De band tussen de vier Nederlandse atleten die op het WK brons pakten tijdens de 4x100 meter estafette is sterker dan zomaar teamgenoten. Dat blijkt wel tijdens de uitvaart van de moeder van Xavi Mo-Ajok. De drie andere atleten zitten in de buurt en betuigen hun respect aan de familie. Zij voelen namelijk voor Mo-Ajok óók als familie. Met Taymir Burnet, Nsikak Ekpo en Elvis Afrifa pakte Mo-Ajok brons op het WK in Tokio. Moeder Leticia was nog fysiek en mentaal aanwezig.
Het was in september een absoluut hoogtepunt voor Nederland, de bronzen medaille van de sprintende mannen. Moeder Leticia kon er, in een rolstoel, nog bij zijn. Een paar maanden overleed ze aan borstkanker op 51-jarige leeftijd. Het hele kwartet zit er tijdens de uitvaart bij.
'Ze zijn als broers'
"Het was heel mooi dat ze erbij waren. Om respect te tonen aan mijn moeder, mij en mijn familie”, zegt Mo-Ajok in gesprek met het Algemeen Dagblad. "Die jongens staan altijd voor me klaar en zijn als broers. In haar laatste weken is Elvis nog mee geweest toen ik mijn moeder bezocht in het hospice in Rotterdam. Met mijn vader zijn we voor de laatste keer met haar gaan wandelen in het Kralingse Bos."
'Te danken aan mijn moeder'
Het betekende veel voor Mo-Ajok dat zijn moeder er nog bij kon zijn in Tokio. "Vooral dat ze de weg daarnaartoe heeft meegemaakt. Mijn moeder weet hoe alles vroeger was en hoe het is begonnen. Zij is bij zo veel van mijn wedstrijden geweest. Ze kent mij als die kleine jongen, weet welke veranderingen en teleurstellingen ik heb doorstaan. Ik ben zo blij dat ze dat heeft gezien. Die bronzen medaille is leuk, het WK is mooi, maar daar kom je niet zonder de weg daarnaartoe. Dat heb ik te danken aan mijn moeder.”
'Ik voel me volledig Nederlands'
De vier delen niet alleen de atletiekbaan, maar ook hun opvoeding. Allemaal zijn ze vruchten van immigrantengezinnen, uit allerlei werelddelen. Van Curaçao tot Suriname en Nigeria. Ook dat bindt het viertal. Mo-Ajok groeide op in Hoogvliet, een stadsdeel in Rotterdam-Zuid, als oudste zoon in een gezin met drie kinderen met een Surinaamse vader en een Kaapverdische moeder. "Ik voel me half Surinaams, half Kaapverdisch en volledig Nederlands.”
)