Leuk wordt het dit seizoen sowieso in de eredivisie

Leuk wordt het dit seizoen sowieso in de eredivisie

12:22, 07-08-2015 / Laatste Update: 03:55, 13-12-2023

Het ouderwets koffiedik kijken kan weer beginnen, zo vlak voor de door politieacties verstoorde start van de competitie. Maar leuk wordt het sowieso dit seizoen, al is het maar omdat de hoop vers is, en de verwachtingen hooggespannen als altijd. Bovendien: saaier dan vorig seizoen kan haast niet - en aan blikvangers en smaakmakers dit seizoen geen gebrek.

Maxime Lestienne draagt een oorbel in de vorm van een kleine voetbal, afgewerkt met een kinky gouden randje. Hij heeft een ouderwetse coupe soleil, zoals je dat in Jambers vroeger wel zag, maar dan met de zijkantjes opgeschoren, en de rest van zijn haar met heel veel gel naar achteren gekamd. Oh ja, en zijn wenkbrauwen zijn in een streepjesmotief geschoren.

Zelfs als zijn prestaties bij PSV tegenvallen, dan is Lestienne dit seizoen een gegarandeerde blikvanger, ergens op de rand van cult, showbizz en weerzin. Want dat betreft past de Belgische aanvaller nu al feilloos in het rijtje Colin Kazim-Richards, Marko Pantelic, Ola Toivonen, als The players you love to hate van de eredivisie.

Wij, het publiek, zullen ons ergeren misschien, of wellicht juist niet, maar saai zal het met de Belgische aanwinst niet snel worden. Ook goed nieuws: Michiel Kramer blijft in de eredivisie, of het nou bij ADO is of bij Feyenoord, als een van de zeldzame eigenzinnige voetballers van Nederland. En dankzij NEC en De Graafschap bleef zelfs het aantal natuurgrasvelden op peil, ondanks de degradatie van NAC en Go Ahead Eagles.

Kwaliteit vervangen

Dat de eredivisie kwalitatief steeds verder afkalft, ach, dat weten we nu wel. Het vertrek van Memphis Depay, Georginio Wijnaldum, Bertrand Traoré en Jordy Clasie kon je uittekenen, want zo gaat het elke zomer. Altijd vertrekken de beste vijf tot tien spelers uit de eredivisie, opgeslokt als ze worden door het monster van het grote geld.

Maar minstens zo boeiend is te zien wat er voor terugkwam. Met Dirk Kuyt (Feyenoord) en Johnny Heitinga (Ajax) keerden twee ervaren boegbeelden terug, ieder met een WK-finale in de benen. En wat moeten we nog verwachten van Eljero Elia, nota bene pas 28 jaar?

PSV kocht handig in met, naast Lestienne en Davy Pröpper, een van de grootste beloften van Uruguay: Gaston Pereiro. Wat dat betreft is de Eindhovense houding een verfrissende, zoals die steeds hardop wordt uitgesproken door directeur Toon Gerbrands. Denk niet voortdurend in beperkingen, zegt hij. Pak de mogelijkheden die er wél zijn voor een Nederlandse club. Wees creatief en innovatief.

Een cruciaal verschil met Ajax in dat opzicht: in Eindhoven zijn ze het wél eens over de te volgen koers. Want na het debacle tegen Rapid kunt u uittekenen wat er de komende weken in Amsterdam gaat gebeuren. Ajax wordt weer één grote praatclub, compleet met kolder en kampen en commissies. Johan Cruijff gaat vanaf zijn berg in Barcelona proberen om zijn mislukte revolutie te reanimeren, desnoods ten koste van Frank de Boer.

Hoe dan ook: wie nu de complete selecties van de klassieke top-3 op papier naast elkaar legt, vermoedt dat ze er geen van drieën slechter op zijn geworden. Bij kampioen PSV staat de sterke as nog heel aardig overeind, terwijl Feyenoord en Ajax in de breedte duidelijk sterker zijn dan afgelopen seizoen. In Amsterdam heeft het nadeel Cruijffiaans zijn voordeel: Ajax speelde vorig seizoen zó beroerd, dat de internationale (sub)top alleen belangstelling had voor keeper Jasper Cillessen.

Glamour

Nog los van al het koffiedik kijken: leuk wordt het sowieso. Het is allemaal prachtig hoor, die topcompetities in Spanje, Duitsland en Engeland, of de glamour van de Champions League, maar onze eigen clubs zijn tenminste gewoon dichtbij en aanraakbaar. Ze voetballen letterlijk om de hoek. Van Edouard Duplan, Jordens Peters of Bryan Linssen kunt u gewoon een handtekening gaan vragen vanmiddag, na de training. Misschien komt u de trainer wel tegen bij het tankstation.

Juist daarin schuilt de onverwoestbare aantrekkingskracht van de eredivisie. Het zijn ónze clubs, diepgeworteld als ze zijn in uw stad, uw familie of in de provincie. Winst of verlies zal ons altijd dieper raken dan een nederlaag van pak hem beet FC Barcelona of West Ham United, hoeveel sympathie of waardering u ook voor die clubs mag voelen.

Van De Graafschap tot PSV en alles daar tussenin: mondiaal gezien zijn het kneuterige, gemankeerde clubjes misschien, maar het zijn wel ónze kneuterige, gemankeerde clubjes. De eredivisie is van ons, in het stadion of met het bord op schoot, tot in de kroeg en bij de bakker aan toe. ,,Zeg, wat heeft Heracles eigenlijk gedaan vandaag?''

Leuker dan vorig jaar

Dit seizoen wordt bovendien leuker dan het vorige. Afgelopen jaar was hooguit de degradatiestrijd spannend, al het overige was al lang en breed beslist, ruim voor het einde van de competitie. Ajax speelde hemeltergend saai. Feyenoord was nóg slechter. FC Twente was niet om aan te zien. Dat FC Dordrecht rechtstreeks zou degraderen, was medio augustus al bekend.

En zelfs de strijd om Europees voetbal verliep tamelijk voorspelbaar, op de ineenstorting van Feyenoord na dan misschien.

Wie de eindstand in de eredivisie moet voorspellen, vervalt op basis van de laatste seizoenen al snel in een tamelijk klassiek stramien. De top-3 is op het oog duidelijk het sterkst, hooguit met Vitesse of AZ daar kort achter, al is de Alkmaarse club nogal uitgekleed na het afgelopen succesjaar. De gepromoveerde clubs De Graafschap, NEC en Roda JC zijn voor komend seizoen automatisch degradatiekandidaat, aangevuld met Heracles en Excelsior. En daartussen heb je de grote middengroep, waarvan je je vooral afvraagt wie het nieuwe PEC Zwolle wordt, als dé verrassing van de eredivisie.

Schreuder

Maar het mooie is: wie weet loopt het allemaal wel compleet anders. Wordt Alfred Schreuder in september al ontslagen, of overwint hij glorieus de scepsis van het Twentse publiek? Krijgt NEC het op z'n Cambuurs op de heupen, of juist De Graafschap? Voetballen ADO Den Haag en FC Utrecht eindelijk hun eigen stadion weer eens vol? Krijgt De Boer zijn elftal nog overeind, nu wél met acceptabel en avontuurlijk voetbal? Kan Dirkie Kuyt het nog, met zijn 35 jaar? Wie is Wojciech Golla? Hoe goed is Rico Strieder?

De eredivisie wordt dit seizoen weer een nieuw boek vol verhalen, voorlopig allemaal met een fijn, open einde.

Lees ook: Tientallen Vitesse-fans nog vast in de cel