)
)
)
)
)
)
Danny Koevermans is sinds een jaar scheidsrechter voor de KNVB bij seniorenwedstrijden in de derde en vierde klasse. De oud-international, kampioen van de Eredivisie en vooral voetbaldier geniet met volle teugen van zijn werk. Sportnieuws.nl liep een dagje mee met scheidsrechter Koevermans.
Oud-voetballer Danny Koevermans loopt rustig het terrein op van RKVV Brabantia in Eindhoven. Hij is hier al één keer eerder geweest, toen hij even mee trainde met FC Eindhoven aan het einde van zijn carrière. Vandaag is hij hier als scheidsrechter van de halve finale van de beker. Het tweede van Brabantia neemt het op tegen GVV'63. "Even zoeken waar ik mij moet melden", zegt hij terwijl hij Sportpark Strijp verkent.
Hij loopt de trappen op richting de kantine, waar in een achterkamertje de ontvangst zit waar hij zich moet melden. "Goedemiddag, ik moet vanmiddag komen fluiten", hij stapt de kamer binnen. "Ah, Danny Koevermans! Welkom." Het is duidelijk; zijn naam maakt nog genoeg los. Thee wordt voor hem gezet en 'De Koef' ploft neer in de stoel. De vrijwilligers in de kamer keuvelen over het wel en wee van de club en vertellen de kersverse 1 aprilgrap die door de club wordt uitgehaald. Koevermans keuvelt lekker mee. Hij geniet, dat zie je.
Oude bekende
Dat Koevermans zich op het sportpark bevindt, wordt gauw doorgespeeld naar de trainer van het eerste; Kenneth Cicilia. De twee kennen elkaar nog van hun tijd bij Sparta en ze praten honderduit., over het amateurvoetbal. "Zo wist ik van te voren al dat GVV uit Gameren komt, een klein dorpje, langs de A2. Je moet er bij Zaltbommel af", lepelt Koevermans op. "Vroeger was dat ook al zo, je weet meer over het amateurvoetbal dan over de rest", lacht Cecilia.
'Mijn saaiste pakkie'
Danny vergeet haast de tijd, het is tijd om naar de kleedkamer te gaan. "Welke kleur zullen we vandaag aan doen?" Het wordt zwart, de beste keuze gezien de kleuren van de tegenstander. Hij baalt. "Dat is mijn saaiste pakkie."
Vlak voor hij naar buiten loopt, komt hij een collega-scheidsrechter tegen die net klaar is. "Hoe ging het?" De scheidsrechter vertelt hem dat hij voor zijn doen veel kaarten heeft moeten geven. "Maar dat maakt me niet uit, kaarten vind ik niet interessant. Heb je lekker gefloten?" "Ja." "Kijk, dat is belangrijk. Goed zo." Hij pakt de wedstrijdbal op en dirigeert beide ploegen onder hard gejuich het veld op. Hij blaast op zijn fluit en de wedstrijd is begonnen.
Pyro en staken
De relaxte indruk van daarvoor blijft hij vertonen, ook wanneer hij in de vierde minuut voor het eerst opnieuw op zijn fluitje blaast. Hij pakt de bal op, die hij door de gele rook haast niet meer kan zien. Er zijn wat rookbommen langs de lijn afgestoken en een kabaal van knallende vuurwerk potten galmt over het sportpark. Danny heeft de bal relaxed onder zijn arm, de heup wat gebogen.
Hij heeft het spel nog niet hervat of hij mag alweer optreden. Brabantia had een gevaarlijke aanval maar werd in de zestien tegen gehouden. Zonder enige twijfel wijst Koevermans naar de stip en deelt hij een gele kaart uit. "Tuurlijk, niemand protesteerde ook", zegt hij er zelf over. Brabantia scoort.
De duim
Koevermans is overal zichtbaar, maar nergens hoorbaar. Hij heeft het spel in de gaten, maar het spel hem niet. Hij geniet. De eerste lach kan van zijn gezicht als een GVV-speler zichzelf afremt door de keeper van Brabantia te knuffelen, hij raakt daarbij de bal met zijn hand. "Hands, scheids!", klinkt het vanaf de bank. Een grijns en een duim omhoog. Door voetballen.
Richting de rust wordt het wat venijniger, Koevermans moet nu echt optreden bij een opstootje. Hij haalt twee rouwdouwers uit elkaar en spreekt ze duidelijk aan. "Allebei kappen, en gauw." In de kleedkamer blikt hij terug, in volle focus op de partij. "So far so good." Echt rust is het niet voor hem: hij kan niet lekker zitten en loopt wat rond, gaat weer zitten en staat weer op. "Ik hoop dat het gewoon blijft zoals het nu is, maar ik verwacht nog een hete tweede helft."
'Dat is een kaart'
Koevermans is een scheidsrechter die graag laat voetballen, omdat hij zelf voetballer is geweest zegt hijzelf. Bij een tweede opstoot komt het tot uiting. Deze opstoot is een stuk heftiger, ook het publiek begint zich te bemoeien. Het duurt behoorlijk wat minuten, beide spelers hebben elkaar al bij de keel gegrepen. Scheidsrechter Koevermans wacht rustig tot ze beide weer normaal kunnen ademhalen, haalt ze bij hem en geeft aan allebei geel. "Klaar nou, en voetballen."
Ondanks de opstootjes gaat de duim van Danny nogmaals omhoog. Een supporter van GVV op de tribune schreeuwt: "Danny, da's een kaart, jongen!" Weer de lach, weer de duim. Net als het duel oververhit dreigt te raken, scoort Brabantia de 2-0 en lijkt de wedstrijd rustig af te lopen voor Koevermans. GVV scoort richting het einde nog de 2-1. Een blik op het klokje van Koevermans, nog maar een paar seconden.
'Leuk potje geweest'
De 45-jarige Schiedammer, die ex-international, kampioen van de Eredivisie maar vooral liefhebber van het amateurvoetbal pakt de bal rustig op en ziet dat het weer goed gegaan is. Aan niks zie je af dat hij zich te goed zou voelen voor dit. Beide teams lopen van het veld, met Koevermans erachteraan. In de kleedkamer zit een tevreden man: "Leuk potje geweest, kan er met een goed gevoel op terugkijken. Als iedereen mij na afloop een hand en een compliment geeft, ook de verliezende ploeg. Dan is mijn dag goed."
Het applaus hoeft hij niet meer mee te krijgen, dat is voor beide teams die gespeeld hebben. Koevermans trekt zich terug in de kleedkamer, doucht zichzelf en gaat nog even gedag zeggen tegen de vrijwilligers en trainers boven. "Blijven hangen doe ik niet meer, dat geeft een slecht beeld." Daarna stapt hij de auto in, op weg naar huis. Het was weer een goede dag voor scheidsrechter Koevermans.
)
)
)
)
)
)
)
)