Alleen het groepje fanatieke Excelsior-fans recht achter het doel van Brad Jones juichte uitbundig – en de stadionspeaker riep steeds vrolijk en enthousiast de doelpuntenmakers om. Overal daaromheen: verbazing, ontreddering, ongeloof.
Door Sjoerd Mossou
Woudestein was zondagmiddag een Feyenoord-domein, gevuld met duizenden supporters van de koploper, maar na de 3-0 van Ryan Koolwijk sloeg overal de totale stilte in. Met het hoofd diep gebogen stapten de spelers van Feyenoord het veld af, na een totaal mislukte kampioenswedstrijd tegen het kleine broertje uit Kralingen.
Van Hanegem
Op de hoofdtribune zag clubicoon Willem van Hanegem het verbijsterd aan, tussen alle andere Feyenoorders. Iets verderop: een ereterras vol ongeloof, waar zoon Wouter Gudde (directeur Excelsior) de droom verstoorde van zijn vader Eric (directeur Feyenoord).
Druk
De druk was zondag voelbaar in alles, al ruim voor de wedstrijd, omgeven door de alomvattende titelkoorts in Rotterdam. Alleen al de aankomst van de Feyenoord-spelersbus op Woudestein: tussen duizenden supporters door, compleet met fakkels en vuurwerk. De sfeer was uitgelaten, opgetogen, vol verwachting.
Energie
,,Dat geeft ons alleen maar energie,’’ zeiden de Feyenoord-spelers voorafgaand aan het duel steevast, maar onmiskenbaar verlamde het juist, bijna letterlijk vanaf de eerste minuut. De nervositeit straalde er vanaf, alsof de titelkandidaat met stroom op de benen speelde.
Geen moment kwam Feyenoord echt in zijn spel, op een fase kort na rust na. Maar de 1-0 van Nigel Hasselbaink legde een deken van totale onmacht over de ploeg.