)
)
)
)
)
&format=webp)
Jessica Schilder (26) is de eerste Nederlandse vrouw met een wereldtitel in het kogelstoten. In Tokio was het met haar laatste worp raak: goud. Dat ze won op de WK atletiek, kwam mede door een enorme schreeuw.
Toen de Volendamse krachtpatser de kogel losliet, kwam er een imposante schreeuw uit haar mond. Een kreet van ontlading, want ze voelde gelijk dat het een prima poging was.
"Ik heb daar toestemming voor gevraagd aan Gert", legt ze uit tegen het AD, verwijzend naar coach Gert Damkat. "Want ik ben best introvert, mensen moeten het uit me trekken. In Monaco bij een Diamond League-avond vroeg ik aan Gert: mag ik schreeuwen als ik weet dat ik hem raak? Hij zei: ja joh, prima. Het geeft een fijner gevoel als ‘ie vliegt."
)
Atleet en trainer
Kogelstoten is weliswaar een individuele sport, maar uit het relaas van Schilder blijkt dat de wisselwerking tussen atleet en trainer ook een grote rol speelt. "Ik zag een blik in zijn ogen en dacht: oh jee, nu moet ik echt. Anders wordt er iemand misschien een beetje chagrijnig", aldus Schilder. "Dat gaf me net het beetje extra. Ik ga Gert niet teleurstellen. Ik dacht zelf ook: als ik het wel, moet het nu. En ik wil het."
De aanmoedigingen van Damkat fleuren haar op. Ze heeft van zichzelf niet enorm veel zelfvertrouwen, legt ze uit. Bovendien werd haar voorbereiding op de WK atletiek verstoord: "Ik heb vorige week drie dagen koorts gehad. Als je dan iemand hebt die zegt: je kan alsnog 20 meter gooien, want jij kan ook op slechte dagen goed stoten, dan geeft dat vertrouwen. Die man heeft ook altijd gelijk. Daar word ik wel een beetje moe van."
)
)
Wijntje
Haar gouden plak gaat ze vieren met een wijntje, want ze heeft al drie jaar geen glas meer aangeraakt. En daarna? Dan gaat het vizier op nieuwe ambities: een olympische medaille (bijvoorbeeld bij de Olympische Spelen van 2028 in Las Vegas) en haar persoonlijk record verbeteren naar minstens 21 meter.
)
)
)
)
)
)
)