)
)
)
)
)
)
)
Novak Djokovic heeft 24 Grand Slam-titels op zijn naam staan, maar één toernooi steekt er voor hem met kop en schouders bovenuit: Wimbledon. "Mijn droom is om Wimbledon te winnen", zei hij ooit als tiener, lang voordat hij Centre Court tot zijn domein zou maken. Inmiddels won hij het toernooi zeven keer. Het gras waar hij als kind naar keek, is het podium geworden dat zijn carrière vormgaf.
In 2005 maakte Djokovic zijn debuut op Wimbledon. Elk jaar kwam hij dichter bij de top, tot het op 3 juli 2011 eindelijk zover was: hij versloeg Rafael Nadal in de finale en mocht de trofee omhoog houden. "Dit is de mooiste dag van mijn leven", zei hij toen. "Wimbledon is mijn favoriete toernooi, het eerste dat ik ooit zag. Mijn droom is uitgekomen. Dit zal ik nooit vergeten."
De overwinning betekende ook iets voor zijn land. Servië keek ademloos toe hoe hun nationale trots geschiedenis schreef. Bij terugkomst in Belgrado werd Djokovic onthaald door tienduizenden uitzinnige fans. De stille jongen uit Belgrado was een volksheld geworden.
)
Trofee voor speciaal iemand
Djokovic bracht zijn eerste Wimbledon-trofee naar iemand die een sleutelrol speelde in zijn ontwikkeling: Jelena Gencic, de vrouw die hem als kind trainde en zijn potentie als eerste herkende. "De trofee, Jelena... dit is waar we voor trainden, waarvoor we droomden", zei hij met tranen in zijn ogen. Voor Gencic was het geen verrassing. "Ik wist dat hij een kampioen zou worden", zei ze later. "Hij was toegewijd, getalenteerd en dapper. En bovenal: hij durfde te dromen."
)
Wimbledon: de Djokovic-jaren
Djokovic groeide uit tot de absolute heerser op gras. Hij won Wimbledon in 2011, 2014, 2015, 2018, 2019, 2021 en 2022. Maar van al die titels was er één die eruit sprong: die van 2019. In de langste Wimbledon-finale ooit stond hij tegenover Roger Federer.
De Zwitser kreeg in de vijfde set twee matchpoints op zijn eigen service, het publiek ging volledig achter Federer staan. Maar Djokovic brak, bleef koel in de beslissende tiebreak en won alsnog. "Federer speelde eigenlijk beter dan ik, hij won zelfs meer punten. Maar ik bleef geloven. Ik wist dat ik fysiek tien uur kon spelen als het moest."
Wimbledon lijkt Djokovic elk jaar opnieuw vleugels te geven. Het is het toernooi waar zijn focus messcherp is, zijn timing perfect en zijn mentale kracht ongeëvenaard. "Als ik hier speel, voel ik iets extra's", zei hij. |De historie, de traditie, de sfeer – het raakt me elke keer weer. Ik weet dat ik hier mijn beste tennis speel."
)
Laatste optreden op Wimbledon?
Dit jaar keert Djokovic terug met een missie. Hij jaagt op zijn 25e Grand Slam-titel, een record waarmee hij zijn status als grootste aller tijden verder zou onderstrepen. Of het zijn laatste kans is, weet hij zelf ook niet. "Ik weet het nooit zeker", zei hij tijdens een persmoment. "Maar ik voel dat Wimbledon mijn beste kans is. Hier krijg ik altijd een mentale boost. Hier gebeurt iets met me."
De loting is inmiddels verricht. In de eerste ronde treft Djokovic de Fransman Alexandre Muller, de nummer 102 van de wereld en een debutant op het Londense gras. Zijn route naar de finale is niet eenvoudig, maar dat is het gras van Wimbledon ook nooit. Djokovic weet dat. En toch verschijnt hij daar weer, op dat heilige stukje gras, met die bekende blik in zijn ogen: gefocust, gedreven en nog steeds dromend.
)
)
)
)
)
)
)
)
)