Voormalige wereldkampioene Marianne Timmer heeft openhartig gesproken over het welbekende 'zwarte gat' na haar schaatscarrière. Deze kwam niet direct na haar schaatspensioen, maar op latere leeftijd. "Dat vond ik een hele lastige."
Timmer is een van de succesvolste schaatssters die Nederland ooit gekend heeft. Ze werd drie keer Olympisch- en wereldkampioen. Ze stopte in 2011 met schaatsen, maar het 'zwarte gat' volgde niet direct. Ze bleef namelijk actief in de schaatssport, als trainster.
Lastige verhuizing
Toen dit avontuur voorbij was, ging het alsnog mis. Dat vertelt ze in de 100% Inspiratie Podcast. "Ik zou toen daarna meer in vastgoed gaan, met mijn toenmalige partner hadden we wat pandjes. Die relatie is toen beëindigd en corona kwam en toen moest ik verhuizen ergens anders naartoe. En dat vond ik een hele lastige", vertelt ze openhartig.
Ze scheidde van haar man Henk Timmer, voormalig doelman van Feyenoord en 7-voudig Oranje-international. "Want ik kom uit Groningen, heb gewoond op de Veluwe maar waar ga je dan wonen?"
'Helemaal opnieuw beginnen'
Timmer verhuisde naar de hoofdstad, Amsterdam. "Maar dan begin je wel weer helemaal opnieuw. Ik ken de mensen hier niet, heb geen groepje waar je een beetje bij hoort. Ik weet niet wat ik moet gaan doen qua werk. Dat vond ik wel een hele uitdaging en daar heb ik dan ook echt wel een paar dipjaren gehad."
Zwart gat
Het bleek een veel groter gevoel van een zwart gat te zijn dan direct na haar schaatsvaarwel. "Dan ben je natuurlijk verdrietig. Je weet niet wat je moet. Ik ben wel blijven sporten, denk ook wel dat dat mijn uitlaatklep was. Dan kwam je toch een soort van opgeruimd thuis."
"Toch even mijn energie kwijt en lekker in de natuur zijn. En dan denk je ik ga dit doen, ik ga dat doen. Dan kom je thuis, ga ik achter m'n computer zitten en dan... geen idee. Helemaal een black-out ofzo. Toen dacht ik, wat is er toch met mij aan de hand? Je bent een soort van bevroren. Dat is wel een gekke gewaarwording."
Inmiddels voelt de 50-jarige ex-topschaatsster zich helemaal thuis in Amsterdam. "Dat zie je op dat moment niet. Dan denk je echt oh mijn god. Mooiste tijd van mijn leven gehad. Niks aan dit. Maar goed, uiteindelijk stap voor stap klom ik er langzamerhand weer uit.
)