In een nieuwe bergetappe heeft Tom Dumoulin alle aanvallen van zijn naaste concurrenten afgeslagen. Hij verloor daardoor geen tijd en mag vrijdag gewoon wéér het roze aantrekken. Tejay van Garderen won de rit na een lange vlucht.
Het was geen marathonetappe, maar wel 1 met maar liefst 5 pittige beklimmingen. 137 kilometer Noord-Italiaans berglandschap moest door de renners worden overwonnen van Moena naar Ortisei. Voor de man in het roze, leider van het peloton Tom Dumoulin, was het vooral zaak om aanvallen van de concurrentie te pareren.
Voorsprong minimaal
Woensdag was ook een loodzware dag. Toen leek Dumoulin alles onder de controle te hebben, tot-ie ineens vlak voor de laatste col moest poepen. Een beetje shit, want daarmee verloor hij meer dan 2 minuten op collega's als Vincenzo Nibali en Nairo Quintana en zo verspeelde hij bijna zijn zo mooi opgebouwde voorsprong.
Bij de start van de 18e etappe was de voorsprong in het algemeen klassement op nummer 2 Quintana 0.31 en Nibali stond op de 3e plek op 1.12 achterstand. Al gauw moest er een flinke berg op gefietst worden. Het begin van de door Dumoulin voorspelde 'veldslag'.
Vluchters
Uiteraard waren er weer een flink aantal mannen die oren hadden naar de dagzege en er vandoor gingen. Op een gegeven moment was er zelfs een groep van 19 renners vooruit, maar die werden bijna allemaal weer bijgehaald.
Ploegmaten
Op zo'n 60 kilometer van de meet was Dumoulin al zijn Sunweb-ploegmaten al kwijt. Die konden het versnelde tempo bergop niet volhouden. Een aantal kilometers later was het dan ook niet verrassend dat de Colombiaanse berggeit Quintana er tussenuit piepte. Nibali sprong even daarna ook mee. Dumoulin kon niet gelijk reageren, maar fietste geheel in zijn eigen tempo en stijl weer terug naar de 2 uitdagers.
Favorieten bij elkaar
Het peloton was dan al uitgedund tot de crème de la crème. Alle favorieten, waaronder ook Kruiswijk en Mollema, waren van de partij. In die samenstelling reden zij 10 kilometer voor het einde de laatste berg op. Die was van de 1e categorie, geen kattenpis dus. Ondertussen reden Mikel Landa en Tejay van Garderen nog vooraan, omdat zij als enige waren overgebleven van de groep van 19 vluchters.
Het slot
Het allerlaatste stukje van de etappe was supersteil bergop. De perfecte mogelijkheid om de man in la maglia rosa uit te dagen. Op 6,5 kilometer van de finish was het dan ook Quintana die het samen met ploeggenoot Anacona probeerde. Niemand reageerde echt, maar dat was ook niet echt nodig, omdat het tempo van Quintana (achter Anacona) niet al te hoog was. Dat relatief lagere tempo kon goed te maken hebben met het moordende tempo op de rest van de dag.
Quintana is pleite
Op iets minder dan 6 kilometer voor het einde reed Van Garderen weg bij Landa. Tegelijkertijd vond Quintana het ook te langzaam gaan. Hij bedankte zijn ploeggenoot en ging op de pedalen staan. Daarachter volgden de favorieten met makkers van Tibaut Pinot aan kop. Ideaal voor Dumoulin.
Iedereen probeeert
Landa haalde Van Garderen weer bij en ook de kleine Colombiaan werd weer ingerekend. Dat was voor Nibali het startsein om te demarreren, maar dat was ook het moment voor Dumoulin om te pareren, en dat lukte ook. Gelijk daarna dacht-ie, weet je wat? Ik ga er zelf vandoor. Zijn aanval miste alleen wat kracht en de rest kon volgen. Over en weer werden door de favorieten zo vlak voor de finish wat speldenprikjes uitgedeeld.
Poker
Op 4 kilometer van het eind deed Dumoulin een serieuze poging, maar ditmaal kon Quintana het gat dichtrijden, met een handvol klasbakken in z'n wiel. Ondertussen hadden Van Garderen en Landa nog maar een gat van 30 seconden. Vooral Quintana, Nibali en Dumoulin hielden elkaar in de smiezen, terwijl Pinot, Zakarin en Pozzovivo er gewoon vandoor gingen. De 1, 2 en 3 pokerden ondertussen.
Van Garderen sprint Landa eruit
Van Garderen kon nog net de ontsnapte Pinot en consorten voorblijven. Landa werd wéér 2e. Dumoulin, Quintana en Nibali fietsten met z'n drietjes de finish over. Een fantastische rit van Dumoulin, die zich nu echt heeft bewezen in de bergen en met de groten der aarde mee kan. Tussen de winnaars en Dumoulin in zaten ook Kruiswijk en Mollema, die daardoor zeker een bijzondere vermelding moeten krijgen.
Het klassement is in de top 3 niet veranderd. Wel schuift de top-10 allemaal wat dichter bij elkaar. Mollema en Kruiswijk staan op respectievelijk de 7e en 8e positie in het algemeen klassement.