)
)
)
)
)
&format=webp)
Gjivai Zechiël heeft een uitstekende maand achter de rug bij FC Utrecht. Hij werd verkozen tot Talent van de Maand én is weer opgeroepen voor Jong Oranje. De 21-jarige huurling van Feyenoord wordt in Nederland gezien als een groot talent. De afgelopen maanden hebben een immens verschil gemaakt, merkt Zechiël. "Bij Sparta kan je na een wedstrijd wel even wat lekkers gaan eten, hier niet."
Zechiël kwam met 'een blauwe voet' en een uitstekende reeks naar de cruciale week van de EK-kwalificatie van Jong Oranje. "Ik zit hier met een prima gevoel. Drie puntjes gepakt en goede laatste week gehad", doelt de middenvelder op het gelijkspel tegen FC Porto in de Europa League en de zege op Ajax. Zelf ontwikkelt hij zich als een tierelier. "Ik ben gegroeid als mens en voetballer."
)
Daarmee doelt Zechiël, die afgelopen halfjaar op huurbasis voor Sparta Rotterdam speelde, vooral op de manier van leven als profvoetballer. "Ik kijk anders naar sommige situaties en ben véél meer bezig met mijn lichaam en lifestyle", legt hij uit. "Je moet automatisch meer met voetbal bezig zijn als je drie keer in de week speelt. Bij Sparta kan je na een wedstrijd wel even wat lekkers gaan eten, omdat je dan pas weer op zondag speelt. Maar hier speel je drie keer in acht dagen, dus dan móét je gezond leven."
Talent van de Maand
De 21-jarige middenvelder werd onlangs flink beloond. Hij is Johan Cruijff Talent van de Maand oktober. "Dat is een bevestiging vanuit God dat ik goed bezig ben. Het geeft mij het gevoel dat ik mijzelf moet blijven laten zien. Ik bid elke dag, want dat is uiteindelijk hetgeen wat me écht helpt. God geeft mij ook eten en drinken, dus daar moet ik goed mee omgaan. Als ik fastfood zou eten, zou dat mij niet helpen. Mijn fitheid heeft namelijk een grote invloed op mijn prestaties."
Die prestaties komen voor velen tóch een beetje uit de lucht vallen. Hij zat nooit bij jeugdteams van Nederland en speelde in de jeugd van Sparta en Feyenoord ook niet alles. "Ik heb heel erg veel geleerd, vooral mentaal. Ik kon altijd wel voetballen, maar vaak vroegen mensen zich toch wel af of ik niet tekort zou komen, mentaal en fysiek. Daar heb ik heel veel energie en aandacht in gestopt met de mensen om mij heen. Uiteindelijk heeft het goed uitgepakt, dus daar ben ik heel blij mee."
Zechiël is op de goede weg, want vrijwel heel voetbalminnend Nederland is positief over hem. Tóch weigert hij tevreden te zijn. "Dat kan toch ook niet?", vraagt hij zich af. "Ik lees natuurlijk niet alles. Mijn moeder stuurt wel alles door, maar dan zeg ik ook tegen haar: mam, effe niet. Ik ken ook de andere kant van de medaille en het kan ook negatief zijn. Maar natuurlijk ben ik blij dat ze positief praten en blij met me zijn. Ik moet zorgen dat dit zo blijft."
Terug naar Feyenoord
Het seizoen is nog jong, maar in principe keert Zechiël hierna terug naar Feyenoord. Hij erkent dat hij weinig meekrijgt van alles wat speelt in Rotterdam-Zuid. "Wij spelen vaak tegelijk, dus ik ben er niet veel mee bezig. Maar Feyenoord blijft natuurlijk een leuke club om te kijken", legt hij uit. Denkt hij weleens aan zijn terugkeer? "Je weet natuurlijk nooit hoe het loopt in de toekomst. God bepaalt mijn pad."
)
)
Voetballen op de pleintjes
De geboren Rotterdam groeide op met voetballen op de pleintjes in Rotterdam, bij de Vliedberg om precies te zijn. Voetballen zit in de genen, zijn vader speelde in de jeugd van Sparta en werd zelfs topscorer in de A1. "Het talent heb ik van God gekregen, maar hij (mijn vader, red.) heeft het wel knap gedaan. Hij was alleen niet zo goed als ik", lacht Zechiël. "Hij haalde uiteindelijk het profvoetbal niet, maar hij heeft wel een betere traptechniek dan ik. Maar dat moet je niet tegen hem zeggen, hoor", grapt hij.
Tegenwoordig is voetballen op pleintjes een uitstervend fenomeen. Zechiël doet er alles aan om zijn vijf zusjes en twee broertjes de 'goede kant' op te sturen. "Ik kwam laatst aanrijden in de straat en toen zag ik ze buiten spelen, dat vind ik leuk om te zien. Tegenwoordig als kinderen huilen, krijgen ze de iPad omdat ze dan stil zijn. Dat vind ik wel jammer, maar dat is eenmaal de generatie, denk ik… Als ik wel thuis ben gaan we vaak voetballen of spelletjes spelen. Niet de hele tijd op een beeldscherm."
Grote voorbeeld
Zechiël is de oudste in het gezin van acht kinderen. "Kinderen op de basisschool komen nu ook naar mijn zusje en broertje toe en dan zeggen ze: ik heb jouw broer op tv gezien. Of als we in de buurt lopen dan vertellen ze dat ik voetballer bij Utrecht ben. Dat vinden ze natuurlijk hartstikke leuk. Ze kijken naar me op en daarom probeer ik ook alleen maar een voorbeeld voor ze te zijn."
Cruciale week met Jong Oranje
Ondertussen bereidt Zechiël zich voor op een cruciale week met Jong Oranje na de twee gelijke spelen tegen Israël en Bosnië. "We hebben de kwaliteiten om het wél te laten zien", zegt de middenvelder, die zich héél goed beseft dat het nu móét gebeuren. "Vrijdag moeten we gewoon drie punten pakken tegen Slovenië, anders wordt het heel lastig. Willen we het zelf in de handen houden, moeten we zeker twee keer winnen. Dat weten we ook", besluit Zechiël.
)
)
)
)
)
)
)
)