)
)
)
)
)
&format=webp)
Henk Pieterse groeide in de jaren tachtig en negentig uit tot een van de beste Nederlandse basketballers aller tijden. De inmiddels 65-jarige Amsterdammer kende echter een vervelende start van zijn leven. Als tiener werd hij dusdanig gepest, dat hij er fysiek last van kreeg. In de Week tegen Pesten vertelt hij openhartig over zijn pestverleden.
Als vijfvoudig Nederlands kampioen werd hij bejubeld, maar als tiener leerde hij de andere kant van de medaille kennen. "Ik was vijftien jaar, dik twee meter lang en woog vijfenzestig kilo. Daarbij had ik een kippenborst die door mijn postuur nog eens extra opviel. Zomerse dagen waren de hel, vooral als mijn ouders me mee naar het strand namen – ik wilde mijn shirt aanhouden", vertelt Pieterse in magazine Mezza over zijn puberjaren als boomlange jongen.
)
'Mijn ouders schrokken zich een ongeluk'
"Na de zoveelste rotdag op school brak ik. Mijn ouders schrokken zich een ongeluk. Diezelfde avond nog smeerde mijn moeder vijf broodjes pindakaas voor me voor wat extra vet – een noodgreep uit onwetendheid, maar met veel liefde. Mijn vader hielp me met krachttrainen, al hielp dat weinig. Het was mijn gymleraar die me pushte om te gaan basketballen. ‘Maak van je zwakte je kracht!’ riep hij. Ik was huiverig, maar meldde me aan bij een basketbalvereniging."
Grote center in Europa
En de rest is geschiedenis, zoals ze dat zeggen. Als speler van Den Bosch won de center vier keer de Eredivisie en later als speler van Den Helder nog een keer. In 1984 schopte hij het zelfs tot de befaamde 'draft' van de NBA, maar zag geen enkel team in de Amerikaanse topcompetitie het genoeg zitten in de 2,11 meter lange Pieterse om hem een contract aan te bieden. Maar in Nederland, België en later Duitsland maakte hij genoeg naam voor zichzelf.
)
)
Geen 'lange dweil' of 'spaghettisliert'
De eerste keer dat iemand zijn naam scandeerde tijdens een wedstrijd, vergeet hij nooit meer. "Gewoon, mijn eígen naam, heerlijk. Geen ‘lange dweil’ of ‘spaghettisliert’ – dat kreeg ik namelijk dagelijks naar mijn hoofd geslingerd. Nu geef ik clinics op scholen en vertel ik over de gevolgen van pesten. De impact van pesten verdwijnt nooit. Er moet heel wat gebeuren voor ik iemand vertrouw en als diegene dat vertrouwen één keer schendt, is het klaar voor mij."
)
)
)
)
)