Steven Gerrard heeft een aantal opvallende uitspraken gedaan. De Liverpool-legende was jarenlang een vaste waarden van het Engelse elftal dat op paier een 'gouden generatie' was. Het leverde echter geen prijzen op en de voormalig topmiddenvelder weet wel hoe dat kan.
De selectie stond namelijk bol van de 'egoïstische losers', zo stelt hij in de podcast van landgenoot Rio Ferdinand. Met hem speelde jarenlang in de Engelse nationale ploeg die bomvol sterren zat. Veel Engelsen maakten de dienst uit bij clubs als Chelsea, Arsenal, Manchester United en Liverpool, maar konden elkaar daardoor niet uitstaan.
'Onvolwassen haat'
De 'onvolwassen haat' zorgde ervoor dat Gerrard een flink deel van zijn 114 interlands zeer ongelukkig was. "Ik denk dat we allemaal egoïstische losers waren." Gerrard deed mee aan de EK's van 2000, 2004 en 2012 en de WK's van 2006, 2010 en 2014. Dat werd nooit een echt groot succes, mede door de moeilijke relaties die spelers met elkaar hadden.
Band is nu veel beter
Gerrard ziet dat het nu, nadat iedereen al een aantal jaar is gestopt, veel beter gaat. “Want nu zie ik Jamie Carragher naast Paul Scholes zitten bij een debat met supporters en ze lijken al twintig jaar de beste vrienden. Ik zie de relatie van Carragher met Gary Neville, en ook zij lijken al twintig jaar vrienden. Ik sta waarschijnlijk nu dichter bij jou en ben vriendelijker tegen je dan in de vijftien jaar dat we samen speelden.”
Het Liverpool-icoon vraagt zich af waarom dat twintig jaar geleden niet mogelijk was. “Waarom hadden we geen band toen we 20, 21, 22, 23 waren? Was het ego? De rivaliteit? Waarom zijn we nu allemaal volwassen genoeg en in een levensfase waarin we dichter bij elkaar staan en meer verbonden zijn? Waarom konden we toen geen band opbouwen als teamgenoten in het Engelse elftal?"
Engelse cultuur zorgt voor problemen
Gerrard geeft er zelf antwoord op. "Ik denk dat het aan de cultuur binnen Engeland lag. We waren geen team. We waren een groep getalenteerde individuen, en zo werkt het nooit.”
Gerrard vervolgde: “De wedstrijden vond ik geweldig. Ik vond het geweldig om voor Engeland te spelen. Ik was enorm trots. Ik genoot van de trainingen, maar dat was maar negentig minuten. Daarna was ik gewoon alleen. Ik voelde me geen deel van een team. Ik voelde geen band met mijn teamgenoten in het Engelse elftal.”
)