)
)
)
)
)
)
)
De voetballer Diogo Tomas krijgt snel labels op zich geplakt. In het begin van zijn carrière in Finland werd hij de rat, in Nederland groeide hij gauw uit tot cultfiguur, maar voor hemzelf is hij gewoon Diogo. Zichzelf zijn vindt hij het belangrijkste. Al weet hij dat dit niet makkelijk is in de voetbalwereld. Een verhaal over de moeilijkheden van jonge voetballers, anders zijn en eerlijkheid over de verslaving die elke voetballer heeft.
Diogo Tomas kwam afgelopen zomer naar Nederland en groeide al gauw uit tot een graag gezien persoon op de Nederlandse velden. De Fin wordt geroemd om zijn uiterlijk, met een dikke mat in de nek, een goede snor onder de neus en excentrieke kledingstijl. Toen hij ook nog eens een bikkelharde verdediger bleek, veroverde hij al helemaal alle harten in Den Haag en omgeving.
De achtbaan waar je soms in zit, daar zijn we op een bepaalde manier aan verslaafd.
Van piano spelen tot aan dagen stil zijn
Maar er schuilt meer achter de voetballer Tomas dan doet denken. Hij is niet op zoek naar een cultstatus, leeft juist erg in zichzelf en is meer down to earth dan hij misschien zelf wel durft toe te geven. De hobby’s van Tomas zijn niet echt de hobby’s die je van een voetballer zou verwachten.
Hij speelt graag op de piano, mediteert veel, doet aan yoga/pilates en gaat bijvoorbeeld op stilteretraites. “Het is soms moeilijk om over te praten, want mensen krijgen gelijk een bepaald beeld. Men stopt graag snel een label ergens op. Maar ik doe ook ‘normale’ dingen. Ik kijk ook voetbal en spendeer graag tijd met vrienden”, vertelt hij al gauw in het gesprek als dit onderwerp aan bod komt. Hij wil het verschil ook niet groter maken dan dat het is.
)
24 mei 2025, 19:46
Darije Kalezic is niet langer de trainer van ADO Den Haag. Na twee seizoenen is het dienstverband van de Bosnisch-Nederlandse trainer ontbonden. ADO Den Hag strandde dit seizoen in de play-offs om promotie.
Hij is zich ervan bewust dat hij niet met iedereen raakvlakken heeft op deze interesses, zeker niet in de kleedkamer. “Maar ik denk wel dat mensen er meer voor openstaan dan eerst. Ik vind het ook prima als iemand het niks vindt, dan heb ik het er ook niet over.”
Snel keuzes maken
Wat anderen ervan vinden, doet hem weinig. En wanneer Tomas iets wil, dan zal hij dat doen ook. “Voetbal heeft alles te maken met aanwezig zijn. Het heeft te maken met relevante en irrelevante informatie in het veld zien. Je moet daar snel tussen kiezen. Als ergens hoge druk op staat, is je aandacht snel afgeleid. Het helpt mij om gefocust te blijven op wat wél belangrijk is.”
)
3 mei 2025, 06:00
Danny Buijs is een ontzettende streber. En heeft er haast een verslaving van gemaakt om zich te blijven ontwikkelen. De trainer van Fortuna Sittard maakt daardoor een grote transformatie mee. Al blijven nieuwe uitdagingen altijd komen. "Ik zit nu veel beter in mijn vel dan twee jaar geleden." Een verhaal over de huidige maatschappij, de nieuwe generatie voetballers en harde gesprekken met zijn spelers.
Tomas bouwde in het begin van zijn carrière in Finland de naam op van een spijkerharde, soms oneerlijke verdediger. Nog altijd een beeld dat hij onterecht vindt. “Maar ik maakte toen naam voor mijzelf, dus ging er maar in mee. Een spits gaf mij een elleboog op mijn neus, waarna deze gebroken was. De scheidsrechter zag het niet en gaf mij een gele kaart, daardoor was ik gefrustreerd. Die spits bleef maar praten erna en een paar weken later speelden we weer tegen elkaar...”
De rat
Dat werd een waar gevecht, waar de spanning erg hoog op liep. Tomas werkte op de zenuwen van zijn tegenstander, de spits ging uiteindelijk door het lint en kreeg een rode kaart. “Toen kreeg ik de naam die allemaal trucjes uithaalde bij de tegenstanders. Ik zou op zijn tenen hebben gestaan, maar dat vind ik het laagste wat je kan doen. Dat vond ik wel vervelend.”
Tomas heeft het liever - hoe kan het ook anders - van de mentale spelletjes. “Wie reageert er als eerste en wie is de bovenliggende in duels? Er is altijd één die de controle heeft, de ander rent erachteraan. Ik ben graag die eerste.” Al vanaf kinds af aan voelt Tomas die strijd in zich. Hij wil winnen. Maar als het fluitsignaal klinkt voor het einde, wordt hij weer de zachtaardige man, die hij eigenlijk is. Een goede vriend, een warme familieman en gewoon een rustige jongen.
Diogo Tomas in zijn laatste wedstrijd van het afgelopen seizoen, namens ADO tegen het gepromoveerde Telstar. ©Getty Images
Van jongs af aan
Hij was speels en blij, maar ontzettend competitief. “Ik zag ook altijd al het verschil tussen competitie in het normale leven. Net als nu kan ik een beest in het veld zijn en erbuiten heel chill, dat was toen ook al. Ik wilde altijd entertainen, dat kleine jongetje zit nog altijd in mij. Je wordt als je ouder wordt sneller cynisch. Dat probeer ik uit de weg te gaan. Ik wil altijd mijzelf blijven.”
Dat was niet altijd even makkelijk toen Tomas opgroeide. “In de periode dat je echt groeit, zijn er ook veel verwachtingen over hoe je moet zijn als persoon en al helemaal hoe je als voetballer moet zijn. Hoe je eruit moet zien, hoe je je moet gedragen, welke dingen je leuk vindt”, legt hij uit. “Maar ook vriendengroepen programmeren je op een bepaalde manier. Dat is iets natuurlijks, want we zijn allemaal mens en we willen ergens bij horen. Alleen is er een deel van mij dat het ook belangrijk vindt dat je weet: je hoeft anderen niet te pleasen.
)
1 mei 2025, 20:09
In huize Steijn is voetbal de rode draad door het leven. Maurice Steijn weet haast niet beter. Hij was zelf voetballer, werd vroeg trainer, nam zijn gezin mee naar het Midden-Oosten en kreeg een goed voetballende zoon erbij. Ook de negatieve kanten van de voetballerij moest familie Steijn ondergaan. Zonder dat - met name vrouw en dochter - daarom hadden gevraagd. “Dat het veel over voetbal gaat, worden de vrouwen thuis weleens gek van.”
Toch merkte Tomas op een bepaalde leeftijd dat dit niet helemaal kan. “Toen ik 15 à 16 jaar was, vond ik dat de moeilijkste periode om juist niet te denken aan wat anderen vinden. Dat is dan juist het belangrijkste voor je. Dat geldt dus ook voor die leeftijd in voetbalteams. Toen ik op 18-jarige leeftijd bij het eerste kwam, had ik niet het idee dat ik makkelijk mijzelf kon zijn. Er werd verwacht dat ik stil was en ik moest me gedragen. Ik probeer dat nu weg te halen voor jonge jongens die komen trainen in het eerste. Door te laten zien dat ik mijzelf ben en zij dat ook kunnen zijn. Leading by example.”
Verslaving
Want het allerbelangrijkste voor Tomas is zijn hart volgen en doen wat hij zelf wil. “Ik heb me eerder wel eens afgevraagd: wat blijft er over als voetbal wegvalt? Maar daar kan je eerlijk gezegd geen antwoord op geven als het nog niet over is. Ik ben in veel meer geïnteresseerd, maar het is ook al 23 jaar mijn passie. Het is best beangstigend.”
Veel vragen schieten door zijn hoofd: “Wat voor verhaal vertel je na je carrière? Ben je straks altijd maar de ex-voetballer? Ik ben ook benieuwd hoe ik de grote emoties ga voelen na het voetbal. De achtbaan waar je soms in zit, daar zijn we op een bepaalde manier aan verslaafd. Als je tien tot vijftien jaar dat leventje hebt geleefd, ben je verslaafd aan de hoge pieken en diepe dalen die je ervaart. Die krijg je niet meer op zo’n manier na jouw carrière.”
)
)
)
)
)
)
)
)