Ze won olympisch goud, maar vecht nu een strijd van een heel andere orde. Elis Ligtlee (31), voormalig baanwielrenster en kampioene van Rio 2016, kreeg deze zomer de diagnose borstkanker. "De grond zakte onder mijn voeten weg", vertelt ze in een openhartig interview met De Telegraaf.
Op haar 31ste, moeder van drie jonge kinderen en volop bezig met haar gezin in Eerbeek, kreeg ze plots slecht nieuws. "Ik voelde dat er iets niet goed zat", vertelt Ligtlee in gesprek met De Telegraaf. “Toen de arts het bevestigde, stortte alles even in."
Haar man Emmo was voor zijn werk in het buitenland toen ze het hoorde. "Hij vloog direct terug. Sindsdien doen we alles samen. Hij weet precies wanneer hij harder moet rijden of mij even moet afremmen", zegt ze met een flauwe glimlach.
'Je schakelt automatisch over op overlevingsmodus'
Ondanks de schok moest ze direct door. "Je schakelt vanzelf over op overlevingsmodus. De kinderen moeten eten, naar school, het leven stopt niet", stelt ze, maar het wachten op nieuwe uitslagen bleef zwaar. "Die onzekerheid was het ergste. Ik was juist zo intens gelukkig, met mijn gezin, mijn werk, alles. En ineens is dat weg."
Na een reeks onderzoeken bleek dat er geen uitzaaiingen waren. "Mijn arts zei letterlijk: Trek de champagnefles maar open. Dat moment vergeet ik nooit meer", zegt ze. "Vanaf toen begon het echte traject: chemo, bestralingen en preventieve operaties. Ik heb mijn haar laten kortknippen en laat alles weghalen om geen risico te nemen. Het hele proces gaat zeker twee jaar duren."
Kracht uit haar gezin
De steun van haar man en kinderen helpt haar elke dag vooruit. "Emmo is mijn rots, en de kinderen geven me energie. Zij dwingen me om door te gaan, hoe zwaar het soms ook is", geeft ze toe. Die veerkracht komt niet uit het niets. Als olympisch kampioene weet Ligtlee hoe het is om te pieken onder druk.
"Het lijkt niet op topsport, maar de instelling is hetzelfde: blijven vechten. Ik weet wat doorzetten is, en dat helpt me nu enorm." Ze probeert ondanks alles positief te blijven. "Ik geniet van elk moment dat ik met mijn gezin heb. De liefde en steun om me heen geven me kracht. Dat is nu mijn gouden medaille."
)