)
)
)
)
)
&format=webp)
Bas Dost en zijn heftige verhaal leverden emotionele televisie op woensdagavond. De ex-topvoetballer (36) kreeg ruim twee jaar geleden een hartstilstand op het veld tijdens AZ - NEC en verscheen nu bij de talkshow van presentatrice Eva Jinek om over het incident te praten en voor het eerst de beelden terug te zien. Hij vocht hard tegen zijn tranen, terwijl Jinek het zelf niet droog hield.
29 oktober 2023 is de dag die bij Dost en veel voetbalfans nog op het netvlies gebrand staat. Dost vertolkte een heldenrol voor 'zijn' NEC in het Eredivisie-duel in Alkmaar tegen AZ, toen hij vlak voor het einde ineens in elkaar zakte. Hij moest gereanimeerd worden en wonder boven wonder kwam hij er weer bovenop. Hij wilde, nu hij een half jaar praktisch genezen is verklaard, eenmalig terugblikken op nationale televisie op het incident. Maar wel onder één voorwaarde: dat het zou gebeuren met het medische personeel dat hem gered heeft van de dood.
)
'Ik ben de grootste huiler hier aan tafel'
"Het komt wel even binnen weer", zegt Dost met een brok in zijn keel als presentatrice Jinek het incident en de nasleep ervan beschrijft. Jinek zelf breekt al bijna bij het wegslikken van de tranen bij Dost. "Ik ben de grootste huiler hier aan tafel hoor", snikte ze. Vervolgens vertelde Dost hoe hij zijn hartproblemen heeft ervaren en hoe dankbaar hij is dat hij nog leeft. "Ik heb het geluk gehad dat ik in een stadion was. Als ik bijvoorbeeld ergens aan het hardlopen was geweest, dan durf ik niet te zeggen wat er dan was gebeurd."
'Heftig om weer te zien'
En dat blijkt wel uit de beelden die hij zelf ook voor het eerst terugziet van het moment dat hij in elkaar zakt op het veld en gereanimeerd wordt. "Dit zijn helden", doelt Dost op de vier mensen die om hem heen aan tafel zitten. Twee verpleegkundigen van AZ en de clubartsen van zowel NEC als AZ. "Dankzij hen zit ik hier nog. Het is heftig om weer te zien. Je ziet dat er heel snel gehandeld wordt", is hij dankbaar voor het werk van het medisch personeel.
)
Ingrid Paul en Jeroen Mooren
Ingrid Paul (AZ) en Jeroen Mooren (NEC) zien meteen dat het niet goed is en sprinten naar Dost, die buiten bewustzijn op het veld ligt. Ook de verpleegkundigen snellen zich naar de plek des onheils. Meerdere handmatige reanimaties zijn er nodig om Dost weer terug te brengen. En één elektrische schok om zijn hart weer in het juiste ritme te krijgen. Wat voelde Dost zelf toen het allemaal gebeurde? "Het is een heel gek verhaal, elke keer als ik het vertel", begint Dost. Hij herinnert zich dat hij werd teruggehaald uit de dood.
'Klinkt debiel zeker?'
"Het was een soort ontwaken, maar dan zonder je ogen open te doen. Opeens hoor je alle geluiden tot je komen. Wow, wat is hier gaande? Je voelt dat je een soort terugkomt. Het was een heerlijk gevoel, heel bevredigend. Dat gevoel deed heel goed en voelde zelfs een soort zalig. Daarna kwam alle ruis. Ik dacht toen: mijn vader zit in het stadion, Annefleur (zijn vrouw, red.) zit voor de tv met de kinderen en m'n moeder kijkt. Maar die fase die ik daarvoor ervoer, kan ik niet beschrijven. Klinkt debiel zeker, of niet?"
)
Tranen
Het moment dat hij aan zijn familie dacht en op wilde staan om aan te geven dat het weer goed ging, noemt Dost zelf 'een ramp'. De artsen dwongen hem weer terug in liggende positie. Uiteindelijk kwam er een prachtige foto uit, waarop Dost zijn duim in de lucht steekt terwijl hij op een brancard van het veld gedragen wordt. "Toen zag ik m'n vader. Ik wilde dat ze hem lieten komen. Toen ik hem zag en hij zei dat het goed was, was het ook goed. Als je vader dat dan zegt...", probeert Dost vechtend tegen de tranen uit te brengen. Presentatrice Jinek huilt met hem mee.
'Het is goed zo'
Dost weet dat hij nooit meer kan voetballen, maar daar kan hij prima mee leven. Maandenlang mocht hij zijn hartslag niet boven de 100 slagen per minuut laten komen en kon hij dus niks meer. "Daar zit je zo op. Bij een wandeling is dat al. Gaat nergens over." Maar op 1 april kreeg hij het goede nieuws dat de oorzaak van zijn hartfalen, een ontstoken hartspier, helemaal weg is. "Het is goed zo. Mijn carrière is leuk geweest. Natuurlijk is het verrot dat ik niet meer kan voetballen, zo wil je geen afscheid nemen. Maar het is wat het is. Wees dankbaar voor wat je wel hebt."
)
)
)
)
)
)