)
)
)
)
)
&format=webp)
Nederland is in Reinier de Ridder een topvechter rijker, maar de UFC-ster is zelf een illusie armer na zijn vijfde gevecht in de octagon tegen Brendan Allen. De 35-jarige Bredanaar moest opgeven en kan een titelgevecht voorlopig vergeten. Wie is de boomlange worstelaar eigenlijk?
De Ridder deed als kind 'fanatiek' aan judo, maar het duurde even voor hij zich ging richten op andere vechtsporten. Dat kwam toen hij ging studeren in Breda, vertelt hij op zijn eigen site. 'Ik had al eens wat over Braziliaans jiu-jitsu gehoord en vond een sportschool waar dit werd beoefend. Als vrij grote sterke kerel met een vechtsportachtergrond was het een grote verrassing om het af te leggen tegen ventjes van 70 kilo en oude mannen van vijftig plus.'
Hij bleek veel talent te hebben en trainde zes jaar lang keihard. Niet langer meer jiu-jitsu, maar mixed martial arts, om vervolgens de wereld over te gaan om 'aan de grootste toernooien' deel te nemen. Hét bekendste voorbeeld is zijn carrière bij ONE Championship, door kenners gezien als een van de sterkste MMA-organisaties achter UFC.
Daar werd De Ridder wereldkampioen in twee gewichtsklasses: in 2020 bij de middleweights, een jaar later bij de light heavyweights. Hij verloor beide titels uiteindelijk weer aan de Rus Anatoly Malykhin.
)
Contract bij UFC
De successen in ONE Championship leverden hem in 2024 een contract op bij Ultimate Fighting Championship, de organisatie waar de bekende Dana White bepaalt of je geschikt bent om tussen de beste vechters ter wereld rond te lopen. Bij zijn debuut won hij in de derde ronde van de Amerikaan Gerald Meerschaert, die moest aftikken na een verwurging.
"Het was mijn eerste partij voor de UFC, dus ik wilde me echt laten zien", liet De Ridder vlak na zijn partij weten. "Als jullie me nodig hebben in New York volgende week (UFC 309) sta ik weer klaar om de kooi in te gaan. Bel me dan alsjeblieft snel, want over een paar uur ben ik waarschijnlijk dronken."
)
Meteen op de main card
Tot een gevecht bij UFC 309 kwam het niet, maar The Dutch Knight mocht niet veel later wel weer aantreden. En ditmaal op de main card, tegen Kevin Holland. Hij was daarmee de eerste Nederlander die onderdeel is van het hoofdprogramma sinds Germaine de Randamie in 2019. De Ridder is daarnaast de opvolger van Stefan Struve, de laatste Nederlander in de UFC bij de mannen.
Tussen al het geweld door rondde De Ridder ook zijn studie af in Breda. Hij heeft zijn eigen fysiotherapiepraktijk in de Brabantse stad. De praktijk is te vinden naast Combat Brothers, de eigen vechtsportacademie van De Ridder. Daar traint hij de top van de Nederlandse vechtsportwereld, maar ook de eerdergenoemde 'ventjes van 70 kilo en mannen van vijftig plus'.
Weg naar titelkans
Na een knappe zege op Holland mocht De Ridder een grote stap omhoog maken en kwam hij tegen Bo Nickal te staan. De jonge Amerikaan, die als groot talent werd gezien, werd ook aan de zegekar gebonden en niet veel later was het de beurt aan Robert Whittaker. In de grootste partij van zijn carrière oogde De Ridder goed en won hij uiteindelijk op jurybeslissing van de voormalig UFC-kampioen. Door die zege kwam de Nederlander in de discussie voor een titelgevecht tegen kampioen Khamzat Chimaev.
Opgave in 'beslissingswedstrijd'
Zijn 'beslissingswedstrijd' kwam op 19 oktober. In eerste instantie was Anthony Hernandez zijn tegenstander in het Canadese Vancouver, maar hij viel uit met een blessure. Brendan Allen werd gebeld om in te vallen en de Amerikaanse nummer 9 van de wereld moest nu de vijfde overwinning van de Nederlander in de UFC worden. Bij een zege was De Ridder zeker een van de mogelijke kandidaten voor een titelgevecht. Maar zijn droom viel in duigen na een opgave van zijn team.
)
Privéleven
De Ridder deed in een interview met Nieuwe Revu uit de doeken dat hij introvert is en daarnaast een buitenbeentje. De vader van twee kinderen noemt zichzelf een 'vrijdenker' met een afkeer tegen luxe, dure spullen ('Ondertussen rij ik nu zelf een Volvo V70, de ultieme vader-auto') en mensen die de hele dag op hun telefoon zitten.
"95 procent van de keren dat ik een patiënt uit de wachtkamer haal, zit iemand op zijn telefoon. Voor elk deel van ons leven is er iets verzonnen om ons te prikkelen. Er is niemand meer die gewoon kan zitten en voor zich uit gaat zitten kijken. Daarom vind ik het heel belangrijk dat je weet welke invloed die telefoon en social media hebben op je hoofd, je gedachten en je dagelijkse bezigheden."
De conclusie: er huizen twee personen in De Ridder. Eén die in de ring mensen pijn wil doen en één die als 'vrijdenker' nadenkt over de maatschappij waarin we met zijn allen leven.
)
)
)
)
)
)