)
)
)
)
)
)
'Fabregas, is dit geen buitenspel? Dan is het, dan is het voorbij', zuchtte een verslagen Frank Snoeks op 11 juli 2010, vandaag 7 jaar geleden. Een zwarte bladzijde in de Nederlandse voetbalgeschiedenis. Andres Iniesta heeft net onze droom om wereldkampioen te worden aan flarden geschoten.
'De teen van Casillas', zo zou de debuutroman van Arjen Robben heten. Nederland zet een record neer in de 66e minuut van de wedstrijd. Nog nooit hielden zo veel mensen tegelijkertijd hun adem in. Dit zou de 1-0 worden, dit zou een einde maken aan de trauma's van 1974 en 1978, dit zou ons de beste van de hele wereld maken.
Voor 1, bijna 2 hele generaties voetbalfans kwam er in 2010 eindelijk een eindtoernooi voorbij waarvan ze konden zeggen: daar was ik bij, dat heb ik gezien. De verloren WK-finales van 1974 en 1978 zijn van 'opa's tijd' en het gewonnen van EK van 1988 is ook van de tijd dat veel mensen van de '2010-generatie' nog vloeibaar waren.
Bier, geluk en janken
Pleinen in heel Nederland stonden vol. Bier vloog door de lucht toen Brazilië in de kwartfinale na een 1-0 achterstand toch werd verslagen. We schreeuwden van ongeloof toen de knal van Giovanni van Bronckhorst tegen Uruguay in de kruising vloog. En we huilden met z'n allen na de 120 minuten durende finale.
Die finale staat nog steeds negatief op ons netvlies gebrand. De karatetrap van Nigel de Jong op Xabi Alonso was al in de eerste helft. De wil en drang om de grootste landenprijs in het voetbal binnen te slepen was er vanaf het eerste fluitsignaal. De Oranje-selectie voelde de druk van een hele natie op zijn schouders. En daar gingen ze prima mee om.
Robben, de nieuwe Beatrix
Want slechter waren we echt niet. Spanje kreeg misschien wel de eerste grote kans (die kopbal van Ramos na een vrije trap van Xavi, heerlijk gepakt door Stekelenburg, weet je nog?). Maar wij hadden die finale moeten winnen. Arjen Robben schreef in zijn eentje bijna het hele boek. 1 op 1 met Casillas zag hij hoe Nederland in 1 feestvierende bende veranderde, hoe hij als held van ons land Beatrix opvolgde als nieuwe vorst. Maar het bleef bij het droombeeld in zijn hoofd.
Nachtmerries
Of Robben nou net niet goed genoeg mikte of dat de Spaanse keeper echt een paar centimeter geluk had, weten we niet. Willen we ook niet weten. Want die redding houdt ons, 7 jaar na dato, nog steeds wakker. Of hij verschijnt op z'n minst in onze nachtmerries, zeker op dagen als vandaag (dinsdag), als buitenlandse media filmpjes tonen van die wedstrijd. We durven de wedstrijd maar net pas weer terug te kijken.
)
)
)
)
)
)
)