)
)
)
)
)
)
Diep weggestopt op Nederlandse tennisvelden prijkt soms de naam van Michaëlla Krajicek. Een schril contrast met een kwartfinale op Wimbledon, die wel al zeventien jaar geleden is. Veel mensen denken dat de Nederlandse allang gestopt is, maar zover is het in haar eigen hoofd nog lang niet. Sterker: ze wil weer een comeback maken.
Michaëlla Krajicek, de jongere halfzus van Richard Krajicek, is inmiddels 35 jaar oud en moeder van twee kinderen. Ze probeert het moederschap (met vader Jelle Sels, ook proftennisser) te combineren met een comeback op internationaal niveau. "Ik zou niet tevreden zijn over het einde van mijn carrière, als ik er nu mee stop", zegt ze in gesprek met Algemeen Dagblad.
'Ik vind het écht leuk'
"Ondanks dat ik best wel wat tegenslagen heb gehad, ben ik iemand die écht houdt van tennis. Ik weet dat veel topspeelsters dat niet doen, maar ik wel. Ik vind het écht leuk en ik herinner me niets van mijn leven zonder tennis." Voorlopig bestaat die comeback uit nationale toernooien, want internationaal komt ze er nauwelijks tussen. Ze is te lang weggeweest, heeft dus geen beschermde status en is daarmee afhankelijk van wildcards. Die gaan echter vaak naar tennissters uit het land waar het toernooi gehouden wordt.
'Zelf het gevoel hebben dat het klaar is'
De teller van Krajicek staat dit jaar op een toernooi in Egypte en één in Italië. Nog niet echt sprankelend en niet te vergelijken met de evenementen die ze speelde op de toppen van haar kunnen. Maar ze voelt dat er nog unfinished business is. "Als eerste wil ik mezelf, en niet al dit jaar, een mooi afscheid geven voor al die jaren waarin ik alles heb gegeven voor het tennis. Ik wil zelf het gevoel hebben dat het mooi is geweest, dat het klaar is. Dat is voor mij als mens en als topsporter het belangrijkst."
'Nooit gedacht dat het zo lang zou duren'
Waarom is het dan niet eerder gelukt? Los van de twee zwangerschappen en bevallingen, stond ze ook mentaal even 'uit' als het om tennis ging, zegt ze. "Vijf jaar geleden was ik heel moe. Ik had me terug geknokt na blessures, maar was mentaal op. Ik kon me niet motiveren om naar toernooien te gaan, terwijl ik dat altijd het allermooiste heb gevonden. Dat was een rare periode en daardoor voelde ik dat ik echt even een pauze moest nemen. Ik had nooit gedacht dat die zo lang zou duren."
)
)
)
)
)
)
)
)