Tot tranen geroerde Tallon Griekspoor laat zich van kwetsbaarste kant zien: 'Ik doe dit niet voor mezelf'
i

Tallon Griekspoor. © Screenshot HBO Max

Tot tranen geroerde Tallon Griekspoor laat zich van kwetsbaarste kant zien: 'Ik doe dit niet voor mezelf'

20:05, 23-01-2025

Het leven van een tennisser bestaat uit reizen en spelen. Dat is niet alleen sportief slopend, ook mentaal. Hoe zwaar dat kan zijn bewijst de nieuwe documentaire van de Nederlandse toptennisser Tallon Griekspoor, die zich uiterst kwetsbaar opstelt.

In Tallon: Onder Druk is de andere zijde van de medaille te zien. Nadat Griekspoor een succesvol 2023 beleefde met onder meer een ATP-titel in eigen land, gaat het een jaar later moeizamer. Bij de Davis Cup tegen België ontploft Griekspoor.

Griekspoor vermorzelt racket

Griekspoor komt die dag als tweede in actie, nadat Botic van de Zandschulp Nederland op voorsprong zette. Maar de hoogstgeplaatste tennisser verliest van Zizou Bergs en raakt ook de controle over zijn emoties kwijt. Eenmaal aangekomen in de kleedkamer slaat hij een van zijn rackets aan diggelen. "Waarom speel ik voor een team als dit geen team is?", vraagt Griekspoor aan zijn inmiddels vertrokken trainer Kristof Vliegen, die hem tot rust maant.

Griekspoor baalt van het feit dat de begeleiding zich stil hield op het moment dat hij het zwaar had in de wedstrijd. "Ze staan wanneer het ze uitkomt", oordeelt hij. "Ga godverdomme staan. Er zitten elf lijken aan de kant. Ik speel niet voor mezelf. Als ik voor mezelf speel dan speel ik niet, want ik vind het niet leuk. Ik speel voor een f*cking team."

Emotionele Griekspoor

Volgens Vliegen ligt de schuld juist bij Griekspoor zelf, die het mentaal niet op kan brengen om de zaken om te draaien. "Het lichtje is aan het uitgaan bij je", drukt Vliegen zijn pupil met de neus op de feiten. "Nou, ik kan je vertellen: dat is al zeven maanden aan het uitgaan. Het heeft nooit aangestaan", reageert Griekspoor, terwijl hij iets tegen de muur gooit. Vliegen countert met dat de Nederlander op de baan niets doet om rustig te blijven.

"Ik speel echt niet meer deze week, het spijt me zeer. Ik ben er helemaal klaar mee. Ik blijf het proberen, ik blijf het week in week uit proberen en het wordt met de week slechter. Wat sta ik nou te doen? Wie doe ik een plezier? Je wordt doodongelukkig van die sport", foetert hij. Terwijl Vliegen hem bemoedigende woorden aanspreekt, kruipt Griekspoor in zijn handdoek en volgen de tranen.

Succes met Davis Cup-team

Griekspoor herpakt zich en wint een dag later van de Braziliaan Thiago Monteiro. Daarna volgt een gesprek met zijn mental coach, waarin Griekspoor aangeeft dat hij bang is dat hij zijn emoties niet de baas is. Zijn begeleider ziet de week in Bologna vooral als overwinning. Volgens hem is het voor het eerst dat Griekspoor te maken krijgt met zo'n situatie en zich kwetsbaar moet opstellen. "Als je slechts een kant van jezelf toont, hoe kan je dan verwachten dat andere mensen jou helpen?", vraagt hij. Griekspoor knikt instemmend.

Later in het jaar volgt een ongekende prestatie met datzelfde Davis Cup-team. Nederland bereikt de eindstrijd in de Finals, waarin het verliest van Italië. Toch is het de beste prestatie ooit van Oranje in de Davis Cup, mede dankzij Griekspoor.

Vertrouwen in de toekomst

De documentaire sluit af met hoopvolle woorden van Griekspoor. "Ik leef de droom van ieder klein jongetje dat een tennisracket vastpakt. Alleen komt er wel meer bij kijken dan ik vroeger dacht. Ik heb dit jaar zo veel geleerd, alleen mijn ranking laat dat nog niet zien. Waar ik vorig jaar als 23 eindig, eindig ik nu als veertig. Maar ik voel heel sterk dat mijn beste jaren nog moeten komen."