De Nederlandse topzwemster Marrit Steenbergen heeft bij de WK langebaan in Singapore opnieuw goud gewonnen op de 100 meter vrije slag, in een tijd van 52,55 seconden. Ze bleef de Australische Mollie O'Callaghan (52,67) en Torri Huske (52,89) uit de Verenigde Staten nipt voor. De Nederlandse Milou van Wijk viel net buiten het podium.
Steenbergen startte in baan 4, terwijl Van Wijk in baan 8 begon. Steenbergen was het laatste weg van het blok, maar maakte daarna alles goed. Bij het eerste - en laatste - keerpunt was het Huske aan de leiding, voor de Italiaanse Sara Curtis en Steenbergen. Van Wijk lag op dat moment knap vijfde.
In de laatste 50 meter was het bloedstollend spannend en wisselden de vrouwen aan kop constant van positie. Ook Mollie O'Callaghan meldde zich vooraan in het gevecht. Nederland lag met Steenbergen en Van Wijk zelfs even op positie 1 en 2, maar laatstgenoemde viel in de laatste 25 meter wat stil. Steenbergen deed dat niet en dus was de wereldtitel opnieuw voor haar.
In 2024 ook al de beste
Steenbergen won vorig jaar februari de wereldtitel op de 100 meter vrije slag in Doha. Op de Olympische Spelen van Parijs werd ze zevende. Net als in Doha verschenen in Singapore niet alle wereldtoppers aan de start. Huske werd tweede op de Spelen van vorig jaar, O'Callaghan vierde.
Bij de WK in langebaan pakte Caspar Corbeau een bronzen medaille op de 200 meter schoolslag. De Amerikaans-Nederlandse zwemmer tikte aan in een persoonlijk record: 2.07,73. Het goud ging naar de Chinees Haiyang Qin in 2.07,41, voor de Japanner Ippei Watanabe (2.07,70).
Twaalfde goud op langebaan
Het goud van Steenbergen is de twaalfde individuele wereldtitel voor Nederland op de langebaan. Elf daarvan gingen naar een vrouw, van wie vijf naar Inge de Bruijn. Marcel Wouda pakte in 1998 als enige man het WK-goud. Voordat Steenbergen vorig jaar in Doha won, was Ranomi Kromowidjojo de laatste Nederlander met een wereldtitel (op de 50 vrij in 2013).
Vreugde na afloop
Nadat Steenbergen uit het water was geklommen, wikkelde ze meteen de Nederlandse vlag om haar lichaam. Daarna volgde een innige omhelzing met haar coach Patrick Pearson. "Het voelt zo gek. Om in dit veld opnieuw te winnen, ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik ben gewoon zo blij", glunderde ze in het flashinterview na afloop.
Steenbergen had al het gevoel dat het goed zat met de vorm na de aflossing. "Maar ik werd gedurende de week steeds nerveuzer. Ook vanavond voelde ik het, maar ik probeerde kalm te blijven en mijn team was er om mij te steunen."
)