)
)
)
)
)
,fit(1200:)&format=webp)
Sem Westerveld heeft een lange en zware weg afgelegd om weer op het voetbalveld te kunnen staan. De 23-jarige doelman van MVV Maastricht beleefde een tumultueuze periode door blessures en tegenslagen, die begon tijdens een trainingskamp in Valencia. "Ik mag van geluk spreken dat ik überhaupt nog kan lopen", stelt Westerveld in gesprek met Sportnieuws.nl.
Een ongelukkig moment op het trainingskamp van AZ was het begin van een enorm zware periode van 2,5 jaar. "Ik dook voor een bal en landde op de grond. Ik hoorde gelijk een knak en wist ik uit een eerdere ervaring meteen: ik heb mijn meniscus gescheurd", vertelt Westerveld over het moment dat zijn sportieve droom abrupt tot stilstand kwam. Tot overmaat van ramp volgde een pijnlijk bericht: hij zou de kans krijgen als eerste keeper bij AZ. "De grond zakte onder mijn voeten vandaan…"
)
Tegenslag na tegenslag
De medische prognose was aanvankelijk gunstig: zes tot acht weken herstel. Maar al snel bleek dat de situatie veel ernstiger was. Het herstel verliep zeer moeizaam. Westerveld keerde eenmalig terug op het veld, maar moest met een 'dikke knie' spelen om het proces te forceren. Dit leverde uiteindelijk alleen maar meer problemen op.
Na nieuwe onderzoeken werd gedacht aan een mogelijke infectie, waarna hij een second opinion kreeg in België. Daar volgden PRP-injecties (bloedcelinjecties), maar deze aanpak verliep ook niet zonder complicaties. "Bij de tweede spuit werd ik op een gegeven moment héél ziek. Mijn infectiewaarde bleek extreem hoog, 175, terwijl een ziek persoon normaal tussen 5 en 25 zit.”
Het bleek dat Westerveld een zware bacteriële infectie had opgelopen in zijn knie: streptokokken. Er wachtte een spoedoperatie. "Ze waren blij dat ze het zo snel gevonden hebben, want sommige mensen moeten daardoor hun been zelfs laten amputeren. Ik mag van geluk spreken dat ik überhaupt nog kan lopen." Hij lag in totaal een week in het ziekenhuis. "Dat was absoluut de zwaarste periode van mijn leven."
)
)
Blijven geloven in een comeback
Ondanks de zware periode en meerdere operaties gaf Westerveld niet op. "Ik dacht: het is een bacterie waarom ik niet fit werd, dus met deze operatie gaan ze alles oplossen." Toch duurde de revalidatie langer dan verwacht, opnieuw een mentale klap voor de jonge doelman. Na een MRI in de Verenigde Staten bleek dat er nog steeds een scheur in zijn meniscus zat. "In Nederland zeiden ze: we kunnen alleen je hele meniscus eruit halen, maar een specialist daar benadrukte dat dit echt het allerlaatste was wat je moest doen."
Westerveld besloot de reis naar de Verenigde Staten te maken voor een derde operatie bij een gerenommeerde chirurg. Het afscheid van zijn ploeggenoten bij AZ was emotioneel. "Maarten Martens legde mijn situatie uit en barstte in tranen uit. Hij vond het zó zwaar en oneerlijk, omdat hij wist hoe hard ik ervoor had gewerkt", vervolgt hij met een hoorbare brok in zijn keel.
De operatie verliep succesvol en Westerveld merkte snel vooruitgang. “Na de operatie had ik al snel de stijgende lijn te pakken. Ik heb een paar maanden met het team getraind en voor het eerst voelde ik: het is écht klaar."
De stap naar MVV Maastricht
Na zijn langdurige revalidatie besloot Westerveld een nieuwe omgeving op te zoeken. AZ bood hem een nieuwe kans, maar hij koos ervoor om verhuurd te worden aan MVV Maastricht. "Ik ben AZ héél dankbaar voor alles, maar door mijn blessure had ik een andere omgeving nodig." Westerveld beleeft een vliegende start. Hij werd al tweemaal uitgeroepen tot ‘man of the match’ en is zowel sportief als privé helemaal in zijn element. "Ik stond helemaal stijf van het kippenvel bij de eerste thuiswedstrijd. Mijn vriendin zei ook dat ze nog nooit zoiets had gezien. Helemaal na de periode waar ik uit kom, is dat niet in woorden te beschrijven."
Westerveld kijkt vol vertrouwen naar de toekomst. Ondanks zijn zware verleden blijft hij dromen over een lange carrière in het voetbal. "Ik kom elke dag met een lach op mijn gezicht naar de club en ben super dankbaar. Ik kan bijna huilen als ik weer een wedstrijd heb gespeeld, zo mooi vind ik dat. Hopelijk mag ik nog 10 à 15 jaar op het veld staan. Voor mijn gevoel heb ik drie jaar gemist en dat geeft me nóg meer motivatie om door te gaan", besluit Westerveld.
)
)
)
)
)
)
)