoor niet per se, want het liefst was ik natuurlijk blijven zitten. Maar als dit me de titel had gekost, sliep ik een paar avonden niet. Dit voelde echt als revanche voor vorig jaar. Een ongelofelijk gevoel."