Daar is hij weer: de goedlachse Quilindschy Hartman, weer terug bij het Nederlands elftal. Na een afwezigheid van twee jaar door blessures, minder speeltijd bij de club en een transfer. Nu is hij helemaal terug, voelt hij zich fitter dan ooit en blikt hij terug op een moeilijke periode. Vooral het EK was lastig om te zien. “Heel de straat was Oranje.”
21 november 2023 was de laatste datum dat Quilindschy Hartman voor Oranje uitkwam. In het uitduel met Gibraltar werd er met 8-0 gewonnen en leverde hij een assist. Hij zou de linksback van Oranje moeten worden op het EK, zo had hij het zich ook vast voorgesteld, maar het liep anders. In maart raakte hij zwaar geblesseerd aan zijn knie en zag het EK in rook op gaan.
Het EK was lastig
Een lange revalidatie volgde, maar bovenal moest hij het EK volgen vanuit huis in Papendrecht. “Dat was wel echt lastig. Bij ons was heel de straat Oranje. Dat was bijna jammer om te zien, omdat ik wel echt een goede kans had om daarbij te zijn, denk ik.” Meermaals liepen mensen naar hem toe: daar had jij moeten staan. “Dat is echt lastig.” Geen oranjeslingers dus in huize Hartman. “Nee, nee. Op wedstrijddag was het ramen en gordijnen dicht”, omschrijft hij met een knipoog, want hij keek alle wedstrijden wel.
Maar wie Hartman kent, weet dat het een positief ingestelde jongen is, zo ook over het gemiste EK. “Tegelijkertijd is het ook weer motivatie nu om wel het WK te kunnen halen en daarbij te zijn.” Die motivatie had hij zelfs nog tijdens zijn blessure, hij bleef geloven in het WK. Hij hoopte rond de jaarwisseling weer bij Oranje te zijn, dat is nu dus eerder.
Geweldige start bij Burnley
Het kan niet los gezien worden van zijn goede start bij Burnley, waar hij deze zomer naar transfereerde. Hij kreeg de goedkeuring van bondscoach Ronald Koeman en vloog naar de club die, naar eigen zeggen, erg goed bij hem past. Dat is ook wel gebleken. Hij speelt alles, mag elke corner en vrije trap nemen en had laatst Mo Salah in zijn zak. “Haha, ja maar dat doen we met het hele team om maar een cliché te gebruiken. Wij stonden wel echt laag, dat was moeilijk om doorheen te komen.”
Hij voelt zich als een vis in het water bij Burnley. Het verhaal dat de ploeg hem vertelde voordat hij tekende, klopt helemaal. Ze verbluften hem met veel informatie over hem als persoon, wat hem een goed gevoel gaf. Daarbij loopt iedereen ook met hem weg in de stad net boven Manchester.
Idolaat van Hartman
“Ja, ze zijn helemaal idolaat hier”, lacht hij om vervolgens zonder gekkigheid door te gaan: “Ik pas gewoon goed bij Burnley. Als je daar komt, zal je het begrijpen. Het is een heel gezellige club, waar degene die schoonmaakt net zoveel waard is als de baas. Daar hou ik van”, zegt hij enthousiast. “Dat is waar ik aan denk als ik aan Burnley denk. Ik was hier na één week al op mijn gemak."
De aansluiting met Nederlanders in de groep werd ook gauw gevonden, Zian Flemming speelt daar en ook Jaydon Banel trekt hij veel mee op. Maar wie vooral zijn steun en toeverlaat is, dat is zijn hond. Die is ook meegekomen. “Ja, zeker weten. Wel een gedoe, al die vaccinaties enzo.” Zo loopt hij lekker elke avond nog even een rondje met zijn trouwe beestje, door de straten van Manchester. Dat dan weer wel. “Wonen in Burnley is lastig”, lacht hij.
Het leven in Engeland
Er wonen een kleine 80.000 mensen in de rustieke stad net boven Manchester. Niet per se een plek waar hij wilde wonen. “Je hebt daar niet echt iets te doen. Ik woon in Manchester, dat is redelijk vergelijkbaar. Veel restaurants en dingetjes, goede parkjes voor de hond”, grapt hij.
Al met al is Burnley de perfecte club en omgeving voor ‘Q’ om zich verder te ontwikkelen, nog fitter te krijgen om vervolgens zijn droom waar te maken: het WK halen. De eerste stap kan hij nu zetten bij Oranje, door voor het eerst in bijna twee jaar weer minuten te maken. “Dat WK is echt mijn doel. Wat dat betreft loop ik nu ook op schema. Maar als ik kijk naar de Premier League, dan is er nog zoveel waar ik beter in kan worden. Ik ben nog lang niet waar ik wil en moet zijn”, besluit hij strijdvaardig.
)