)
)
)
)
)
&format=webp)
Oud-toptennisser Björn Borg (69) won zesmaal Roland Garros en vijfmaal Wimbledon. Midden in zijn glansrijke loopbaan kapte hij ermee. Er kwamen nog wat halfslachige comebacks, maar eigenlijk was het na zijn 25e wel klaar met toptennis. Waarom eigenlijk?
De Zweedse legende heeft een biografie laten schrijven: Hartslag. Hij toert nu de wereld over om het boek te promoten. In gesprek met het AD zegt hij dit over zijn plotse afscheid: "Dat was inderdaad impulsief. Maar ik ben zwart-wit, grijs ken ik niet. Het was een gevoel: ik wil niet meer spelen."
"Iedereen zei: neem een pauze van een paar maanden. Misschien was ik stom, maar ik heb geen spijt van dat besluit. Maar als ik had geweten wat voor periode er in de jaren 80 voor me aan zou komen, was ik blijven tennissen. Ook al vond ik het minder leuk."
Hel
Borg had er moeite mee om constructief om te gaan met al die vrije tijd die hij had, toen het racket was opgeborgen. Hij verloor zichzelf in feesten, drugsmisbruik en drank. Uit zijn relatie met model Jannike Bjorling werd Robin geboren, maar de ouders bleken niet in staat om de kleine een veilig en geborgen bestaan te geven. Robin werd opgevoed door de ouders van Borg.
Het is niet prettig voor Borg om die duistere periode onder ogen te komen. "Mijn leven was een hel. Andere mensen zouden zich van het leven hebben beroofd", zegt hij. Na jarenlang dwalen besloot hij in 1991 om terug te keren in het tenniscircuit, op zijn 34e. "Toen ik weer begon met trainen, had ik vijf jaar geen racket aangeraakt", herinnert hij zich. "Ik was zo slecht, het voelde alsof ik nog nooit had getennist. Dat deed er niet toe, want die comeback was nooit bedoeld om toernooien te winnen. Ik deed het om andere redenen. Ik wilde afkicken, overleven en weer wat lol hebben. Het was een terugkeer in het leven."
)
Nul zeges
Dat die comeback geen succes werd, dat is een understatement. Tot november 1993 speelde Borg twaalf partijen, waarvan hij er precies nul won.
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)