Dubbel gevoel bij Marianne Vos na zilver: 'Ik wilde Nederland niet teleurstellen'
i

Vos, Faulkner en Kopecky leggen deze onvergetelijke finale vast met een selfie. (Getty Images)

Dubbel gevoel bij Marianne Vos na zilver: 'Ik wilde Nederland niet teleurstellen'

Nick Klaessens • 20:36, 04-08-2024 / Laatste Update: 21:36, 04-08-2024

Zestien jaar geleden was Marianne Vos olympisch kampioen op de puntenkoers in Peking, vier jaar later in Londen won ze de wegwedstrijd en zondagmiddag in Parijs vocht ze en gokte ze, maar verloor ze van de Amerikaanse Kristen Faulkner. Sportnieuws.nl sprak haar na afloop: "Een jaar geleden wist ik niet of ik mee zou doen, nu sta ik hier met een plak onder de Eiffeltoren."

Het spel kwam laat op de wagen bij de wegwedstrijd van het vrouwenwielrennen, net als bij de mannen zaterdagmiddag. De vrouwen deden het net wat spectaculairder. Op zo'n 40 kilometer voor de finish werden de vroege vluchters ingehaald en ontstond er meteen een nieuwe kopgroep, met daarin de drie vrouwen waar vooraf het meest van verwacht werd: de Belgische Lotte Kopecky, de Italiaanse Elisa Longo Borghini en onze eigen Marianne Vos.

De drie favorieten moesten het doen zonder teamgenoten. Vos: "Het was echt een gekkenhuis. Zoveel mensen, zoveel oranje."

Sluwe Marianne Vos moet genoegen nemen met zilver na chaotisch einde op Olympische Spelen

4 augustus 2024, 18:11

Marianne Vos kon haar tweede olympische titel op de weg ruiken, maar moest zondag in Parijs genoegen nemen met de tweede plaats. De Nederlandse streed met drie andere vrouwen om het goud, maar het was de Amerikaanse Kristen Faulkner die er verrassend vandoor ging met de olympische titel. In de sprint voor de tweede plaats pakte Vos uiteindelijk het zilver.

28 kilometer voor de finish

Met nog 28 kilometer te gaan, begonnen er langzaam rensters uit de kopgroep af te vallen. Achtervolgen was zo goed als onmogelijk voor het peloton in de smalle straten van de wijk Montmartre. Marianne Vos bleef aanvallen en bleef over met de Hongaarse Blanka Vas. "Op Montmartre bleek een valpartij te zijn", zei Vos, "Daar hadden wij geen idee van. Het zorgde al heel snel voor een eerste schifting, waaruit je moet proberen de meest gunstige situatie zien te creëren."

11 kilometer te gaan

26 seconden voorsprong voor Vos en Vas. Het scheelde één letter, één kleurtje in de vlag en haast niks in de sterkte van de benen in de strijd op kop. Achter Vos en Vas ontstonden meerdere groepen in de achtervolging. "Met twee vooruit was een hele goede situatie", realiseerde Vos zich, maar voor gedachtes aan goud was het nog te vroeg. "Nou ja, natuurlijk probeer je die wedstrijd te winnen, dat is duidelijk. Je probeert gewoon zo goed mogelijk te doen."

10 kilometer te gaan

31 seconden voorsprong voor Vos en Vas, die vorige week tiende werd in de mountainbikerace op de Olympische Spelen. Er moest harder gepusht worden als Vos en Vas aanspraak wilden maken op de winst. "Ik moet eerlijk toegeven, ik had niet heel veel meer over. Dus ja, je probeert nog zo hard mogelijk te rijden. En Vas ook, die reed heel sterk."

9 kilometer te gaan

12 seconden was het gat nu nog tussen Vos/Vas en achtervolgers Kopecky en Faulkner. Niet genoeg waarschijnlijk, ze waren nu zelfs zichtbaar in de achteruitkijkspiegel. Dit was het mooiste moment van de wedstrijd: Vos vs Vas werd Vos en Vas samen tegen Kopecky en Faulkner. Kilometers lang schommelde het gat rond de 7 seconden. Vos voelde het: "De tijdwaarneming was vooral in de laatste ronde best wel heel goed. Dus Vas en ik zagen 30 seconden, en 20, en 18, en 17, en 12, en 8 seconden. En toen dacht ik, mwah, 8, daar zijn ze. Dus toen zagen we ze wel komen."

3,4 kilometer te gaan

Vos en Vas werden bijgehaald door Kopecky en Faulkner, die metéén een aanval plaatste en Vos en de Belgische vertwijfeld achterliet. "Ik had de benen niet meer", gaf Vos toe. "Er was twijfel, omdat je dan hoopt dat Kopecky het doet natuurlijk. Maar Kopecky hoopt dat ik het doe. En waarschijnlijk hadden we allebei een beetje dezelfde benen. Ik denk dat zij op dezelfde manier twijfelde: als ik het doe, dan profiteert Marianne. En ik dacht: als ik het doe, dan blaas ik mezelf op. Daarbij was Faulkner ook gewoon heel sterk. Laat ik dat vooral zeggen, het is zo'n sterke renster. Ik wist dat als je haar 10 meter geeft, dat ze weg is."

Laatste kilometer

Kristen Faulkner reed in alle rust naar de finish, terwijl Kopecky, Vos en Vas een soort Mexican stand-off hadden. Die ene plak waar ze voor kwamen, was vergeven. Maar er waren er nog twee over. Met het decor van de Eiffeltoren sprintte Marianne Vos op sublieme wijze naar het zilver. Althans... "Ik had het gevoel dat ik in elk geval tweede of derde was. Maar het zat zo dicht bij elkaar dat ik het eerlijk gezegd niet zeker wist. Er stond een tweetje voor mijn naam op het bord, maar dat geloofde ik ook nog niet direct."

Na de ceremonie

En hier stond ze dan. Trots en sportief, met een zilveren hanger om haar nek: "Je gaat met Nederland voor goud. Je wil je land en het team niet teleurstellen. Maar het is ook dubbel omdat je dus blij bent met zilver, omdat je het maximale hebt gegeven. Ik ben trots om dit voor mijn land te mogen doen. Meedoen is belangrijker dan winnen, daar doen we met TeamNL niet meer aan. We kwamen hier niet om aan de start te staan. Nog geen jaar geleden had ik geen idee of ik hier onderdeel van zou kunnen zijn. Nu sta je hier met een plak voor de Eiffeltoren."

Alles over Olympische Spelen in Parijs

Check op onze speciale pagina over de Olympische Spelen al het laatste nieuws vanuit Parijs, het programma van de dag, de medaillespiegel, beluister onze exclusieve podcast met olympisch kampioenen Ellen Hoog & Naomi van As en bekijk onze video's vanuit het TeamNL Huis.