)
)
)
)
)
&format=webp)
René van der Gijp speelde als speler in de grootste stadions van Europa en had dan geen last van zenuwen. Maar dat veranderde na zijn actieve carrière, toen hij als spreker langs voetbalkantines ging om zijn verhaal te doen. "Dat vond ik op een gegeven moment zo beangstigend."
Dat vertelt Van der Gijp in de wekelijkse vragenronde van zijn podcast KieftJansenEgmondGijp. De oud-voetballer snijdt het onderwerp aan na het nieuws over cabaretier Patrick Laureij. Er ontstond commotie toen hij zich druk maakte om een hulphond die aanwezig was in de zaal waar hij optrad. Een deel van het publiek liep uit onvrede weg. Later maakte Laureij nog wel zijn excuses.
"Heel veel cabaretiers zijn een beetje autistisch. Theo (Maassen, red.) ook", stelt Van der Gijp. "Dan kom je op en dan zie je een hond, dan raak je van slag", denkt de oud-voetballer. Hij krijgt dan de vraag of hij het zichzelf kan voorstellen. Daarbij grijpt hij terug naar zijn verleden als spreker.
'Het was zó beangstigend'
"Op een gegeven moment werd mijn bekendheid best wel veel. Ik ging optreden in voetbalkantines waar er 300 in konden en er zaten er 1200. Dat vond ik op een gegeven moment zo beangstigend. Zo beangstigend, zo warm… Het was heel beklemmend", blikt hij terug.
)
Van der Grijp trad op met verhalen over zijn avonturen in het voetbal. "Dat was niet voor kinderen van acht, negen jaar. Ik zei altijd als ik naar zo’n kantine ging: alleen volwassenen. En dan kwam ik ergens en dan zaten de eerste drie rijen vol kinderen." Dat zorgde ervoor dat Van der Gijp veel van zijn verhalen achterwege moest laten.
Meer druk bij eenlingen
Volgens Michel van Egmond, schrijver van Van der Gijps boek en presentator van de podcast, merkte de oud-voetballer alles op wat er in de zaal gebeurde. Daar had Van der Gijp tijdens zijn actieve carrière helemaal geen last van. "Maar dan lopen er nog tien. Als cabaretier ben je toch een eenling", beargumenteert hij. "Daarom hebben tennissers ook een hele andere druk als voetballers. Ik begrijp wel dat ze daar onderdoor kunnen gaan."
)
)
Van Egmond: "Je kunt je als tennisser niet verstoppen, je kan niet iemand anders de schuld geven." Van der Gijp sluit af met de algemene conclusie door te zeggen dat "veel topsporters allemaal iets geks hebben".
)
)
)
)
)