Irene Schouten beviel vorig jaar december van zoontje Dirk. "Ergens wisten wisten we al sinds het eerste ziekenhuisbezoek dat er iets aan de hand was met zijn gezondheid", vertelt de voormalig topschaatsster. Uiteindelijk blijkt dat Dirk een zeldzame genetische mutatie en epilepsie heeft.
"Als je zoiets hoort stort je wereld in", schetst Schouten. Toch gaf de diagnose ook een soort van rust in een onzekere periode, omdat zij en haar man wisten wat er mankeerde. "We moeten het accepteren dat hij zich anders zal ontwikkelen dan andere kindjes", aldus de meervoudig olympisch kampioene.
'Keihard van onze roze wolk afgetrapt'
Schouten was vrij snel zwanger nadat ze begin 2024 verrassend besloot te stoppen - al stond dat besluit bij haar al langer vast. In december kwam haar eerste kindje op de wereld. "De eerste weken na zijn geboorte zaten we op een roze wolk", zegt de oud-schaatsster. Schouten ging er met Dirk op uit en was van plan snel weer fit te worden. "Na anderhalve maand werden we echter keihard van onze roze wolk afgetrapt."
Schouten merkte op dat haar zoon trillende oogjes had. "Ik vertrouwde het niet en besloot de huisarts te mailen, waarna ik direct werd doorgestuurd naar het ziekenhuis", blikt Schouten terug in een openhartig stuk in magazine Vrouw. Artsen stelden eerst een ernstige vorm van epilepsie vast, waarna ook nog een zeldzame genetische mutatie werd ontdekt. "Er zijn maar elf gevallen bekend in de wereld! Het is pure pech."
Medicatie slaat eindelijk aan
De medicatie die haar zoontje kreeg, sloeg in eerste instantie niet aan. Een extreme dosering van prednison bleek de oplossing. "Hij is nu al twee maanden aanvalvrij", onthult Schouten, die eraan toevoegt dat ze gestopt zijn met de prednison. Ook de andere medicatie is teruggeschroefd. "Dirk gaat steeds meer vooruit. Hij kan nog vrij weinig, maar elke kleine positieve ontwikkeling maakt ons al gelukkig."
Schouten is inmiddels gestopt haar kind te vergelijken met andere baby's. "We weten dat hij nooit gaat functioneren als wij", vertelt ze. "We kijken nu steeds meer naar wat hij wél kan. Zo kan hij sinds kort omrollen en lacht hij steeds vaker naar ons."
)