De Noorse wielrenner Alexander Kristoff (39) heeft niet het afscheid gekregen dat hij verdient. De Europees kampioen wegwielrennen van 2017 (het jaar waarin hij tweede werd bij het WK) kwam in de Ronde van Langkawi (in Maleisië) ten val. Hij gaat zijn pensioen in met bebloede handen en wonden op de rug.
De renner van Uno-X Mobility, onder meer winnaar van Milaan-Sanremo en de Ronde van Vlaanderen, moest na een val in de Ronde van Langkawi op de voorlaatste dag opgeven.
Jacht op 100 zeges
Kristoff was naar Langkawi afgereisd om zijn aantal van 98 overwinningen eventueel nog uit te breiden naar de mythische grens van honderd, maar slaagde daar niet in. Voordat hij zaterdag na een val in de afvalzone moest opgeven, bleef hij steken op een tweede plaats in de derde etappe en twee vijfde plaatsen.
Bij zijn val liep Kristoff verschillende open wonden op, onder meer aan zijn handpalmen en linkerarm. "Dit is niet de manier waarop ik deze koers en mijn carrière wilde afsluiten, maar wielrennen is een harde sport", meldde Kristoff op de sociale media van zijn ploeg. "Maar ik ga er niet te lang van wakker liggen. Het leven gaat verder."
Tour
Kristoff won Milaan-Sanremo in 2014, een jaar later was hij de beste in de Ronde van Vlaanderen. Ook won hij Gent-Wevelgem (2019) en in totaal vier etappes in de Tour de France.
Val
Eerder dit jaar was de Noor ook al de pineut. Bij Parijs-Roubaix kwam hij ten val op zijn hoofd en was vervolgens in de war. Het was zo erg, dat de Noorse wielrenner zelfs de verkeerde kant op reed. Dat liet de renner destijds weten via de sociale media van zijn ploeg Uno-X Mobility.
"Ik had geen idee meer welke richting ik uit ging en vertrok de verkeerde kant op. Plots zag ik renners naar me toe rijden. 'Oké, ik moet me omdraaien', besefte ik toen."
EK wielrennen
Ondertussen zijn in de wereld van het wielrennen ook de Europese kampioenschappen bezig. Bizar, gezien de WK wielrennen vorige week waren, in Rwanda. Oud-prof Erik Breukink vindt de planning ook waardeloos. "De droom van iedere professional is om een jaar in de regenboogtrui te mogen rijden. Die trui is magisch en dat is vanuit historisch oogpunt zo gegroeid", ziet Breukink.
Het tricot die komt bij het winnen van de EK is volgens Breukink 'leuk maar niet veelzeggend'. "De UCI heeft de EK zelf in het leven geroepen met een bepaalde noodzaak." Maar Breukink denkt dat er meer aanzien komt, als het niet in een tijdsperiode rond de WK is.
)